تبلیغات دولت، خریداران خانه را از ایران به ترکیه می‌راند.

ایرانی‌های در سال گذشته٬ ۵۴۲۳واحد مسکونی در ترکیه خریداری کرده‌اند، خانه‌هایی که اگر بیش از ۲۵۰ هزار دلار باشند، خریدار و خانوادۀ او را به شهروندان ترکیه بدل می‌کند.

در  تحلیل مشکلات مسکن در ایران، مشکلات بازار به سوداگری‌های حوزۀ مسکن، سفته بازی‌های شمال‌شهر نشینان، خالی‌بودن خانه‌ها بدون پرداخت عوارض نسبت داده می‌شود:

• «۱۳ درصد خانه‌های تهران خالی است».
• «۶۶ درصد بازار مسکن در انحصار سوداگران است».
• «علی‌رغم کاهش قیمت مسکن، قیمت‌ها هنوز واقعی نیست».

این که دولت با چنین تبلیغاتی و یا با ممانعت، سرمایه‌گذاران مسکن در ایران را از کشور می‌راند، به سود دبی و ترکیه می‌شود. به علاوه هزینه‌های صاحب‌خانه شدن در ایران به قدری بالا است که سرعت این خروج سرمایه را بیشتر می‌کند.

فرار این ثروت به ترکیه، دبی، کانادا، امریکا و … در حالی که بسیاری از خریداران با ایران مراوده دارند، به ضرر اقتصاد ایران است.