احداث زیرگذر در محل پل گیشا که به عنوان سازه‌ای موقتی در دوران پهلوی برپا شده بود، از سالهای گذشته در دستور کار شهرداری تهران بود و دردورۀ مدیریت پیروز حناچی اجرایی گردید. محدودیت‌های عمرانی برای احداث زیرگذر با وجود پل، باعث شد تا شهرداری تهران، تصمیم به جمع‌آوری پل بگیرد و زیرگذر را احداث کند. فاز یک این زیرگذر اسفند سال جاری (۹۸) احداث شد. معاون فنی و عمرانی شهرداری تهران اعلام کرد که سال آینده، یک پل عابر پیاده متشکل از قطعات پل سابق گیشا به‌عنوان یاد و خاطره پل قدیمی تهران روی زیرگذر کوی نصر (گیشا) ساخته خواهد شد.
خاطرۀ یک شهر از اجزای تشکیل‌دهندۀ بدنۀ آن، وابسته به تولد، حیات و مرگ عناصر است و جز نمودهای عینی، محصول ذهنیت شهروندان نیز هست. حتی برچیده‌شدن پل گیشا نیز بخشی از خاطرۀ شهروندان از این پل قدیمی خواهد بود.
احداث پل پیاده با اجزای پل سابق، در وضعیت فعلی شهر تهران که با کمبود منایع مالی برای اتمام پروژه‌های نیمه‌تمام شهری مواجه است، شبیه به یک سرگرمی و برخوردی غیرواقعی با نیازهای اصلی شهر است.
در حالی که در ضرورت تعریف اصل پروژه زیرگذر گیشا برای شهر، هنوز باب سؤال و شبهه باز است، تعریف یک فعالیت عمرانی دیگر برای شهری که فاقد درآمد کافی برای ادارۀ خود است، توجیهی وجود ندارد. کار «شهر-داری» مدیریت تمام شهر و الاهم و فی‌الاهم کردن در آن‌هاست. جزءنگری غیرضروری شاعرانه، راه به ادارۀ کل شهر نمی‌برد.
