پایگاه تحلیلی - خبری نظرآنلاین

رسانه راهبردی - انتقادی پژوهشکده نظر

پیاده‌راه ، ابزاری برای اعمال سیاست‌های حاکمیت در شهر سوسیالیستی؛ نمونۀ موردی:پکن

چکیده: پیاده‌راه در چین، ابزاری برای اثبات تغییر نگرش دولت اصلاحات نسبت به گذشته در جامعۀ جهانی است. در این رویکرد جامعۀ سنتی جایگاه خود را از دست داده و مردم تنها به آینده نظر دارند.
پیاده‌راه ، ابزاری برای اعمال سیاست‌های حاکمیت در شهر سوسیالیستی؛ نمونۀ موردی:پکن
بیان موضوع
حرکت پیاده در شهر، نقش مهمی را در منظر شهرها بر عهده دارد. حرکت در مسیر پیاده شکل اولیه ای از تجربه شهر را باعث می شود که واکنش های افراد نسبت به شهر را پدید می آورد. به عبارت دیگر، فضاهای پیاده در شهر عرصه ای برای تشکیل نهادهای مردمی و وقوع رویدادهای اجتماعی است. لذا توجه به جنبه های ادارک بصری و مفهومی فضا، از جمله مهمترین مواردی هستند که در نحوه شکل گیری فضای پیاده موثر هستند. گرایش شهرهای سوسیالیستی به تولید “راه”، این ایده را به ذهن می رساند که تولید فضاهای پیاده محور با الگوهای از پیش تعیین شده، اهمیت ویژه ای در منظر این شهرها داشته باشد.فرضیه
پیاده راه های پکن، بیش از آنکه به دنبال تقویت نهادهای مردمی و خاطره انگيزي محيط شهري براي شهروندان باشد به دنبال نمایش سطحی از شهر مدرن است.

نتیجۀ احتمالی
طراحی فضاهای پیاده‌محور در سیاست‌های سامان‌دهی منظر شهر، اقدامی جهت سامان‌دهی نهادهای اجتماعی و فرهنگی به شمار می‌آید. در چین، گرایش مدیریت شهری به سامان‌دهی منظر پیاده‌راه ، برگرفته از سیاست‌های بین‌المللی حاکمیت در دورۀ اصلاحات است. در این رویکرد، تولید فضا بر اساس سنت‌های چین جایگاهی ندارد و تبلور دو شعار اصلی دولت اصلاحات شامل توسعۀ اقتصادی و درهای باز سیاسی در فضای شهر هدف اصلی است. مكان‌گزيني پياده‌راه‌ها در نقاط اقتصادی و نوساختۀ شهر، عدم تركيب محور پياده با بافت اطراف، عدم دسترسي پياده به خيابان‌هاي موازي اين محورها، مشخص‌نبودن محدودۀ طراحي و نیز عدم تعریف نقاط ابتدا و انتهای مسیر جهت آماده‌سازي ذهني كاربر، از جمله مهم‌ترین سیاست‌های دولت در طراحی پیاده‌راه در چین است. پیاده‌راه در چین، ابزاری برای اثبات تغییر نگرش دولت اصلاحات نسبت به گذشته در جامعۀ جهانی است. در این رویکرد جامعۀ سنتی چین جایگاه خود را از دست داده است و مردم تنها به آینده نظر دارند.

پیاده‌راه ، ابزاری برای اعمال سیاست‌های حاکمیت در شهر سوسیالیستی؛ نمونۀ موردی:پکن
کلید واژگان: منظر شهری، پیاده‌راه ، حکومت سوسیالیستی، پکن.*این مقاله برگرفته از سفر علمی پژوهشکدۀ نظر به چین ،در تابستان ۱۳۸۹ است.

نویسنده : رسول رفعت/دانشجوی کارشناسی ارشد منظر-دانشگاه تهران
مشاور : محمد آتشين‌بار/پژوهشگر دکترای منظر-دانشگاه تهران
استاد راهنما :سيدامير منصوري/استادیار دانشگاه تهران

آدرس پست الکترونيکي نویسنده : [email protected]
آدرس پست الکترونيکي مشاور : [email protected]

یک پاسخ

  1. در کشورهای کمونیستی سابق و حال، بلا استثنا خیابانها را بسیار پهن و عریض می ساختند و می سازند! می دانید چرا؟ برای مانوور تانکها و فرود هواپیما و هلیکوپتر برای سرکوب شورش و قیامهای مردمی! بعد از شورش 1953 برلین و 1956 رومانی، سران مسکو متوجه شدند که نیروهای زرهی ارتش سرخ قابلیت مانوور کافی در شهرها را ندارند!! بنابراین دستور داده شد که در جمیع شهرهای تحت سطیره کمونیسم و بلوک شرق خیابانها اصلاح شده و پهن و عریض ساخته شوند تا نیروهای هوابرد و زرهی قدرت مانوور داشته باشند. همین خصوصیت عجیب شهرسازی باعث شد که انقلاب 1968 چکسلواکی و انقلاب ژانویه 1990 آذربایجان (قتل عام 20 ژانویه 90 باکو) به راحتی سرکوب شوند!!! البته حیدر علیف به پاس سرکوب انقلاب چکسلواکی، مدال قهرمان اتحاد شوروی، و میخاییل گوباچف و لئون تر پتروسیان هم به پاس قتل عام باکو، به ترتیب مدال قهرمان اتحاد شوروی و مدال قهرمان خلق ارمنستان را دریافت کردند!!!! بعدا حیدر علیف به لطف خیابانهای پهن و عریض شهر گنجه بود که تانکهایش را به سرکوب قیام سرهنگ صولت حسین اف فرستاد و البته تانکهایش در خیابانهای گنجه رو سفید شدند! در سرکوب قیام دانشجویی میدان تیان آن من شهر پکن در سال 1989 نیز همین خیابانهای پهن و عریض بود که به تانکها و زرهپوشهای ارتش خلق چین اجازه مانوور بالا و سرکوب و کشتار دانشجویان را داد!! عزیزان من هزاران نکته باریکتر از مو اینجاست! نمایش سطحی از شهر مدرن چینی یعنی چه؟! یک کمی هم تاریخ سیاسی معاصر مطالعه کنید!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

میزان مطالعه مطلب