برچسب: فضای جمعی

پادگان لشکر 77 ارتش مشهد شامل باغی قدیمی در میانه شهر است. بنگاه داری در مدیریت شهری مشهد، شهروندان را از این فضای شهری محروم ساخته است.

در نگاه راهبردی فضای گمشده زیر پل به عنوان فرصتی برای افزایش کیفیت زیست شهری و حضور عمومی است که با طراحی منظرین می تواند خلاقانه و همخوان با منظر بومی باشد.

نگاه کالبدی به نقش میدان شهدای مشهد در شهر و جایگاه آن در ذهنیت شهروندان منتج به مصادره فضای عمومی به نفع قدرت محلی و حاکمیتی شده است.

به نظر می‌رسد خیابان شهریار نتواند به یک فضای جمعی برای اکثریت شهروندان تهرانی تبدیل شود و مختص اقلیتی باقی می ماند.

ازدحام کاربری‌ّهایی مانند پایانه و شعب سازمانها همراه با ذهنیت مردم، هم عملکرد میدان به عنوان مرکز گردهمایی و هم عملکرد ترافیکی (فلکه) را مختل کرده است.

پیاده‌رو برای تبدیل به فضای جمعی مناسب است. زیرا فرد پیاده به‌واسطه تنوع کیفیت حضور (عبور، مکث، نظاره، پرسه، ...) و کمیت زمانی، حداکثر تجربه را در فضا دارد.

دسترسی به مال‌ها بر خلاف بازار انحصاری شده و دیگر جزئی از فضای گذر افراد نیستند و استفاده از امکانات ارائه شده منحصر به گروه خاصی از جامعه است.