فاطمه جهانپور در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، در خصوص تقدس آتش نزد ایرانیان اظهار کرد: «این عنصر برای ایرانیان تقدس بسیار زیادی داشت، حتی باورمندان دین زردشتی آن را پسر اورمزد می‌دانند و به‌طوری که اگر به آن بی‌حرمتی کنید در واقع گناه‌کار هستید».

وی ادامه داد: «به‌طوری که در متن‌های مختلف آمده است: «آتش ناراحت بود، زردشت گفت ناراحتی تو برای چیست؟ آتش گفت که گرشاسب به من بی‌حرمتی کرد و خداوند گرشاسب را با آن همه خدماتی که کرده بود، نمی‌گذاشت که داخل بهشت شود؛ گرشاسب گفت من خدمات زیادی انجام داده‌ام به‌طوری‌که اگر این فعالیت‌ها را انجام نمی‌دادم جهان تو نمی‌پایید و… درنهایت خداوند به او می‌گوید که تو به پسر من اورمزد بی‌حرمتی کرده‌ای…؛ اگر شما در فقه زردشتی گناهی انجام دهی شاید بخشیده شود ولی گناه کشتن آتش خیلی سخت جبران خواهد شد».

این استاد تاریخ در خصوص انواع آتش‌های مقدس تصریح کرد: «انواع آتش‌ها وجود دارد که سه آتش از آن‌ها مقدس هستند، آتش «کاریان فارس» یا «آذرفرنبغ» که گفته می‌شود جمشید در شیراز آن‌ را ساخت، آتش «آذرگشنسب» که کیخسرو در تکاب امروزی آن‌ را ساخته است، آتشکدۀ «آذربرزین‌مهر» که گشتاسب ساخت، این آتشکده‌ها از آن سه طبقۀ جامعه بود که کاریان فارس مختص روحانیون، آذرگشنسب برای نظامیان بود و آذربرزین‌مهر در خراسان از آن کشاورزان بود».

فاطمه جهانپور در این خصوص خاطرنشان کرد: «آتش در خانه، آتشکده و… از جمله دیگر آتش‌های آنان بود؛ زمانی که زردشتیان می‌خواستند آتش بیافروزند، پروسۀ طولانی داشت که مدام با دعاها و نیایش‌های فراوانی همراه بود».

وی ادامه داد: «در برهه‌ای از تاریخ به‌خصوص در دورۀ ساسانیان و چه‌بسا قبل از آن، زمانی‌که پادشاهی بر تخت می‌نشست هم‌زمان باید آتشی را هم بر تخت می‌نشاندند که برای مثال آتش خسروپرویز، خسروانوشروان، قباد و… نام می‌گرفت، به همین خاطر شما در پشت سکه‌های ساسانی مشاهده می‌کنید که روی سکه تصویر پادشاه و در پشت آن تصویر آتش است».

این استاد تاریخ در این خصوص ادامه داد: «همان‎طور که پادشاه طی آئینی بسیار مفصل بر تخت می‌نشست و موبد تاج بر سر آن می‌گذاشت و…؛ چنین مراسمی را برای بزرگداشت تقدس آتش نیز برگزار می‌کردند که به شکل بسیار مفصل آتش را بر تخت می‌نشاندند که این، آتش فلان پادشاه نام می‌گرفت که این آتش هرگز نباید خاموش می‌شد».

فاطمه جهانپور با اشاره به شش مرحلۀ خلقت آفرینش مادیانه خداوند، عنوان کرد: «بعد از خلقت مادیانه، اهریمن به آن حمله کرد و در نظر داشت تمام آن‌ را آلوده کند به طوری که کیومرث (کیومرث نام نخستین پادشاه جهان) اولین شهید است».

وی در این‌باره ابراز عقیده کرد: «اهریمن به آتش نیز حمله کرد و آتش را که دود نداشت پر‌دود کرد به همین خاطر است که شما نباید هیزم و چوب‌تر روی آتش بگذاری، در حال حاضر نیز در مثل‌های امروزی «هیزم تر به کسی فروختن داریم» وقتی هیزم تر روی آتش قرار می‌دهی، آتش دود می‌کند، این مثل در زمان حال یعنی من چه بدی در حق تو کرده‌ام؟ و در اصل به معنی بدی‌کردن در حق آن و آلوده‌کردن تقدس آتش است».

این استاد تاریخ اظهار کرد: «برای مثال ارداویراف (اَردا ویراف نامه یا اَردا ویراز نامه نام یکی از کتاب‌های نوشته‌شده به زبان پارسی‌میانه است که از پیش از اسلام به جا مانده‌است. مضمون کتاب، اعتقادات عامۀ ایرانیان پیش از اسلام دربارهٔ آخرت است. ویراف یا ویراز نام یکی از موبدان عهد ساسانی است. وی نویسندۀ کتابی دربارهٔ سفرش به دنیای پس از مرگ است. این کتاب با نام ارداویراف نامه یا ارداویراف نامک به زبان پهلوی از وی به‌یادگار مانده‌است) در سفرش به دوزخ می‌بیند که عده‌ای فلان مجازات را می‌شوند و می‌پرسد که این جماعت چه گناهی کرده‌اند که مستحق این مجازات هستند؟ می‌گویند که اینان هیزم‌تر به آتش داده‌اند و آتش را آلوده کرده‌اند؛ برای همین است که مطلقاً نباید آتش را آلوده کنید».

فاطمه جهانپور خاطرنشان کرد: «زمانی‌که به آتشکده می‌روید از در جنوبی که به سمت نیم‌روز است، وارد می‌شوید؛ زمانی‌که به آتشکده وارد می‌شوید، وسط  آن آتشدان بزرگ را مشاهده می‌کنید که گویی آن‌ را بر تخت نشانده‌اند؛ آتشدان بر روی طبقه‌ای قرار داه‌اند که بر روی آن آتش روشن است و دورتادورش شیشه است که فقط موبد برای آن‌که پاکیزه است می‌تواند نزدیک آتش شود».