برچسب: منظر خیابان

صرف رنگ آمیزی متکثر ممکن است برای توریستی که از آن جا گذر می کند جذاب باشد اما برای شهروندان که مخاطب اصلی فضا هستند و هر روز با آن سر و کار دارند متفاوت است.

به نظر رویکرد پیاده مداری در لاله زار که يک هويت خاطره ای شده و دوره حيات آن به عنوان يك قطب اجتماعی به پايان رسيده است، پاسخگو نیست.

منظر خیابان بین الحرمین بیش از آنکه معنوی باشد، یک منظر اجتماعی-سیاسی است که با امبیانسی که شیعیان از کربلا می‌شناسند، انطباق بیشتری دارد.

در رویکرد سیستمی، شهر همچون یک پردازندۀ بزرگ، خود از خرده‌سیستم‌هایی تشکیل شده است که کوچک‌تر و ساده‌تر هستند. خیابان از جمله این سیستم‌هاست که نقش مهمی را در شبکه راه‌های شهری بر عهده دارد. اجزای تشکیل‌دهندۀ خیابان همان عناصر سیستمی خیابان هستند که در دو گروه مؤلفه‌های کالبدی و مؤلفه‌های عملکردی ـ تاریخی طبقه‌بندی می‌شوند و چگونگی رابطۀ این اجزاء با هم نظم خیابان را تولید می‌کند. لذا این نظم رابطه‌ای چند سویه است که تنها در همگونی شکلی (خواه حوزه معماری ـ شهری، خواه اجتماعی، خواه فرهنگی و ...) خلاصه نمی‌شود؛ ابعاد معنایی در ترکیب با اشکال، نظمی پیچیده‌تر را رقم می‌زنند که کشف آن به قرائت پویایی‌های جامعه منجر می‌شود. وحدت و تکثر فرم و نقش اجزا، طیفی دو سویه از نظم را برای خیابان پدید می‌آورد که از یک سو ثابت و از سوی دیگر رشد یابنده است. ترکیب‌های متنوع از نظم، منظرهای متفاوت از خیابان را رقم زده و تصویری دیگر از شهر را به نمایش می‌کشد. نظم در خیابان پدیده‌ای محصول منظر خیابان است که با در بر داشتن لایه‌های مختلف از مفهوم و معنا، قابلیت تفسیر هویت‌های مستقل پدید آورده خیابان را به مخاطب می‌دهد؛ بدین صورت که : - وحدت حداکثری صورت ...