دکتر مهدی حجت اولین رئیس سازمان میراث فرهنگی کشور در سال ۶۶ و از بنیانگذاران این سازمان و استاد ردهبالا و نامدار معماری است. او در مصاحبۀ خود دربارۀ مسجد شیخ لطفالله گفته است که من کاشیکار نیستم که بدانم چه شده اما میگویم روند تصمیمگیری برای مرمت این بنا نادرست بوده است.
عادت کلیگویی و زدن حرفهای غیرقابل انکار همواره درست، استفاده از لغاتی با ظاهر کارشناسی، خالی از نظر تخصصی، «نظر کارشناسی» را به عبارتی تمسخرآمیز تبدیل کرده است.
مردم عادی بدون تخصص مرتبط با مرمت، میتوانند دو رنگی گنبد و ننشستن برف بر روی آن را با چشم غیرمصلح تشخیص دهند. حتی از روی دادههای ظاهری هم میتوان به این رسید که مرمت این گنبد «هزار اشکال دارد» و همه توقع دارند چیز بیشتری از متخصصین مرمت بشنوند: دلیل فنی، ایراد مصالح، راه حل احتمالی و … .
عملکرد مهدی حجت در این باره امتداد حرکت مسئولین، مدیران و ردهداران در حوزههای مختلف، بر روی خط اظهارنظر همهپسند بیخطر است، رویهای که نه به اصلاح عملکرد و نه به تعیین صلاحیت افراد میانجامد.