گرانی خدمات گردشگری
گران شدن خدمات حوزه گردشگری چه تاثیری بر سلامت جامعه خواهد داشت؟
خبرهای بسیاری طی دو ماه اخیر مبنی بر گران شدن خدمات گردشگری در بخش های مختلف منتشر گردید. این اخبار اشاره به سطح تورم و گرانی در بازار اقتصادی ایران دارد که تمامی صنایع از جمله گردشگری را تحت الشعاع قرار داده است.
البته در این میان درباره گرانی خدمات گردشگری دیدگاه دیگری وجود دارد و دلایل گرانی خدمات گردشگری را درخواست اصناف مختلف گردشگری طی سال های اخیر می دانند، بر این عقیده بوده اند که قیمت ها صحیح نبوده و بایستی اصلاح شوند.
با همه تفاسیر در حال حاضر با گرانی خدمات گردشگری روبرو هستیم، اگرچه نمی توان برچسب صحیح بودن یا غلط بودن به این اقدام زد، اما می توان چنین تحلیل کرد که نگرش کلان کشور به گردشگری در یک برآیند کلی نگرش صحیحی نیست.
جامعه ای که در آن اکثریت درگیر موضوعات معیشتی هستند، از نظر اقتصادی تحت فشار قرار دارند و اولویت تامین نیازهای معیشتی اولیه خانواده است، از نشر حوزه سلامت، به ویژه سلامت روانی و معنوی در خطر می باشند.
در این میان سفر یکی از راه های برون رفت از مشکلات و فشارهای جامعه در عصر صنعتی مطرح می شود که می تواند آثار و خطرات فشارها را تقلیل نماید. نتایج تحقیقات بسیاری گویای این حقیقت است که سفر یک رفتار فراغتی به شمار می رود و حال جامعه انسانی را بهتر می کند.
سفر یک رفتار فرهنگی و اجتماعی در بازیابی انرژی جامعه صنعتی است و غذای روح تلقی می گردد. همانطور که آیات و روایات قرآن کریم نیز به سفر امر کرده اند، گردشگری تاثیرات چشمگیری در ابعاد سلامت جامعه ایفا می کند.
از این رو همزمان با افزایش گرانی ها در سطح معیشت و همچنین گرانی خدمات گردشگری، این پیش بینی وجود دارد که خانواده ها سفر را به آخرین اولویت تبدیل می نمایند و شاید فقط به یک بازه زمانی خاص محدود گردد.
جامعه ای که از نظر روانی به دلیل فشارهای اقتصادی تحت فشار قرار دارد، نیازمند یک فعالیت یا رفتاری برای ایجاد آرامش ذهنی در این موقعیت دشوار است. جای بسی تأمل است که تحت فشارهای اقتصادی، سلامت جامعه آسیب می بیند. اگر چاره ای اندیشیده نشود با رفتارهای بزهکارانه، با جامعه خسته، متشنج و عصبانی، روبرو خواهیم بود.
سلامت جامعه وقتی تأمین نشود و به خطر بیفتد، مشکلات بسیاری در حوزه رفتارهای ترویج خشم و فساد ایجاد خواهد شد. این امر اگرچه رفاه جامعه را نیز با مشکل مواجه می کند، در همین ابتدای امر این انتظار وجود دارد که مسئولان چاره ای اندیشه کنند.
اگرچه در این میان رفتارهای متناقض هم دیده می شود، پر شدن سطح شهر-به ویژه پایتخت-از بیلبوردهای تبلیغاتی سفر، تبلیغ های محیطی و انواع رسانه ها چیست؟ صرفاً جهت تبلیغ و درآمدزایی ناشی از پلتفرم های جدید است؟ یا یک رفتار هدایت شده می باشد؟ گران شده سفر این امر باید توجه نمود که آفت دیگری هم به همراه دارد و آن سرازیر شدن سفرها به خارج از کشور و خروج ارز است.
تحلیل و بررسی ها نشان می دهد همچنان شاهد رفتارهای برنامه ریزی نشده، عدم وجود نگرش کلان و یکپارچه و تناقض گویی در امر گردشگری ایران هستیم. آیا همچنان این دیدگاه وجود دارد که سفر کالایی لوکس و فانتزی است؟ آیا گرانی موضوع سلامت جامعه را در نظر نگرفته و نمی داند که سفر یکی از الزام های حیاتی سلامت جامعه تلقی می گردد؟
علی‌رغم تلاش های صورت گرفته همچنان سفر در کشور ایران، به عنوان یک سبک رفتار در زندگی، یک رفتار معمول و مورد نیاز، یک اقدام حیاتی و مفهوم ارزشی نگریسته نمی شود. سفر و در مفهوم کلی آن گردشگری، در ایران یک رفتار رها شده، فردی و مختارانه است که برنامه ریزی های کلان کشور همچنان به صورت جدی به آن نمی نگرد.
البته که منظور پاک کردن صورت مسئله نیست، بلکه اقدامی در سطح کلان، ایجاد نگرش، هدفگذاری و برنامه ریزی در یک ساختار استراتژیک است. تأکید به سفر به ایجاد همدلی، وفاق خانواده، بنیان های سلامت یک جامعه و همدلی به امیدواری جامعه کمک بیشتری می نماید.
تمرکز بر گردشگری شهری نیز می تواند در راستای این افزایش تورم کمک کننده باشد. سفرهای یک روزه، برنامه ریزی مسئولان برای یاری نمودن جامعه به سفر بیشتر است. جامعه ای که از نظر روانی و روحی سالم نباشد در انجام فعالیت های خویش و رشد و توسعه نیز هیچ گامی بر نخواهد داشت. این امری جدی است و تلنگری که امید است بدان توجه گردد پیش از آنکه دیر شود.
