کوچۀ مروی یکی از کوچه‌های تاریخی تهران با قدمتی حدود ۲۰۰ است که در نزدیکی بازار تهران قرار دارد و در دهۀ ۸۰ مورد بازسازی و احیا قرار گرفته است.

با توجه به عبور بزرگراه شهید همدانی از جنوب دریاچۀ چیتگر، ، نحوۀ اتصال دریاچه شهدای خلیج فارس و بوستان چیتگر، به یکی از چالش‌های سیاست‌گزاران شهری بدل شده است. در اسفندماه سال ۱۳۹۶با تصمیم معاونت فنی و عمرانی شهرداری، این موضوع به صورت محدود به مسابقه گذاشته شد. اگرچه در عنوان مسابقه از مفهوم «اتصال» صحبت شده است و موضوع طراحی عبور از عنصر مصنوع بزرگراه و اتصال دو عنصر طبیعی به یکدیگر است اما بررسی آثار ارائه‌شده توسط گروه‌های طراحی بیش از آنکه بیانگر «اتصال» این دو عنصر طبیعی باشد، به شکل‌گیری فضایی مفصل‌گونه برای «انفصال» دو عنصر اشاره دارد.
باید کاملاً تبیین کرد که هدف از این اتصال چیست؟ اگر بپذیریم هدف از ایجاد این دریاچه و پیشنهاد چنین طرحی بازنمایی «طبیعت» در مقابل زندگی شهری «مصنوع» است، چگونه می‌توان از طریق عنصری «مصنوع» دو عنصر «طبیعی» را به یکدیگر متصل نمود و در نهایت انتظار داشت که کلیت به عنوان «طبیعت» ادراک گردد؟ تکرار نگرش‌های فوق‌الذکر در غالب آثار ارائه‌شده و همچنین بررسی پنج اثر برگزیده نشان از وجود این رویکرد در نگرش تصمیم‌گیرندگان در این مسابقه دارد. برگزاری جلسۀ توجیهی کارفرما در کنار آثار منتخب نیز مبین تأیید این رویکردها از سوی کارفرما است.