مطالب دسته بندی: مسکن

پیشنهاد دولت درباره الزام به ساخت زمین های ناساخته در شهرهای کوچک می تواند تا حدودی ربر قیمت مسکن تأثیرگذار باشد؛ اما در تهران چندان تأثیرگذار نخواهد بود.

قرار دادن شوشتر نو در فهرست آثار ملی بیش از آنکه مبنایی علمی و داشته باشد، مبتنی بر یک تفکر ساده لوحانه متاثر از جو ایجاد شده در شبکه ­های اجتماعی است.

مسائل سیاسی مسکن در تهران مانند دنبال مقصر گرانی بودن، یافتن سلطان، احتکار و تقاضا برای ورود پلیس برای کنترل قیمت، اقدماتی است که شرایط را بغرنج می کنند.

ساماندهی بام در کنار چیدمان چند گلدان و نیمکت‌ چوبی، فضایی باز و کنترل شده، برای غنای اوقات الزامی حضور در خانه در مواقع قرنطینه پدید می ‌آورد.

دروغ است که دولت در کاهش قیمت مسکن ناتوان است. بهتر است مردم فاقد مسکن مطالبه گری از دولتمردان داشته باشند و به کمپینی برای کاهش قیمت مسکن دامن زنند.

سیاست گذاری مسکن ایران در جهت فئودالیسم زمین شهری و مسکن حرکت می کند. سیاستی که بیش از هرچیز حامی منافع اربابان است، سیاست محدودیت بلندمرتبه سازی است.

ایده پاکت حجمی منطقی بوده و برای شکل دهی به سیما و منظر شهری مفید است اما با شیوه نظارت فعلی شهرداری در ساخت و ساز، تضمینی برای اجرای موفق آن وجود ندارد.

برای تشکیل یک زندگی مستقل، اولین گام تامین مسکن مستقل است. الگوی سکونت 35 مترمربعی در تهران می تواند راهکار مناسبی برای تامین مسکن برای جوانان باشد.

رویکرد طرح مسکن اجتماعی آراونا از پذیرش واقعیت کمبود منابع در میان مدیران و به رسمیت شناختن مردم به عنوان عناصری فعال در تصمیم گیری و اجرا ناشی گردیده است.

بامها که پس از ظهور آپارتمانهای بلندمرتبه به فضای نگهداری اشیاء اضافی و نصب تاسیسات بدل شده بودند، نیازمند توجه هستند و کرونا لزوم این توجه را گوشزد می کند.

به نظر نمی‌رسد برند مسکن ارزان‌قیمت با مفهوم کیفیت درآمیخته باشد و تلقی غالب، برندی نامطلوب با کیفیت پایین است که دست اجبار ساکنان را در آن‌ها جای داده است.