پس از تشکیل وزارتخانه گردشگری و میراث فرهنگی با تمامی بحث‌ها و نظرات، موضوع یکپارچگی و مدیریت کارای صنعت گردشگری و حفظ و نگهداشت میراث فرهنگی بیش از پیش مورد توجه همگان قرار گرفت. طبیعتاً تشکیل این وزارتخانه توقعات عمومی نسبت به کارایی فعالیت‌های سازمان گذشته را بالاتر می برد. در این میان قوانین و مقرراتی که پیش از تشکیل وزارتخانه توسط مجلس و دولت به تصویب رسیده است جای توجه و بررسی دارد. یکی از این موارد قانون حمایت از مرمت و احیای بافت‌های تاریخی – فرهنگی است که چند ماه پیش از تشکیل وزارتخانه‌شدن میراث فرهنگی، توسط مجلس ارائه و توسط دولت ابلاغ شد. به موجب این قانون که علی اصغر مونسان آن را یک بستۀ حمایتی بسیار خوب برای میراث فرهنگی خوانده، تهیه، تصویب، اجرا، حفاظت و احیای بافت‌های تاریخی- فرهنگی ایران به وزارت راه و و بنیاد مسکن واگذار شد. این تناقض زیر ذره‌بین نظرآنلاین قرار گرفته در این باره با ناصر مشهدی زاده فعال حوزۀ میراث فرهنگی گفتگو کرده است:
نظرآنلاین : نظرشما در مورد قانون حمایت از مرمت و احیای بافت‌های تاریخی – فرهنگی که در 19 تیرماه 98 توسط رئیس جمهور ابلاغ شد چیست؟
ناصر مشهدی زاده : قانون ابلاغ‌شده ابعاد و زوایای مختلفی دارد. یکی از نکات آن درگیرکردن چند بازوی فعال در کنار هم است. وزارت راه و شهرسازی و بنیاد مسکن انقلاب اسلامی جزو ارگان‌های مؤثر برای پیشنهاد طرح و مدیریت بافت‌های تاریخی روستایی هستند. در این میان به نظر می‌رسد بسیاری از کارهایی که سازمان شهرداری‌ها انجام داده و می‌دهد به آن شکل که باید و شاید دیده نشده است. به بیانی شهرداری‌ها در عمل مسئولیت‌های بسیاری را بر عهده دارند ولی در این قانون سهم آن‌ها به خوبی مطرح نشده است.
نظرآنلاین : در مادۀ۳ این قانون مسئولیت و تولی‌گری اصلی سازمان سابق نسبت به موضوعات میراثی کم‌رنگ شده. نظر شما چیست؟
ناصر مشهدی زاده: به نظر همینطور است و مسئولیت سازمان که در حال حاضر یک وزارتخانه است به وزارتخانه و نهادی دیگر مرتبط شده است. شاید این موضوع به واسطۀ قدرت اجرایی و توان چانه‌زنی باشد که وجود داشته است اما این اقدام به نظر به بین‌بخشی‌ترشدن و پیچیدگی مدیریت میراث فرهنگی می‌افزاید. به نظر پس از تشکیل وزارتخانه جدید‌التأسیس گردشگری و میراث فرهنگی بایستی نگاهی دوباره به اینگونه قوانین شود و نقش متولی‌گری و هدایت‌گرایانۀ وزارتخانه به واسطۀ چنین قوانینی مخدوش نشود.
