دغدغۀ ماندن در قدرت، عامل تحلیل رفتگی نهاد طرح جامع
تلاش برای احیای نهاد طرح جامع و به تصویب قانونیرساندن آن همزمان با بررسی طرحهای توسعه شهری تهران، در پیِ کاهشِ آثار سوء انحراف از مفاد طرحهای شهری است.
تلاش برای احیای نهاد طرح جامع و به تصویب قانونیرساندن آن همزمان با بررسی طرحهای توسعه شهری تهران، در پیِ کاهشِ آثار سوء انحراف از مفاد طرحهای شهری است.
کنترل و هدایت رشد و توسعة شهری چالش جدی شهرداری تهران (و دیگر شهرها) است. رویارویی با این چالش بیشک نیازمند نهادسازی (نهادینه کردن موضوع از طریق پیوند آن با ارزشهای حاکم بر جامعه و ایجاد قانون و سازوکارهای مرتبط) است. اما فروکاست نهادسازی به ایجاد یک سازمان (ولو به اسم نهاد!!) صرفا به گسترش ناکارآمد بدنة بخش عمومی (اگر از کارآمدی اشتغالزایی آن بگذریم!) منجر میشود؛ تجربههای پیشین نهاد تهران و یا مشهد و شکست آنها در دستیابی به اهدافشان گواه این موضوع است. همچنین با وجود سازمانهای برنامهریز (وزارت راه و شهرسازی یا شهرداری تهران)، مجری (شهرداری تهران و دیگر سازمانهای اثرگذار بر مدیریت شهر) و ناظر (شورای شهر، وزارت راه و شهرسازی، شورای عالی شهرسازی و معماری) ایجاد سازمان دیگری با شرح وظایف موازی و بعضا ضعیفتر از آنها موجه نیست (مثلا در مقایسه با شورای عالی شهرسازی و معماری یا شورای شهر و یا حتی شورای موضوع قانون نظارت بر گسترش شهر تهران – 1352، به عنوان نهادهای نظارتی با پشتوانة مردمی یا بهرهمندی از حضور نمایندگان بخشهای مختلف یا جایگاه قانونگذاری). با این حال تفاهمنامة احیاء نهاد راهبری و پایش طرحهای توسعة شهری در شهر تهران با یک فرآیند نه چندان روشن (عدم انتشار پیشنویس ...
اردیبهشت ۱۳۹۸، نهاد راهبری و پایش طرحهای توسعۀ شهری، با تفاهم شهردار، وزیر راه و شهرسازی و رئیس شورای اسلامی شهر تهران، احیا شد. این نهاد سال ۸۹ به دنبال خروج وزارت مسکن از تفاهم سهگانه منحل شده و به کار خود پایان داده بود. نظرآنلاین دربارۀ نهاد جدید، بایدها و نبایدهای آن با محمدصالح شکوهی بیدهندی، عضو هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت گفتگو کرده است: نظرآنلاین : نهاد جدید راهبری و پایش طرح های توسعۀ شهری که سال ۸۹ منحل شده بود، به چه دلیل دوباره احیا شد؟ محمدصالح شکوهی بیدهندی : در ابتدا باید به دلایل شکلگیری و سپس انحلال نهاد اول اشاره کرد. با کنارگذاشتهشدن غیرقانونی طرح ساماندهی آتک از سوی شهردار وقت تهران، در طول دهۀ هفتاد ضرورت همگرایی دولت و شهرداری تهران برای تهیۀ طرح جامع جدید تهران احساس شد. در اواخر دهۀ هفتاد، ضلع سومی هم به این مجموعه اضافه شد. شکلگیری شورای اسلامی شهر باعث شد مفهوم مشارکت شهروندی جدیتر از گذشته در دستور کار قرار گیرد. در نهایت، در سال ۱۳۸۲ تفاهمنامهای میان سه مجموعۀ «وزارت مسکن و شهرسازی»، «شهرداری تهران» و «شورای اسلامی شهر» منعقد شد. بر اساس این تفاهمنامه، نهاد مشترکی تشکیل شد که مسئولیت تهیۀ طرح جامع جدید ...