تهدید مدیریتی بنادر ایران
چگونه می شود که کشور عزیزمان در عرصه مبادلات بین المللی و کریدورهای حمل و نقل منطقه ای علیرغم برخورداری از مزیت های متعدد جغرافیایی و طبیعی و فرصت های رشد و توسعه به راحتی دور می خورد و عرصه فعالیت در کسب و کارها روز به روز دشوارتر می شود؟
«رکورد جابجایی 3 میلیون TEU کانتینر در بندر ام القصر عراق»، عنوان خبری است که در سایت این بندر درج گردید. اپراتوری که این رکورد را شکست شرکت مدیریت بندری ICTSI فیلیپین بوده که با سرمایه گذاری 250 میلیون دلار سبب افزایش قابل توجه سهم عراق از بازار منطقه خلیج فارس شده است. اما داستان به اینجا ختم نمی شود. در ادامه «ایجاد راه حمل و نقل زمینی مشترک از داخل خاک عراق» پیشنهاد دیگری است که در فوریه 2022 همزمان با سفر اردوغان به امارات قرار است توافقنامه آن به امضا رسیده و جایگزین مسیر ایران -کریدورشمال-جنوب و کریدور غرب- گردد.
خبر یاد شده یادآور گفتگوئی شد که به هنگام مسئولیت مجله بندر و دریا در فروردین ماه 1395 با مدیران شرکت ICTSI درهتل اسپیناس انجام دادم. ICTSI یکی از 10 شرکت برتری بوده که در زمان مدیرعامل وقت سازمان وارد بنادر ایران شد. مدیران این شرکت اظهار داشتند؛ «ایران مهمترین نقطه تجاری با آسیا به شمار می رود و ما مطالعات زیادی در خصوص بنادر ایران انجام داده ایم و به دنبال پیدا کردن فرصت های فراوانی در این بنادر هستیم. در این شماره مدیسون معاون ICTSI اضافه می کند.
ما امیدواریم بنادر ایران را در شبکه جهانی بندری خودمان قرار دهیم و همکاری طولانی مدتی با جمهوری اسلامی ایران داشته باشیم». که متأسفانه پس از عدم پذیرش پیشنهاد مذکور توسط ایران بر بازار بنادر عراق متمرکز شدند.
چگونه می شود که فرصت های متعدد به یکباره ناپدید و تهدیدها سرازیر می شود؟
یکی از دلایل عدم موفقیت، استفاده نکردن از فرصت هاست. مدیران و سازمان های موفق به محیط خارجی سازمان خود توجه دقیق دارند و درجستجوی فرصت ها هستند و فرصت ها را شناسایی می کنند و به شکل مناسب از فرصت ها استفاده نموده و باعث پیشرفت و تعالی سازمان و کشور می شوند.
باید این واقعیت را پذیرفت که دورماندن کشور از صحنه تجارت بین الملل باعث شده است که کارشناسان و مدیران تربیت یافته که عمدتا در بخش دولتی با بروکراسی بالا کار کرده اند با ادبیات و فرهنگ رقابتی در سطح بین المللی بیگانه شده و واکنش سریعی نسبت به تحولات پیرامونی نداشته باشند.
اکنون کشور ایران با شرایط پیش گفته روبرو است. برای برون رفت از این شرایط که با انواع محدودیت های درونی و بیرونی مواجه است تحول در هر سه نظام تصمیم سازی، تصمیم گیری و از همه مهمتر اجرا و کنترل اجتناب ناپذیر است تا بتواند تهدید یا تهدیدات به وجود آمده را به فرصتی جهت کاهش عقب ماندگی و رشد و توسعه قرار داد. برای این منظور اقدامات زیر ضروری است.
1-آگاهی مستمر و پایش تحولات محیطی بنادر
2-مدیریت اطلاعات، تحلیل اخبار و ارائه تصمیمات همه جانبه و موثر
3-طرح مستمر سوالات کلیدی نظیر شناسایی نقاط ضعفِتهدید، نقاط قوت و هزینه-فایده موقعیت ها
4-تمرکز بر نوآوری خلاقانه و دست یابی به راه حل هایی که با دفع تهدید، فرصت های جدیدی خلق نماید.
5-ایجاد ساختار و پلتفرم جدید برای اتخاذ تصمیمات مناسب و واکنش سریع با اقدامات جهادی.
باید مسیر تند باد را شناسایی کرد و از قدرت آن برای حرکت سریع خود بهره برد.
