در حالی که به نظر می رسید مجموعه مدیریت شهری تهران متشکل از شورای پنجم شهر تهران و شهردار، نفس های آخر خود را می کشد، تغییرات قابل توجه در جایگاه و اعضای مدیران شهری سوال برانگیز شده است.

پیروز حناچی، شهردار تهران دلایل اقدامات مذکور را شرایط بحرانی اقتصادی در دوران کرونا اعلام کرده است؛ تغییرات در ارنج تیم مدیریت شهری برای عبور از شرایط حاد، توضیح کوتاه شهردار برای تغییرات گسترده اخیر است. در حالی که شهرداران ۷ منطقه ۲، ۳، ۵، ۱۰، ۱۴، ۱۷ و ۲۱ و همچنین سرپرست معاونت هماهنگی امور مناطق شهرداری با حکم حناچی تغییر کردند، ارتباط این موج از انتصابات با عبور از اقتصاد بحرانی در هاله ای از ابهام قرار دارد.

در کنار توضیحات شهردار، محسن هاشمی، رئیس شورای شهر تهران اندکی پیش از نهایی شدن خبر انتصابات در مجموعه شهرداری، اظهار نظر کوتاهی در خصوص لزوم بررسی موضوع با اعضای شورا نمود و با محرمانه مطرح کردن موضوع و تاکید بر نقش شورا به عنوان مشاور شهردار در این خصوص، مسئولیت تغییرات را به گردن شهردار انداخت؛ در حالی که اعضای شورا در خصوص موضوعاتی چون منظر شهر تهران در دوران محرم یا به منظور بزرگداشت درگذشت محمدرضا شجریان تذکرات جدی و تاثیرگذار به حناچی داده اند، واکنش و اظهارات مختصر و بی تفاوتی ایشان در مقابل اقدامات شهردار در مسائل اصلی مدیریت شهری، تامل برانگیز است.

ارتباط بحران کرونا بر اقتصاد شهرداری تهران و به صورت ویژه با شهرداران پیشین چگونه قابل توضیح است؟ چه معیار یا معیارهایی برای انتخاب مناطق هفت گانه مد نظر قرار گرفته؟ ناکارآمدی و هزینه بردار بودن مدیران شهری چگونه تشخیص داده شده؟ چرا تاکنون در این خصوص صحبت یا اقدامی صورت نگرفته؟ اگر این اشخاص صلاحیت مدیریت شهری در دوران سخت اقتصادی شهرداری را نداشتند چرا برخی جایگزین برخی دیگر شدند؟

سوالات متعدد بی پاسخی همچون پرسش های قبلی ذهن را در خصوص اهداف و دلایل واقعی انتصابات و تغییرات گسترده مدیریت شهری به شک می اندازد؛ به نظر می رسد این مجموعه اقدامات بیش از آنکه اقدامی دقیقه نودی برای نجات اقتصاد شهر تهران در دوران کرونا باشد، آخرین تلاش های مدیریت شهری فعلی برای تثبیت جایگاه در تمام سطوح و طبقات مدیریت شهر تهران است؛ اگر زنجیره این تغییرات را در کنار انتصابات درون سازمانی زیرمجموعه های شهرداری تهران، ترسیم کنیم، موضوع شفاف می شود. به نظر می رسد مبنای تغییرات نه نیاز کارکردی، بلکه یکدست کردن مدیران و حذف ناخالصی بوده است؛ قطعا این موج گسترده از تغییرات برای عبور از یک بحران اتفاق افتاده، ولی بحران کرونا یا بحران حفظ سکان کشتی طوفان زده شهرداری؟