مشارکت شهروندی به عنوان یکی از ارکان جامعۀ مدرن در تهران، تنها در کلام پذیرفته شده و در عمل فاصلۀ زیادی تا تحقق دارد و مدیریت شهری برای عمل به آن ساز و کار مشخصی ندارد.

مشارکت شهروندی قبل از آنکه به عنوان یک راهبرد مدیریتی مطرح شود باید برخاسته از تصمیم شهروندان باشد. در قدم اول برای تحقق مشارکت باید مفهوم شهروندی جایگزین شهرنشینی در شهر تهران شود که لازمۀ آن سیاست‌گذاری مدیریت شهری در راستای ارتقای مفهوم شهروندی است.

در کلانشهر تهران به تبعیت از نظام عرفی رایج در شهرهای سنتی ایران و برمبنای عقاید مذهبی و فرهنگی، قوانین محلی وضع‌کنندۀ قوانین مدنی مشارکت شهروندی خواهد بود.