• آرشیو
  • نویسندگان
چهارشنبه 19 بهمن 1401
نظرآنلاین
پایگاه خبری - تحلیلی پژوهشکده نظر
  • صفحه اصلی
  • هنر
    • باستان شناسی
    • مدرنیته و هنر مدرن
    • نقد هنر
    • نقوش و تزئینات
    • نگارگری
    • هنر باستان
    • هنر معاصر
  • منظر
    • منظر شهری
    • سازمان فضایی شهر
    • باغ
    • مبانی نظری منظر
    • منظر طبیعی
    • منظر و جامعه
    • منظر راه
  • معماری
    • مسکن
    • مبانی نظری معماری
    • معماری معاصر
    • معماران
  • شهر
    • برنامه ریزی و مدیریت شهر
    • مبانی شهر
    • نوسازی شهری
    • مرمت شهری
  • محیط
    • مدیریت آب
  • گردشگری
  • نظرگاه
  • تماس با ما
بدون نتیجه
مشاهده تمام نتایج
  • ورود
نظرآنلاین
  • صفحه اصلی
  • هنر
    • باستان شناسی
    • مدرنیته و هنر مدرن
    • نقد هنر
    • نقوش و تزئینات
    • نگارگری
    • هنر باستان
    • هنر معاصر
  • منظر
    • منظر شهری
    • سازمان فضایی شهر
    • باغ
    • مبانی نظری منظر
    • منظر طبیعی
    • منظر و جامعه
    • منظر راه
  • معماری
    • مسکن
    • مبانی نظری معماری
    • معماری معاصر
    • معماران
  • شهر
    • برنامه ریزی و مدیریت شهر
    • مبانی شهر
    • نوسازی شهری
    • مرمت شهری
  • محیط
    • مدیریت آب
  • گردشگری
  • نظرگاه
  • تماس با ما
بدون نتیجه
مشاهده تمام نتایج
نظرآنلاین
بدون نتیجه
مشاهده تمام نتایج
صفحه اصلی اخبار

مجسمۀ میادین تهران از اقتدارگرایی پیکره‌ای تا فردگرایی انتزاعی

نظر آنلاین نویسنده: نظر آنلاین
دوشنبه 20 خرداد 1398
در اخبار
A A
0

میدان در دوران پهلوی اول با الگوبرداری از غرب برای تسهیل‌بخشی به تردد، به عنوان نماد تجدد و عنصر مدرن وارد تهران شد. برای تزئین آن نیز به سنت شهرهای غربی از مجسمه‌هایی در میان آن استفاده شد که به عنوان اولین مجسمه‌های شهری در میدان مطرح می‌شود. «اقتدارگرایی» دوران پهلوی اول و دوم همچون بسیاری از نظام‌های ایدئولوگ منجر به ظهور دو گروه عمده از مجسمه‌ها شد؛ یکی پیکرۀ خاندان پهلوی و یکی مجسمۀ مشاهیر ادب و سیاست. در این دوران مجسمۀ میادین هر دو گروه، پیکره‌ای و واقع‌گراست و شباهت مجسمۀ پیکره به واقعیت یک اصل به شمار می‌رفت. از سال‌های ۱۳۲۰ نهضت نوینی در نقاشی و مجسمه‌سازی ایران به وجود آمد که با بهره‌گیری از راهکارهای هنر مدرن و استفاده از عناصر سنتی جامعۀ ایرانی، سعی در احیای هویت ملی و ارتباط جهانی در مجسمه‌سازی ایران داشتند. در زمان تغییر حکومت طبیعتاً مجسمه‌هایی که به طور مستقیم مربوط به سران حکومت قبلی بودند از میان برداشته شدند. به عبارت دیگر سرنگونی مجسمه به عنوان نماد واژگونی دولت محسوب شده است. اما در مورد مجسمه‌هایی که ارجاع مستقیم نداشته و در نقشۀ ذهنی شهروندان به دلیل تداوم در زمان از جایگاه ویژه‌ای برخوردار بوده، شاهد هستیم که با تغییر حکومت شکل آنها تغییر نکرد ولی مدلول آن تفسیر نوینی پیدا می‌کند. بنابراین می‌توان گفت به رغم تمام امتیازاتی که برای مجسمۀ میادین در این دوران برشمرده می‌شود، زبان آنها به دلیل فراوانی حداکثری موضوعات مربوط به خاندان حکومتی و باستان‌گرایی ایدئولوژیک، اقتدارگراست که بازنمایی پیکره‌ای شیوۀ مناسب نمایش آن بود. بنابراین مجسمه در میدان به مثابه عنصری در خدمت حاکمیت و ایدئولوژی آن از اثر هنری مردمی، مخاطب‌محور و متناسب با زندگی روزمره و خواست‌های شهروندان فاصله داشت.

میادین تهران

بیشتر بخوانید - Read More

آیا نظام پژوهش در ایران موفق بوده است؟

ضد محله؛ چرا دوست ندارم در باستی هیلز زندگی کنم؟

با وقوع انقلاب و ۱۰ سال پس از آن جریان مجسمه‌سازی شهری متوقف شد. از دهۀ ۸۰ مجسمه‌سازی وارد مرحلۀ جدیدی شد و از نیمۀ دوم این دهه حضور سازمان زیباسازی، برگزاری سمپوزیوم‌ها و بینال‌های تخصصی مجسمه در سال‌های ۸۶- ۸۵را شاهد هستیم. در این دوره با نفی اقتدارگرایی حاکمیت پیشین و به دنبال الگوبرداری از جریانات مدرنیستی مجسمه‌سازی در غرب با آثاری انتزاعی در میادین مواجه می‌شویم. در واقع در این دوره، کارکرد هنر دیگر این نیست که همانند دورۀ پیشین نمایندۀ چیزی باشد، بلکه وسیله‌ای است برای فراخواندن ناظر به آگاهی از مسئولیت‌های خویش برای ساختن حسی از تصویر. مجسمه‌های این دوران به دنبال جریان مدرنیسم و رویکردهای مینیمالیستی، که تنها به خودش متعهد است، شکل گرفته‌اند؛ ترکیباتی انتزاعی از برخورد توده و حجم که اغلب شهروندان به دلیل ویژگی‌های زیبایی‌شناسانۀ خاص آنها و جداییشان از موضوعات اجتماعی و مسایل زندگی روزمره نمی‌توانند ارتباطی با آنها برقرار کنند. ازاین‌رو مجسمۀ این دوران صرفاً بر ابداع و ابتکار تأکید دارد و اثر هنری با زمینۀ فرهنگی، تاریخی و اجتماعی خود بیگانه بوده و بدون تعلقات تاریخی و فرهنگی فاقد هویت و معنا شده است.

بنابراین مجسمه‌های شهر تهران را می‌توان در دو رویکرد غالب پیکره‌ای و انتزاعی مشاهده کرد که البته در هیچ‌کدام از این دو رویکرد مجسمۀ میدان جایگاه خود را به عنوان هنر شهری به مثابه‌ای هنری مخاطب‌محور بازنمی‌یابد. به طور کلی می‌توان گفت که مجسمۀ شهری، به عنوان مقولۀ اجتماعی نباید تحت نظر حاکمیت و فردیت مجسمه‌ساز قرار بگیرد، بلکه باید بازتاب شخصیت اجتماعی و هویتی شهر باشد تا بتواند در ارتقای کیفیت منظر شهری ایفای نقش کند.

برچسب ها: مجسمه شهریمجسمۀ میادین تهراننشانه شهری
نوشته قبلی

مردم از رفتار و كردار رهبران و مسئولينشان تبعيت می‌كنند

نوشته بعدی

مصاحبه با علیرضا عندلیب به بهانۀ راه‌اندازی مجدد «نهاد برنامه‌ریزی توسعۀ شهری»

نظر آنلاین

نظر آنلاین

مطالب مرتبط - Related Post

آیا نظام پژوهشی در ایران موفق بوده است؟

آیا نظام پژوهش در ایران موفق بوده است؟

دوشنبه 19 مهر 1400
ضد محله؛ چرا دوست ندارم در باستی هیلز زندگی کنم؟

ضد محله؛ چرا دوست ندارم در باستی هیلز زندگی کنم؟

جمعه 10 اردیبهشت 1400

شکل‌گیری مسیرهای طراحی نشده و غیرقانونی؛ مخالف با نظر برنامه ریزان شهری

توقف نسخه چاپی روزنامه ها در ایام کرونایی؛ دغدغه آب و نان یا اطلاع رسانی؟

افزایش نرخ، طبیعی‌ترین خبر در موج مشروع گرانی

رسانه‌ها، در قلۀ نظارت همگانی

نوشته بعدی
علیرضا عندلیب

مصاحبه با علیرضا عندلیب به بهانۀ راه‌اندازی مجدد «نهاد برنامه‌ریزی توسعۀ شهری»

عباس‌آباد

مالکیت عمومی اراضی عباس‌آباد : حقی احقاق نشده

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

نظرآنلاین

کپی رایت 1397-1400؛ کلیه حقوق این وب سایت متعلق به پژوهشکده نظر است.

Navigate Site

  • پژوهشکده نظر
  • باغ نظر
  • منظر
  • هنر و تمدن شرق
  • گردشگری و فرهنگ

Follow Us

بدون نتیجه
مشاهده تمام نتایج
  • صفحه اصلی
  • هنر
    • باستان شناسی
    • مدرنیته و هنر مدرن
    • نقد هنر
    • نقوش و تزئینات
    • نگارگری
    • هنر باستان
    • هنر معاصر
  • منظر
    • منظر شهری
    • سازمان فضایی شهر
    • باغ
    • مبانی نظری منظر
    • منظر طبیعی
    • منظر و جامعه
    • منظر راه
  • معماری
    • مسکن
    • مبانی نظری معماری
    • معماری معاصر
    • معماران
  • شهر
    • برنامه ریزی و مدیریت شهر
    • مبانی شهر
    • نوسازی شهری
    • مرمت شهری
  • محیط
    • مدیریت آب
  • گردشگری
  • نظرگاه
  • تماس با ما

کپی رایت 1397-1400؛ کلیه حقوق این وب سایت متعلق به پژوهشکده نظر است.

خوش آمدید!

وارد ناحیه کاربری خود شوید

رمز عبور را فراموش کرده اید؟

رمز عبور خود را بازیابی کنید

لطفا نام کاربری یا آدرس ایمیل خود را برای بازنشانی رمز عبور خود وارد کنید.

ورود به سیستم