مدیریت شهری در مسابقۀ محور نیلوفری، دریاچۀ چیتگر و محور عینعلی_زینعلی به اهمیت برنامه و رویکرد طرح بی‌توجه بود و هر سه نمونه نیز در تعریف طرح و داوری مسابقه مشکل داشتند. هر سه طرح در حوزه معماری منظر بودند در حالیکه تعریف آنها محصول اقتدارگرایی و مسابقه‌شان محصول رابطه‌سالاری مدیریت شهری بود.
جمع کسانی که خود را معمار می‌دانند، مدیران تابع در پایین دست و چند متخصص خنثی که توان مقابله با ارادۀ حاکم بر مسابقه را نداشتند، هرگز اجازه نداد که ظرفیت فنی جامعه به مسائل تخصصی شهر ورود کند.
شورای شهر برای رعایت شفافیتی که وظیفه و شعارش است، باید ضمن اعلام کامل مفاد قصور در این سه پروژه، مقصران و سهم آنها را هم معرفی کند.
سید امیر منصوری | ۱۳ آذر ۱۳۹۷: « برنامه‌ریزان و دست اندرکاران مسابقۀ محور نیلوفری از تجربیات گذشته بیخبر هستند و از آنها استفاده نکرده و این مسابقه به یک موضوع سطحی تقلیل داده‌اند. در تعریف آن از اهمیت این پروژه غفلت شده و یک تعریف پروژه درخور با استفاده از ویژگی‌های تاریخی، تجربی و علمی ندارد و ما رد پایی از تخصص در آن نمی‌بینیم»، (کارگاه نقد رویکرد مدیریت شهری به تعریف پروژه‌های بازآفرینی محور شهری).
سید امیر منصوری | ۱۳ آذر ۱۳۹۷: «اگر می‌خواهیم رویکرد علمی به مدیریت داشته باشیم از رویکردهای اقتدارگرایانه دست برداریم و مدیران مطالبه کنند که تمام ابعاد ضروری در یک پروژه دیده شده باشد. مدیر نباید خودش در هیات داوری باشد، این رویکرد علمی نیست بلکه قدرتمدارانه است و باید به اهل فن سپرده شود»، (کارگاه نقد رویکرد مدیریت شهری به تعریف پروژه‌های بازآفرینی محور شهری).
عبدالهادی دانشپور | ۱۳ آذر ۱۳۹۷: « شالوده برنامه و مدیریت نامعلوم است، وقتی نمی‌دانیم چطور این منطقه را می‌توانیم به پایداری نزدیک کنیم وای به حالمان. در این پروژه، معماری منظر باید در اهمیت باشد»، (کارگاه نقد رویکرد مدیریت شهری به تعریف پروژه‌های بازآفرینی محور شهری).
علی اعطا | ۲۹ بهمن ۱۳۹۸: « متاسفانه شهرداری این خطا را به طور مداوم تکرار می کند که برای تهیه طرح های مانند محور نیلوفری قبل از امکان‌سنجی اقتصادی، طرح کالبدی تهیه می‌کند و در اکثر موارد به نتیجه نمی‌رسد».
