بر اساس آخرین سیاهۀ انتشار سال ۹۶، که مبنای تصمیمات شهرداری تهران است، سهم آلایندههای گازی موتورسیکلتها در میان منابع متحرک ۲۱.۳ درصد از ۸۲.۹ درصد است.
بر اساس این گزارش، وسایل نقلیۀ سبک و سنگین گازسوز مجموعاً بیشترین منابع آلودگی شهر تهران هستند.
جایگزینی موتور برقی یکی از راهحلهای راهبردی این مشکل است که نیاز به منابع دولتی یا متمرکز هم ندارد. در دورۀ شهرداری محمدباقر قالیباف، چندبار برای ورود این موتورهای برقی به شهر اقدام و مشوقهایی برای استفاده از آنها تعیین شد، اما به سرانجام نرسید.
به نظر میرسد واردات باتری موتور برقی یک مانع رانتی اصلی است که شرکتهای ایرانی تولیدکننده باتری اجازه آنرا نمیدهند؛ لذا استفاده از این موتورها فراگیر نمیشود.
تکنولوژی تولید موتوربرقی سادهتر از موتور کاربراتوری است و در ایران هم وجود دارد. هدایت موتوردارن به سمت استفاده از موتورهای برقی، جز مشوقهای شهری، جذب حمایتهای دولتی برای رفع موانع انحصارطلبانۀ واردات را میطلبد.