• خانه
  • آرشیو
  • نویسندگان
جمعه 6 خرداد 1401
  • ورود
نظرآنلاین
  • صفحه اصلی
  • هنر
    • باستان شناسی
    • مدرنیته و هنر مدرن
    • نقد هنر
    • نقوش و تزئینات
    • نگارگری
    • هنر باستان
    • هنر معاصر
  • منظر
    • منظر شهری
    • سازمان فضایی شهر
    • باغ
    • مبانی نظری منظر
    • منظر طبیعی
    • منظر و جامعه
    • منظر راه
  • معماری
    • مسکن
    • مبانی نظری معماری
    • معماری معاصر
    • معماران
  • شهر
    • برنامه ریزی و مدیریت شهر
    • مبانی شهر
    • نوسازی شهری
    • مرمت شهری
  • محیط
    • مدیریت آب
  • گردشگری
  • نظرگاه
  • تماس با ما
بدون نتیجه
مشاهده تمام نتایج
نظرآنلاین
  • صفحه اصلی
  • هنر
    • باستان شناسی
    • مدرنیته و هنر مدرن
    • نقد هنر
    • نقوش و تزئینات
    • نگارگری
    • هنر باستان
    • هنر معاصر
  • منظر
    • منظر شهری
    • سازمان فضایی شهر
    • باغ
    • مبانی نظری منظر
    • منظر طبیعی
    • منظر و جامعه
    • منظر راه
  • معماری
    • مسکن
    • مبانی نظری معماری
    • معماری معاصر
    • معماران
  • شهر
    • برنامه ریزی و مدیریت شهر
    • مبانی شهر
    • نوسازی شهری
    • مرمت شهری
  • محیط
    • مدیریت آب
  • گردشگری
  • نظرگاه
  • تماس با ما
بدون نتیجه
مشاهده تمام نتایج
نظرآنلاین
بدون نتیجه
مشاهده تمام نتایج
صفحه اصلی منظر منظر شهری

داستان گذار شیراز سنتی به معاصر و تفسیری رمانتیک و انتقادی از آن

مریم اسماعیل‌دخت توسط مریم اسماعیل‌دخت
سه‌شنبه 20 مهر 1400
در منظر شهری, منظر
A A
0

شیراز سنتی

ای شهر شاعر پَروَرو، شیراز از گل بهترو!

کو شاعرو؟ کو دلبرو؟ کو ساقیو؟ کو ساغرو؟ (بیژن سمندر، از سنتا مونیکا، کالیفرنیا به شیراز)

با حضرات عالیات، جنابِ فردوسی؛ شیخ روزبهان، سعدی، حافظ، ملاصدرا و کریمخان زند، عزم سفر به شیراز را کردیم. «فردوسیِ طوسیِ پاک مغز/ به اوست داد سخن های نغز» سر پیچ کوه رحمت؛ گذارَش به اصطخر اوفتاد…

بیشتر بخوانید

تاثیرات صنعت نفت در شهرهای ایران

احیای تکنوکرات قنوات

شیخ روزبهانِ درویش دوست، به فریاد اهل تصوف رسید و وعظ مسجد عتیق را برگزید…؛ شیخِ اجل، سعدی به گاه نوروز سال 655، پس از غم هجرت و غربت «چو پاکان شیراز خاکی نهاد، ندیدم که رحمت بر آن خاک باد» گویان، به تفرج شیراز پرداختند و در باب اخلاقیات مردم طاق و گذر را پند می داد… .

حضرت حافظ، «خسروی روی زمین، قوس زمان» به سال 750 هجری قمری، که «دوره شاه شجاع است و می بنوش» با می و معشوق و حضرات صحرارو بر سر آب رکنی، روانه دشت مصلا شدند… ملاصدرا در مَدرَسِشان در مدرسه خان جنب میدان علاف ها، میان مریدان، حرکت جوهری و حکمت متعالیه را می گفت…

کریمخان به سال 1180 هجری قمری، که «در آن عهد بی برکتی مات بود/جهان پر ز نعما و برکات بود» پس از معموریِ شهر برفراز ارگ اِستاده، صدای طرب و شادی مردم را با طبل و دهل شنید؛ آسوده خاطر فرمودند می رویم باغ جهان نما سری به شاخِ نباتمان بزنیم…

من مریدی بودم تک و تنها که از اصطخر و وعظ مسجد عتیق و تفرج نوروز و صحرا روی دشت مصلا و شاخ نباتِ باغ جهان نما و حکمت متعالیه جامانده، این سو و آن سو، شیراز فردوسی، سعدی، حافظ، ملاصدرا و کریمخان زند را می جستم. حاج میرزا حسن خانِ حسینی فسایی که نور بر قبرش ببارد، استاد بزرگ بنده، جنب دروازه قرآن بالای رودخانه دستم را گرفتند (نگاره 1) و فرمودند، مریم خاتون، از تصدق وجود مبارکِ همایونی- روحنا فداه، ماموریتی داریم.

داستان گذار شیراز سنتی به معاصر و تفسیری رمانتیک و انتقادی از آن
تصویر 1: عزیمت به شیراز در جوار حضرات عالیات، مریدی وامانده پس دروازه قرآن بالای رودخانه. در انتظار میرزا حسن خان حسینی فسایی.

مقرر شده بود، شب هنگام در عالم رویا با البسه و روبنده قاجاری در کوچه پس کوچه های خاکی شیراز، با میرزاحسن خان، شمار درب خانه های محلات را با گروهی از همقطاران گزارش کنیم. گزارش همانا و غرق شدن در شیراز قاجاری همانا… نگاهم از گهواره دید به شهر و درهم تنیده شدن با زندگی قاجار از بلوای مشروطه، پا به پای علما و عامه در مسجد نو و قنسولگری انگلیس، کنار میل دختران صاحب اختیار تحصن کردم. با راپورتچی های نظمیه شهر را به وضوح دیدم و گزارش تک به تک اهالی را به عبدالحسین خان میرزا فرمانفرما دادم.

با قحطی و وبا در کنار مردم بودم تا شادی و روضه خوانی. گاهی با قوام ها دست به یقه بودم گاهی با مشیرالملک، از آقا باباخان بابت گشاده دستی اش تشکر کردم. روزی که احمدشاه به شیراز آمد من در باجگاه به استقبالش رفتم. روزی که خانه اجاره ای مستر انگلیسی لب خیابان زند سوخت، آنجا بودم. با یوسف و زری سووشون را نظاره کردم. سنگ صبور احمدآقا و آسیدملوچ شدم و سیف القلم را دستگیر کردیم. ناگاه طوفانی آمد و سکانس بعدی داستان شیراز من آغاز شد؛ درگیر مدرنیزاسیون پهلوی شدم.

یک شب نظاره گر پروژه خیابان باغ تخت و اتصال به خیابان شهر، شب دیگر به دستور اعلیحضرت از وسط بازار وکیل با تخریب مغازه­های ارباب فریدون، خیابان زند را مستقیم الخط ساختیم، دو ساعت از طلوع آفتاب گذشته خانم بدرالسماء و شمس الملوک، زیر سایه داش آکل پیش من شکایت کردند که خانه یشان در مسیر خیابان است، گفتم نمی شود اعلیحضرت دستور داده اند… داش آکل جان شما هم برو به حساب کتابِ حاج صمد و مرجانت برس، دوره، دوره کاکا رستم هاست. (نگاره 2)

تفسیری رمانتیک و انتقادی از داستان گذار شیراز سنتی به معاصر
تصویر 2: شیراز، جنب گاراژ ایران پیما، قرار کاری با شاکیان پروژه خیابانِ شهر، بدارالسما و شمس الملوک زیر سایه بی سایه داش آکل. به تاریخ سیزدهم آذرماه 1314 شمسی، دو ساعت از طلوع آفتاب گذشته.

شیراز معاصر

من تاریخ شیراز را در کوچه پس کوچه های داستان هایش زندگی کردم… شیرازِ حافظ می و معشوق و دختران زیبا روی، شیرازِ سعدی باد صبا و خاک کوی یار، شیرازِ کریمخان شاخه نبات و عمارت دیوانخانه، شیراز داش آکل، پهلوانی و جوانمردی، شیرازِ بیژن سمندر طاق میزجونی و آفتاب جنگش، شیرازِ سیمین دانشور نخودچی کشمش سر بازار وکیل، شیرازِ زری حیاط خانه­اش، شیرازِ مسیو زینگر عطر بهار نارنج، شیرازِ احمدآقا و آسیدملوچ غصه بود و ماتمِ محله موردِستون، شیرازِ جی­جی­بی­جی سراسر شادی بود و ذوق کودکانه، شیرازِ رسول پرویزی در تمنای یک مرد شیک کت و شلواری…

شیرازِ امروزِ من دختری افسارگسیخته سوار بر اتول کروک که موی ژولیده اش را روی برم دلک می کشد تا برسد به صدرای بی سروپا، دلش پی باغ نظر و وکیل، اما سرش گرم معالی­آباد. به جای عطر نان گذر هفت پیچ، پی عطر لاست چری تام فورد، دیوتی فری دبی را گز می­کند.

دلش که گرفت موهای ژولیده اش را روی آسفالت های جام جم می کشاند و با حافظیه سلفی می گیرد بعد هم توییت می کند، های مردم من دلم گرفته بود با ناخن های مانیکور تفالی به حافظ زدم… شیراز امروز من مسیر مشخصی ندارد، حال مشخصی ندارد، لجام گسیخته این سو و آن سو می دود و طلب آب می کند، اما به جای آبِ خیرات به او کفش می فروشند.

من شیراز مادام دانشور با جلالش را می­خواهم که موقر و سنجیده قدم بر می­دارد و خودش را با فکر ناب تربیت کودکش با اندیشه و مطالعه سرگرم کرده و لب پنجره غرق در رنگ زدن به رویاهایش با عینک جادویی، چای می ­نوشد… . گاه باشد که مردمانی در محلی اجتماع کنند و آنجا شهری می شود و این نشان می دهد هر شهری الزاماً نباید بانی داشته یا پیش اندیشیده باشد (مقدسی، 355 هجری قمری).

پی نوشت

کُمپِلِتِ حَضَرات و اماکن، دوسیه هایی از اَبوابِ شیراز است. (در صورت نیاز به آشنایی بیشتر به مریم خاتون تلگراف بزنید)

برچسب ها: شیراز سنتیشیراز معاصرنقد رمانتیک
نوشته قبلی

نفت و دگرگونی بندر در شهر-بندرهای خوزستان

نوشته‌ی بعدی

شبکه های اجتماعی، پایگاه داده ای ارزشمند در پژوهشهای معماری منظر

مریم اسماعیل‌دخت

مریم اسماعیل‌دخت

دکترای تخصصی معماری منظر دانشگاه تهران

مطالب مرتبط - Related Post

تاثیرات صنعت نفت در شهرهای ایران

تاثیرات صنعت نفت در شهرهای ایران

چهارشنبه 4 خرداد 1401
احیای تکنوکرات قنوات و زوال ارزش های معنایی منظر شهری تهران

احیای تکنوکرات قنوات

شنبه 31 اردیبهشت 1401

بحران های سرزمینی از دیدگاه منظر

تصمیم‌ گیری برای اقدام در منظر

معضل قاچاق، تهدیدی برای منظر راه

جای خالی پروژه های واقعی در برنامه های درسی معماری منظر دانشگاه های ایران

نوشته‌ی بعدی
شبکه های اجتماعی، پایگاه داده ای ارزشمند در پژوهشهای معماری منظر

شبکه های اجتماعی، پایگاه داده ای ارزشمند در پژوهشهای معماری منظر

گردشگری کوهستان

گردشگری کوهستان

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

مطالب برگزیده

  • بررسی آرامگاه ها و آئین تدفین در زمان هخامنشی

    بررسی آرامگاه ها و آئین تدفین در زمان هخامنشی

    0 اشتراک ها
    اشتراک گذاری 0 توئیت 0
  • مدرن چيست؟

    0 اشتراک ها
    اشتراک گذاری 0 توئیت 0
  • عوارض شهرداری چیست و انواع آن کدامند؟

    0 اشتراک ها
    اشتراک گذاری 0 توئیت 0
  • رنگ های نمادین در هنر ایران

    0 اشتراک ها
    اشتراک گذاری 0 توئیت 0
  • سکه های هخامنشی

    0 اشتراک ها
    اشتراک گذاری 0 توئیت 0

مطالب برتر

  • در جریان
  • دیدگاه‌ها
  • آخرین
بررسی آرامگاه ها و آئین تدفین در زمان هخامنشی

بررسی آرامگاه ها و آئین تدفین در زمان هخامنشی

یکشنبه 2 اسفند 1388
مدرن چيست؟

مدرن چيست؟

دوشنبه 13 مهر 1388
عوارض شهرداری چیست و انواع آن کدامند؟

عوارض شهرداری چیست و انواع آن کدامند؟

دوشنبه 1 بهمن 1397
رنگ های نمادین در هنر ایران

رنگ های نمادین در هنر ایران

یکشنبه 11 خرداد 1399
نقدی بر شیوه اجرای تبصره 3 ماده 9 قانون حدنگار

نقدی بر شیوه اجرای تبصره 3 ماده 9 قانون حدنگار

6
تقلید بدون ¬حجت در سیمای شهری

تقلید بدون ­حجت در سیمای شهری

2
گردشگری، سفری مقدس

گردشگری، سفری مقدس

2
بررسی آرامگاه ها و آئین تدفین در زمان هخامنشی

بررسی آرامگاه ها و آئین تدفین در زمان هخامنشی

2
تاثیرات صنعت نفت در شهرهای ایران

تاثیرات صنعت نفت در شهرهای ایران

چهارشنبه 4 خرداد 1401
استقبال از بیان های جدید هنر در دنیای مجازی و انزوای هنرهای سنتی

بیان های جدید هنر در دنیای مجازی

دوشنبه 2 خرداد 1401
احیای تکنوکرات قنوات و زوال ارزش های معنایی منظر شهری تهران

احیای تکنوکرات قنوات

شنبه 31 اردیبهشت 1401
چرا ما کارناوال نداریم؟!

چرا ما کارناوال نداریم؟!

جمعه 30 اردیبهشت 1401

کپی رایت 1397-1400؛ کلیه حقوق این وب سایت متعلق به پژوهشکده نظر است.

  • پژوهشکده نظر
  • باغ نظر
  • منظر
  • هنر و تمدن شرق
  • گردشگری و فرهنگ
بدون نتیجه
مشاهده تمام نتایج
  • صفحه اصلی
  • هنر
    • باستان شناسی
    • مدرنیته و هنر مدرن
    • نقد هنر
    • نقوش و تزئینات
    • نگارگری
    • هنر باستان
    • هنر معاصر
  • منظر
    • منظر شهری
    • سازمان فضایی شهر
    • باغ
    • مبانی نظری منظر
    • منظر طبیعی
    • منظر و جامعه
    • منظر راه
  • معماری
    • مسکن
    • مبانی نظری معماری
    • معماری معاصر
    • معماران
  • شهر
    • برنامه ریزی و مدیریت شهر
    • مبانی شهر
    • نوسازی شهری
    • مرمت شهری
  • محیط
    • مدیریت آب
  • گردشگری
  • نظرگاه
  • تماس با ما

کپی رایت 1397-1400؛ کلیه حقوق این وب سایت متعلق به پژوهشکده نظر است.

خوش آمدید!

وارد ناحیه کاربری خود شوید

رمز عبور را فراموش کرده اید؟

رمز عبور خود را بازیابی کنید

لطفا نام کاربری یا آدرس ایمیل خود را برای بازنشانی رمز عبور خود وارد کنید.

ورود به سیستم