مطالب دسته بندی: مسکن

با برنامه‌ مسکن جامع در صورت مانع ‌زدایی از مسیر نوسازی مشارکتی، گام بزرگی در راه تولید مسکن بهره ‌مند از زیرساخت های شهری با سرمایه ‌های مردمی برداشته خواهد شد. 

تقاضای انباشته مسکن در ایران بیش از دو میلیون واحد است. تقاضای جاری هم مستمرا به آن اضافه می ‌شود. در نتیجه این که کاندیداها حتما برنامه مسکن باید ارائه کنند.

وسعت دید نسبت به نیازهای ساکنین ساختمانهای بلندمرتبه به گرانتر شدن ساخت نمی انجامد. حیف که طراح آنچنان گرانقیمت است که استفاده از آن در پروژه ها تعریف نمی گردد.

ما در ایران کمبود مسکن نداریم و خانه به دست افرادی که باید برسد، نمی رسد. تاکید بر حمایت از انبوه سازان در طرح جامع مسکن، نشان از عدم توجه به مساله اصلی دارد.

در حوزه مسکن باید تشکل ‌های بدون وابستگی حزبی، متمرکز بر نظارت بر تصمیم‌ گیری و اجرای آنها باشند و به مثابه نوری روشنگر بر تاريکخانه حوزه مسکن تابانیده شوند.

متولی نماهای شهری در تهران می بایست در شیوه فرهنگ سازی خود بازنگری جدی نموده و سطح دید خود را از تک بناها به مقیاس واحد همسایگی ارتقاء دهد.

روستاها یا متروکه و خالی از سکنه می شوند یا بزرگ و تبدیل به شهر می شوند و معماری روستایی محکوم به انقراض است. خروجی طرحهای هادی همین چیزی است که شاهد آن هستیم.

در شروع سده جدید، مقوله مسکن، تامین و ارزیابی باید از چهارچوب آزموده شده حوزه ‌های نظری مانند شهرسازی، طراحی شهر و حتی معماری خارج شود.

تعارضات فرهنگی بین آحاد مردم انرژی آنها را جهت پیشرفت جامعه خنثی می کند و جامعه شاهد نزاعی پایان ناپذیر بین محرومان و برخورداران خواهد بود.

طرح مسکن اقدام ملی نه تنها چیزی بیش از مسکن مهر نداشت که همان طرح به اصطلاح مزخرف دولت قبل بود، اما در قالب جدید سیاسی ارائه گردید.

به نظر نمی ‌رسد زمین خالی تحت اختیار دولت به عنوان پشتوانه طرح ملی مسکن ارزش و توانایی تهاتر و تولید مسکن را نداشته و تنها جنبه دستوری دارد.

گرایش به ساخت واحد مسکونی با مساحت بزرگ، برآیند تمایلات اقتصادی بازار و ضوابط منطقی شهرسازی است ولی می‌تواند سبب عدم تعادل بازار مسکن هم شود.