شهردار که به صورت غیرمستقیم با رای مردم انتخاب می شود، مدیر و راهبری است که موظف است با برنامه ریزی و تعیین عوامل اجرایی کارآمد، مسائل و نیازهای شهر را در چارچوب مورد تایید شورا، مرتفع کند. درواقع، شهردار بیش از آنکه نیازمند تخصص ویژه ای باشد، لازم است بتواند مدیریت و هدایت مجموعه شهرداری و عوامل اجرایی در سازمان های وابسته به شهرداری را بر عهده بگیرد. با این ذهنیت به نظر می رسد موضوع رشته های متخصص، هرچند قانون است و تا زمان تغییر لازم الاجرا است، اما چندان مرتبط با جایگاه شهردار نیست.
این تفکر که الزاما متخصص معماری، شهردار بهتری نسبت به رشته های دیگر است، آزموده شده و صحیح نیست. در حالی که نیازهای یک شهر و وظایف شهرداری طیف گسترده ای از تخصص ها را در بر می گیرد، حتی اگر شخصی در یکی از رشته ها کارشناس و مجرب باشد، چگونه می تواند به بقیه مسائل رسیدگی کند؟ جایگاه شهرداری بیش از یک تخصص و رشته است؛ منصبی مدیریتی است که فرد متعهد باید توانایی راهبری تمامی کارشناسان متخصص در حوزه های گوناگون شهری را داشته باشد.
از سویی وظیفه شورا نظارت بر شهردار و عملکرد اوست و عدم تایید شهردار توسط تمامی اعضا می تواند نقطه قوتی در مجموعه مدیریت شهری باشد. اگر شورای شهر به جای دفاع از شهردار، او را نقد کند و مرتبا اقدامات شهرداری را با سیاست های مصوب خود انطباق دهد، اجازه تخطی شهردار از چارچوب قوانین را نمی دهد و همواره شهردار را به سمت وظایف این جایگاه هدایت خواهد کرد.
