اگر در طرح مسکن دولت سیزدهم، مفهوم کیفیت تنها به معماری و ساخت تقلیل یابد و ساختارهای کالبدی – اجتماعی نادیده گرفته شود، سرنوشت آن بهتر از مسکن مهر نخواهد بود.

نیاز اولیه آزموده مسکن مهر، تامین زیرساخت آن برای سکونت است اما در برنامه ریزی توجه به نیازهای اجتماعی می تواند از تقلیل مفهوم خانه به خوابگاه جلوگیری کند.

امید است برنامه ریزان در این برهه کنونیِ سهل و ممتنع بودن مساله مسکن با نیم نگاهی گذرا به تجارب گذشته و تاثیرات و تبعات آنها در پی آزمودن دوباره آزموده نباشند.

در حوزه مسکن باید تشکل ‌های بدون وابستگی حزبی، متمرکز بر نظارت بر تصمیم‌ گیری و اجرای آنها باشند و به مثابه نوری روشنگر بر تاريکخانه حوزه مسکن تابانیده شوند.

مي توان مسکن را منظري دانست که مخاطب را به رسميت شناخته و از دريچه نگاه او و در استحاله ذهنيات و اصيل تلقي مي گردد.

در شروع سده جدید، مقوله مسکن، تامین و ارزیابی باید از چهارچوب آزموده شده حوزه ‌های نظری مانند شهرسازی، طراحی شهر و حتی معماری خارج شود.

طرح مسکن اقدام ملی نه تنها چیزی بیش از مسکن مهر نداشت که همان طرح به اصطلاح مزخرف دولت قبل بود، اما در قالب جدید سیاسی ارائه گردید.