او در این باره گفته بود: «می‌توانیم برای حفظ این ۶۲ باغ و مابقی باغهای تهران، با راه‌اندازی کمپینی از حکم حکومتی و رأی قوه قضاییه کمک بگیریم، چرا که با نابودی و قطع هر درخت، یک بیماری به نسل آینده تزریق می‌کنیم. طبق اطلاع من یکی از باغات ۵۰۰ درخت دارد و فکر کنید که قرار است در این باغ برج ساخته شود و حدود یک‌سوم این درختان یعنی ۲۰۰ اصله درخت باید برای ساخت یک برج نابود شود.»
خداکرمی روز گذشته در اظهارنظری جدید درباره اعطای مجوز به ساخت و ساز ۶۲ برج‌باغ در تهران خواهان این شد که مجلس به مقوله فریز باغها در همه کلان‌شهرها ورود کند و جلوی ضرر را بگیرد. به گزارش ایلنا او با تاکید بر اینکه مجلس شورای اسلامی درخصوص برج‌باغ‌های شهر تهران باید ایفای نقش کند، اظهار کرد: گرم شدن زمین، آسیب لایه اوزون و تولید گازهای گلخانه‌ای مسائلی هستند که در دنیا مطرح‌اند. انتظار این است که مجلس فریز باغها را در همه کلان‌شهرها به عنوان یک قانون مصوب کند.
رییس کمیته سلامت شورای شهر تهران با بیان اینکه ما نمی‌توانیم مسائل را به مجلس دیکته کنیم، گفت: خود مجلس باید مسائل را رصد کنند، چرا که وقتی گازهای گلخانه‌ای افزایش یابند، نه‌تنها محیط را دچار تغییر می‌کنند بلکه تغییرات محیطی روی سلامت مردم هم تاثیر می‌گذارد. ما انتظار داریم قانونگذار رصد کند و فریز تمامی‌باغات و زمین‌های مزروعی کلان تمام ایران را در دستور کار خود قرار دهد.
وی ادامه داد: شورای عالی استان‌ها می‌توانست این موضوع را به مجلس پیشنهاد دهد و ما هم با نمایندگان در این خصوص صحبت کردیم، اما از نمایندگان انتظار می‌رود بیشتر در نگهداری باغات ایفای نقش کنند. دستگاه قضا می‌تواند به راحتی لوایحی را که شورای شهر تهران مصوب می‌کند، به استناد حقوق مکتسبه یا حقوق مالکانه بشکند، اما اگر اینها توسط مجلس قانون شود، این احتمال از بین می‌رود.
در سوی دیگر، اما موافقان این تصمیم در شورای شهر نظری دیگر دارند. به عنوان‌مثال، افشین حبیب‌زاده، معاون نظارت شورای شهر تهران، این تصمیم را برگ افتخاری در پرونده شورای پنجم دانسته و عنوان کرد: «اینکه شورای شهر به ساخت‌وساز در ۶۲ باغ رأی مثبت داد تا ۵۰۸ باغ دیگر را نجات بدهد، این مصوبه برگ افتخاری برای شورای شهر پنجم است. شورای شهر از ساخت‌وساز طبق ضوابط قبل در ۳ هزار قطعه و نزدیک به هزارو ۶۰۰ هکتار از باغات با این مصوبه جلوگیری کرده است. ما بین بد و بدتر، بد را انتخاب کردیم.»
دلیل دیگر موافقان این است که مالکان باغها بر اساس این لایحه می‌توانستند علیه شهرداری به دیوان عدالت اداری شکایت کنند و چنانچه رای دیوان به نفع مالکان داده می‌شد، کل مصوبه شورای شهر زیر سوال می‌رفت به همین دلیل آنها ترجیح دادند که ۶۲ باغ را فدای ۵۰۰ باغ باقی‌مانده کنند.
