• آرشیو
  • نویسندگان
جمعه 14 بهمن 1401
نظرآنلاین
پایگاه خبری - تحلیلی پژوهشکده نظر
  • صفحه اصلی
  • هنر
    • باستان شناسی
    • مدرنیته و هنر مدرن
    • نقد هنر
    • نقوش و تزئینات
    • نگارگری
    • هنر باستان
    • هنر معاصر
  • منظر
    • منظر شهری
    • سازمان فضایی شهر
    • باغ
    • مبانی نظری منظر
    • منظر طبیعی
    • منظر و جامعه
    • منظر راه
  • معماری
    • مسکن
    • مبانی نظری معماری
    • معماری معاصر
    • معماران
  • شهر
    • برنامه ریزی و مدیریت شهر
    • مبانی شهر
    • نوسازی شهری
    • مرمت شهری
  • محیط
    • مدیریت آب
  • گردشگری
  • نظرگاه
  • تماس با ما
بدون نتیجه
مشاهده تمام نتایج
  • ورود
نظرآنلاین
  • صفحه اصلی
  • هنر
    • باستان شناسی
    • مدرنیته و هنر مدرن
    • نقد هنر
    • نقوش و تزئینات
    • نگارگری
    • هنر باستان
    • هنر معاصر
  • منظر
    • منظر شهری
    • سازمان فضایی شهر
    • باغ
    • مبانی نظری منظر
    • منظر طبیعی
    • منظر و جامعه
    • منظر راه
  • معماری
    • مسکن
    • مبانی نظری معماری
    • معماری معاصر
    • معماران
  • شهر
    • برنامه ریزی و مدیریت شهر
    • مبانی شهر
    • نوسازی شهری
    • مرمت شهری
  • محیط
    • مدیریت آب
  • گردشگری
  • نظرگاه
  • تماس با ما
بدون نتیجه
مشاهده تمام نتایج
نظرآنلاین
بدون نتیجه
مشاهده تمام نتایج
صفحه اصلی هنر

جنگ و مجسمه‌های شهری تهران از واقعیت عینی تا امر ذهنی

نظر آنلاین نویسنده: نظر آنلاین
دوشنبه 13 خرداد 1398
در هنر
A A
0

از اولین مجسمه‌هایی که در تهران به معنای گونه‌ای از هنر در فضای عمومی می‌توان نام برد، در دورۀ قاجار است که برای اولین بار با ایدۀ حضور توپ‌های جنگی به مثابه عنصری زیباساز در شهر مواجه می‌شویم که به منظور حظ بصر شاه و اهالی پایتخت نیز این گلوله‌های بی‌آزار را به رنگ‌های قوس‌وقزح رنگ کرده بودند. پس از آن در دوران ناصرالدین‌شاه با مجسمه‌های فیگوراتیو روبرو هستیم. اما بیشترین حضور مجسمه در فضاهای شهری را می‌توان به دنبال کم‌رنگ‌شدن حرمت شرعی در دوران پهلوی اتفاق دانست. در این دوره است که مجسمه‌های فیگوراتیو اسب‌سوار یکی از گونه‌های مهم مجسمه‌های پیکره‌ای این دوران به شمار می‌رود. اما علاوه بر این مجسمه‌ها که نمایشی کلاسیک از قدرت طبقۀ حاکم و نظامی‌گری را بر دوش می‌کشند، مفاهیم انقلابی چون آزادی‌خواهی و عدالت که به دنبال جریانات استقلال‌طلبی و مشروطه‌خواهی شکل می‌گیرند، به شیوۀ غربی و با بهره‌گیری از عناصر شمایلی چون شمشیر و نیزه که دلالت بر جنگ و مبارزه دارند، آشکار می‌شود.

مجسمه‌های شهر تهران

بیشتر بخوانید - Read More

خلاقیت، واژه ای مهجور در معماری شهر-بندر

مادی های اصفهان و مدیریت بحران

اما پس از انقلاب و در جنگ هشت‌ساله می‌بینیم که مفهوم جنگ با نوعی تفسیر تقدیرگرایانه از جنگ و حوادث و نتایج آن تغییر پیدا می‌کند و با تأکید بر الگوی عاشورا و تکلیف‌گرایی همراه است به عبارت دیگر، در این دوره تفسیر معنوی از جنگ براساس تکلیف‌گرایی با تأکید بر ارزش‌ها و روایات انسانی از جنگ است. با نگاهی دقیق‌تر، می‌توان دورۀ پس از انقلاب را در این زمینه به چهار دوره تقسیم کرد: دورۀ اول که از 1357-1359 است اقدامی برای ساخت مجسمه‌های شهری نشده است. دورۀ دوم که 1359-1367 است، اگرچه مجسمۀ شهری، هنری نیست که در این دوره در خدمت جنگ باشد، اما در عین حال مجسمه‌هایی هم در خصوص انقلاب ساخته می‌شود. در دورۀ سوم 1367-1380 اولین زمزمه‌های تلاش برای تثبیت مجسمه‌سازی به عنوان گونه‌ای از هنر که می‌تواند در خدمت جنگ و مفاهیم انقلابی باشد به گوش می‌رسد. می‌توان از دورۀ چهارم یعنی 1380-1389، به دورۀ تثبیت مجسمه‌های شهری با موضوع جنگ و انقلاب تعبیر کرد که مجسمه‌سازی شهری به صورت جدی به این مقوله می‌پردازد.

در هر دو مقطع (دورۀ قاجار تا انقلاب و دورۀ بعد از انقلاب) اسطوره‌سازی و بزرگداشت فرماندهان و رزم‌جویان با زبان فیگوراتیو تجسم می‌یابد با این تفاوت که در دورۀ قبل از انقلاب در مجسمه‌های پیکره‌ای تأکید بیشتر بر اقتدار فرد اول مملکت به‌ عنوان فرمانده و قدرت نظامی حکومت اوست (رویکرد اسطوره‌ای)، اما در دورۀ بعد از انقلاب اسلامی مجسمۀ شهدا بدون ارجاع مستقیم به جنگ و واقعیت‌های عینی آن سعی در تکریم و بزرگداشت آنها دارد (رویکرد حماسی). علاوه بر تفاوت تلقی برداشت از موضوع جنگ در دو مقطع، مکان نمایش مجسمه‌ها نیز متفاوت می‌شود؛ تا قبل از انقلاب مجسمه‌ها علاوه بر تبعیت از الگوی اروپایی به دلیل وابستگی موضوعی آنها به حکومت تنها در فضای میدان که خود به مرور به عنصری حکومتی تبدیل شده جایابی می‌شدند و بعد از انقلاب به نظر می‌رسد با سرنگونی مجسمه‌های فیگوراتیو میادین که نمادی از حکومت پیشین محسوب می‌شدند و به دنبال نقض سیاست‌های آنها سردیس و مجسمه‌های فیگوراتیو اکثراً به دلیل فرم و ابعادشان در فضای بوستان‌ها و پارک‌ها به‌عنوان فضای مردمی‌تر جایابی می‌شوند و یادمان‌ها و المان‌های انتزاعی به دلیل قدرت نشانه‌ای بالاترشان بیشتر در میادین جای می‌گیرند.

برچسب ها: جنگشهر تهرانمجسمه‌های شهری
نوشته قبلی

در آشفته بازار شهرداری و شهرسازی در ایران چرا باید منتظر توسعۀ واقعی شهر باشیم؟

نوشته بعدی

چهارباغ یا چارباغ

نظر آنلاین

نظر آنلاین

مطالب مرتبط - Related Post

خلاقیت واژه ای مهجور در معماری محل تلاقی شهر با بندر

خلاقیت، واژه ای مهجور در معماری شهر-بندر

پنج‌شنبه 27 مرداد 1401
مادی های اصفهان زیرساختی قدرتمند در مدیریت سیل و بارش های فصلی

مادی های اصفهان و مدیریت بحران

سه‌شنبه 25 مرداد 1401

بیان های جدید هنر در دنیای مجازی

بحران های سرزمینی از دیدگاه منظر

نسبت مینیاتور معماری و واقعیت

نبرد عقل و جهل

نوشته بعدی
چهارباغ یا چارباغ

چهارباغ یا چارباغ

مجسمه در محیط یا بر محیط؟

مجسمه در محیط یا بر محیط؟

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

نظرآنلاین

کپی رایت 1397-1400؛ کلیه حقوق این وب سایت متعلق به پژوهشکده نظر است.

Navigate Site

  • پژوهشکده نظر
  • باغ نظر
  • منظر
  • هنر و تمدن شرق
  • گردشگری و فرهنگ

Follow Us

بدون نتیجه
مشاهده تمام نتایج
  • صفحه اصلی
  • هنر
    • باستان شناسی
    • مدرنیته و هنر مدرن
    • نقد هنر
    • نقوش و تزئینات
    • نگارگری
    • هنر باستان
    • هنر معاصر
  • منظر
    • منظر شهری
    • سازمان فضایی شهر
    • باغ
    • مبانی نظری منظر
    • منظر طبیعی
    • منظر و جامعه
    • منظر راه
  • معماری
    • مسکن
    • مبانی نظری معماری
    • معماری معاصر
    • معماران
  • شهر
    • برنامه ریزی و مدیریت شهر
    • مبانی شهر
    • نوسازی شهری
    • مرمت شهری
  • محیط
    • مدیریت آب
  • گردشگری
  • نظرگاه
  • تماس با ما

کپی رایت 1397-1400؛ کلیه حقوق این وب سایت متعلق به پژوهشکده نظر است.

خوش آمدید!

وارد ناحیه کاربری خود شوید

رمز عبور را فراموش کرده اید؟

رمز عبور خود را بازیابی کنید

لطفا نام کاربری یا آدرس ایمیل خود را برای بازنشانی رمز عبور خود وارد کنید.

ورود به سیستم