نظرآنلاین در قالب نقد اول، مصاحبه‌ای با دکتر ناصر براتی داشته است تا عوامل احتمالی برای مؤثرتر شدن نقش شورایای‌ها را جویا شود. این استاد دانشگاه گفت: «به نظر می‌رسد برای جدی شدن نقش شورایاری‌ها اولاً منتخبین باید آموزش ببینند و شهر و مدیریت شهر و شهروندی و امثالهم را بشناسند. در هر ناحیه شهرداری شورای دیگری لازم است که اعضایش یکی از اعضای شورایاری های محلات در آن ناحیه باشند و در امور ناحیه نظارت و دخالت نمایند. این افراد خود منتخب اعضای شورای محلات خواهند بود».

این عضو هیئت علمی دانشگاه افزود: «بدین ترتیب هر محله و هرناحیه و هرمنطقه یک شورای مردمی خواهد داشت و رابطه بین مردم با شورای شهر به رابطه‌ای منطقی بدل می‌شود. ارتباط فعلی بسیار ناموزون است و از شرایط فعلی ایران دردی دوا نمی‌کند و کارآیی ندارد. لذا به سرعت شوراهای محلات بی خاصیت و منفعل میشوند تا حدی که شهرداری برای آنها متولی تعیین می‌کند».

ناصر برایتی در پاسخ به این پرسش که «ارتباط فعلی شورایای با شورای شهر از نظر شما به چه شکل است و این رابطه را چگونه تحلیل می‌کنید؟» گفت: «ارتباط شورایاری ها باهم و با شورای شهر غیرسیستماتیک و بسیار نامتوازن است. شورای شهر با مباحثی بسیار کلان و پیچیده رودر رو است، و در سطح پایین‌تر شورایاری ها، حتی در صورت درست کار کردن، با مباحث بسیار خرد درگیرند. چون ارتباط سیستماتیک و شبکه ای بین این دو نهاد مردمی برقرار نیست سطح تعامل ضعیف و شکننده و گاه بی معنا می شود. لذا شورای شهر شورایاری ها را به اندازه کافی و لازم جدی نمیگیرد و نتیجه آن بی تاثیر جلوه کردن حضور شورا‌یاری‌ها در شهر می باشد. جای تاکید دارد که شورایاری ها با همدیگر هم ارتباط سیستماتیک و شبکه ای ندارند و می‌توان گفت که شمال و جنوب شهر باهم حرف نمی زنند و کاری ندارند».

او در پایان افزود: «از آنجا که شهر، چه ما بخواهیم یا نخواهیم، یک ابر سیستم باز و پویاست؛ ارتباط افقی و عمودی مردم و مدیران و نمایندگان مردم، بصورت شبکه ای، متصل، و مستمر برای هم افزایی و ارتقائ کارآیی و کاهش تنش واجب است. درغیر اینصورت از دست رفتن انرژی ها و فرصت ها را شاهد خواهیم بود و منافذ بیشمار برای بروز و ظهور انواع فساد است».