شیوۀ نامۀ انتصاب مدیران شهری، به قصد افزایش شفافیت در نحوۀ انتصابات شهرداری ابلاغ شد و در خصوص مدیرانی که از این پس منصوب می‌شوند، به‌صورت جدی مدنظر قرار خواهد گرفت. حامد مظاهریان اعلام کرده که انتصاب مدیران یکی از فرایندهای غیرشفاف شهرداری است و این شیوه‌نامه درراستای افزایش شفافیت تعریف شده است.
اما برای مدیرانی که به انتصاب رابطه‌ای خو گرفته‌اند، چه سازوکاری این شیوۀ انتصاب را ممکن می‌کند؟ مدیران شهری، شیوۀ انتصاب دیگری نیاموخته‌اند که برای انتخاب مدیران مطابق آن عمل کنند. احتمالا شفافیت در این انتخاب، از ابلاغ صرف به ذکر «بنا به تجربیات ارزندۀ مدیریتی» تغییر می‌کند و فرایند انتخاب برای شهروندان همچنان نامشخص خواهد بود.
شفافیت که از شعارهای این دورۀ مدیریت شهری بود، نه تنها به مرور کامل‌تر نشد که از آغاز راه تا امروز، از تب‌وتاب افتاد و بی‌اثر شد. با تبلیغ معیار شفافیت و به کمال نرسیدن آن، حالا این خطر وجود دارد که موضوع شفافیت هم مانند مطالبه و نقد دچار قلب مضمون شود و افشاگری‌های گاه‌به‌گاه و مطالبۀ شفاهی شفافیت، از اعتبار مصداق واژه بکاهد.
