شورای شهر پنجم تهران با شعار همه چیزمان شیشه ای است، منتخب شدند؛ حالا که سه چهارم از عمر این شورا می گذرد، بهاره آروین، عضو شورای شهر تهران به شهردار تهران در خصوص بهانه تراشی ها، تاخیرها و اظهارنظرهای غیرقانونی در اجرای مصوبات حوزه شفافیت مالی، تذکر می دهد.
موضوع فساد در شهرداری تهران بر کسی پوشیده نیست، اما روش مقابله با آن جای بحث دارد. پنجمین دوره شورای اسلامی شهر تهران، تحقق شفافیت و جلوگیری از فساد مالی در شهرداری تهران را در اولویت فعالیت‌های خود قرار داده بود و اذعان می داشت که روش مقابله می بایست سیستمی باشد نه شخص محور. تلاش برای مشارکت مردم در پروژه های شهرداری، شفافیت اسناد مالی و ارقام معاملات شهرداری به مصوبات متعددی ختم شده است که حالا به نظر می رسد شهرداری هیچکدام را اجرا نمی کند و شورا به جز تذکر اقدام جدی دیگری را در برنامه ندارد.
مقابله سیستماتیک شورا با موضوع فساد در شهرداری، شیوه صحیحی است که با ایجاد شفافیت و دسترسی مردم به اطلاعات و اسناد مالی شهرداری می تواند به آرامی راهی پیدا کند ولی به نظر می رسد شهرداری تمام قد در مقابل تمامی مصوبات و اقدامات شورا ایستاده است. از بدنه آن که از اجرای مصوبات سرباز می زنند تا خود شهردار که با دست آویزی به قوانین بالادست، مصوبات شورا را غیرقانونی می داند. از تعریف پروژه، الویت بندی نیازهای شهر، مبالغ هزینه شده، درآمدهای شهرداری و سازمان های وابسته تا حقوق مدیران و … همه و همه در هاله ای از ابهام قرار دارد که به نظر نمی رسد اهتمام شورا برای شفاف سازی کامل وجود داشته باشد.
فساد مالی در شهرداری تهران در لایه های مختلفی وجود دارد؛ از بدنه شهرداری که سازمان ها و کارکنان آن هستند تا سیستم مدیریتی آن. فساد مالی الزاما محدود به رشوه دادن و رشوه گرفتن نیست و در تعریف پروژه، نحوه هزینه کرد سازمان ها، استمساک به قوانین بالادستی، زمان بندی پروژه ها و تعریف ضرب العجل برای افتتاح و … می توان رد پای فساد را مشاهده کرد؛ گستردگی شهرداری تهران در قالب شهرداری های مناطق و سازمان های زیباسازی، نوسازی، سازمان بوستان ها و … مقابله با فساد را دشوارتر می کند؛ به نظر می رسد راه حل شورا برای تعریف سیستم الکترونیکی که امکان دسترسی عموم به اسناد مالی و معاملات شهرداری را ممکن کند، شروع بدی نباشد ولی جدیت شورای اسلامی شهر تهران برای پیگیری این موضوع جای سوال دارد. بهاره آروین اذعان داشته است که با گذشت بیش از یک سال از تصویب الزام الکترونیکی نمودن معاملات شهرداری هنوز حرکتی در این جهت صورت نگرفته است؛ وقتی شهرداری در مقابل اولین قدم های شفافیت می ایستد آیا می توان امیدی به شهرداری تمام شیشه ای داشت؟
