پایگاه تحلیلی - خبری نظرآنلاین

رسانه راهبردی - انتقادی پژوهشکده نظر

اعضای شورای شهر، بالای موج محبوبیت عمومی سوژه‌های میراثی

چکیده: توجه اعضای شورای شهر به سوژه‌های میراثی، بی‌توجهی به زیرساخت‌های غیرقابل لمس، شورا را متهم به سوار شدن بر موج جلب رضایت عموم پس از مطالبۀ همگانی می‌کند.

۶ بهمن ۹۸| حجت نظری: «سامانه استعلامات طرح تفصیلی برای عمارت اقدسیه برای اعضای شورای شهر محدود است که این جای بررسی دارد».

۹ بهمن ۹۸| محمدجواد حق‌شناس: «اینکه شهرداری اعلام کرده است، ملک اقدسیه واجد ارزش نیست، برای من خیلی عجیب است و قطعا این ملک ارزشمند است».

۱۰ بهمن ۹۸| حجت نظری: «خانه شهرداران واجد ارزش میراثی است و می‌توان آن را ثبت کرد».

۱۴ بهمن ۹۸| زهرا نژادبهرام: «اصل بر این است که از بناهای فاخر نگهداری کنیم، اگرچه  نیازمند بودجه مالی هستیم اما به نظرم اهمیت نگهداشت این خانه نیز کمتر از یک اقدام عمرانی نیست».

۱۶ بهمن ۹۸| محمود میرلوحی: «پایان کار ملک اقدسیه مربوط به سال 69 بوده و تاریخی نیست، تنها دو شهردار در آن زندگی کرده‌اند و این دلیلی بر تاریخی بودن آن نیست».

۲۱ بهمن ۹۸| علی اعطا طرح «الزام شهرداری تهران به ارائه لایحه حفاظت از میراث معماری معاصر شهر تهران» را تقدیم هیات رئیسۀ شورای شهر تهران کرد.

اعضای شورای شهر، بالای موج محبوبیت عمومی سوژه‌های میراثی

خبر فروش عمارت اقدسیه همزمان با تخریب چند بنای قدیمی در تهران، موجی از اعتراضات و تحرکات رسانه‌ای را به راه انداخت و برخی نمایندگان مجلس هم با ارزشمند و تاریخی خواندن بنای عمارت اقدسیه، خواستار منع فروش آن شدند.

سوژه‌های میراثی به‌ خاطر جاذبه‌ای که در میان افکار عمومی دارند، نمایندگان مردم را نیز که توقع می‌رود تعادلی میان حالت مطلوب و ممکن برقرار سازند، به خود درگیر می‌کند. با طرح موضوع فروش عمارت اقدسیه، همۀ اعضای شورا به بحث و اظهار نظر در این باره پرداخته‌اند تا جایی که املاک شهرداری را متعلق به شهر و فروش آن را با اجازۀ شورا ممکن دانسته‌اند. در حالی‌که شهر تهران، موضوعات به مراتب مهم‌تری دارد که به دلیل فاصله‌ای که از روزمرۀ ملموس شهروندان دارد، در صدر توجه قرار نمی‌گیرد: مانند زلزله و بافت فرسوده، کمبود بودجه و هزینه‌های جاری بدنۀ متورم شهرداری، اقتدارگرایی و طرح‌های توسعۀ شهری و … .

توجه زیاد اعضای شورای شهر به چنین موضوعاتی، بی‌توجهی به زیرساخت‌های اصلی و غیرقابل لمس برای همه، شورا را متهم به سوار شدن بر موج جلب رضایت عموم پس از مطالبۀ همگانی می‌کند و از مسئولیت اصلی خود باز می‌دارد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *