با توجه به در پیش بودن انتخابات شورایاری محلات تهران و مباحث حول این موضوع لازم بود مواردی را بطور خلاصه مورد بررسی قرار داد.

شورایاری ها بعنوان جزئی از شوراهای اسلامی به صراحت در قانون اساسی ذکر گردیده است. مقننین قانون اساسی، بعد از بیان اصل ششم با مضمون « اداره امور کشور با اتکاء به آراء عمومی و از راه انتخاب رئیس جمهور، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، اعضای شوراها و یا از طریق همه‌پرسی»، به صراحت در اصل هفتم قانون اساسی به نقش شوراهای محلی یا همان شورایاری‌ها در اداره امور کشور اشاره می‌کنند و آن را رکنی از ارکان تصمیم‌گیری و اداره کشور می‌دانند. در این خصوص اصل هفتم قانون‌اساسی اظهار می‌دارد که: «طبق دستور قرآن‌کریم: ‹‹ و امرهم شوری بینهم ›› و ‹‹ شاورهم فی الامر» شوراها، مجلس شورای اسلامی، شورای استان، شهرستان، شهر، محل، بخش، روستا و نظایر اینها از ارکان تصمیم گیری و اداره امور کشورند. موارد، طرز تشکیل و حدود اختیارات و وظایف شوراها را این قانون و قوانین ناشی از آن معین می کند».

قانون گذار اولیه، در تکمیل این فرایند، ماده صد قانون اساسی را به تصویب می‌رساند. که وظایف نهاد شورا را اعم از شوراهای اسلامی و شورایاری ها را « پیشبرد سریع برنامه های اجتماعی، اقتصادی، عمرانی، بهداشتی، فرهنگی، آموزشی و سایر امور رفاهی از طریق همکاری مردم با توجه به مقتضیات محلی» می‌داند که می‌بایست بر این اساس در اداره امور هر روستا، بخش، شهر، شهرستان یا استان نظارت داشته‌باشد.
همچنین تجربه دوره‌های گذشته شورایاری‌ها حاکی از آن است که در انتخاب این نمایندگان هر جا که مردم حضور فعالتر و پررنگ‌تری داشته‌اند و انتخاب شدگان از توانایی علمی، تخصصی، فکری، تجربی و شایستگی‌های انسانی مورد نیاز برخوردار بوده‌اند، محله سامان بهتری یافته و نمایندگان در همکاری با مدیریت‌شهری نفع عمومی، کیفیت زیست‌پذیری محله و انتقال مطالبات ساکنان و رفع نیازهای محله موفق‌تر بوده‌اند.

از این رو دقت در انتخاب کاندیداهای اصلح برای این مهم رابطه مستقیمی با آینده محله خواهدداشت. در این شرایط که مدیریت شهری با تاکید بر تمرکز زدایی و اتخاذ راهبرد محله محوری پیشگام واگذاری امور امور محله ها به مردم است، انتخاب نمایندگان برای عضویت در شورایاری نیازمند توجه بیشتری به قابلیت ها و توان فردی و برخورداری از اعتماد عمومی، احترام به خرد جمعی و توانایی جلب مشارکت آحاد مردم برای انتخاب و برداشتن گامی در راستای مردم سالاری دینی است.

آشنایی با وظایف شورایاری‌ها می‌تواند کمک قابل ملاحظه‌ای در جدی گرفته‌شدن این موضوع توسط افراد شهر داشته باشد که آگاه باشند در انتخاب افراد یا عدم انتخاب آنها و یا عدم مشارکت در امور مربوط به محله می‌توانند چه تاثیر بسزایی داشته باشند. از جمله خلاصه مهمترین وظایف شورایاری ها می‌توان به موارد ذیل اشاره نمود.

1. تلاش در جهت ایجاد محیطی سالم از نظر زیست‌محیطی با اهداف مبارزه با آلودگی خاک، آب، آلودگی‌های صوتی و صرفه‌جویی انرژی در اماکن از طریق همکاری با شورای اسلامی شهر تهران بنا به درخواست آنها.
2. ارائه طرح‌ها و پیشنها‌د برای بهبود وضع سفرهای درون شهری با هدف بهینه سازی حمل و نقل.
3. تهیه طرح‌ها و پیشنهاد‌ها در زمینه ایجاد نشانه‌ها و یادمان‌های شهری و پیشنهاد نامگذاری معابر ، میادین ، خیابان‌ها و کوچه‌ها.
4. تلاش در جهت فراهم‌کردن امکانات گذران اوقات فراغت جوانان و نواجوانان و گسترش مراکز تفریحی، ورزشی و هنری با هماهنگی دستگاه‌های ذیربط.
5. ارائه طرح و پیشنهاد برای خود گردانی اماکن عمومی، تمهید و تدارک زیباسازی و بهینه‌سازی فضای زیست‌شهری.
6. همکاری در ایجاد و گسترش فضای سبز و اداره خودگردان بوستان‌های شهری.
7. بررسی و شناخت کمبودها، نیازها و نارسایی‌های اجتماعی، فرهنگی، آموزشی، بهداشتی، اقتصادی، رفاهی و عمرانی محله.
8. همکاری با شورای‌اسلامی شهر تهران در جهت تأسیس انواع انجمن‌های داوطلبانه در زمینه‌های امدادی، اجتماعی، ارشادی و تشکیل تعاونی‌های تولید، توزیع و مصرف ارزاق عمومی.
9. همکاری در جهت ساماندهی حمل و نقل شهری.
10. همکاری در جهت اداره فضاهای عمومی از قبیل، فضاهای ورزشی، نگارخانه‌ها با هماهنگی ستاد شورایاری.
11. ارائه طرح‌ها و پیشنهادها برای کنترل قیمت‌ها و نرخ کرایه درون شهری.