برچسب: نحو فضا

با تغییر در تعریف فضا و بهره گیری از رویکرد منظر در تفسیر پدیده ها، تفکیک ناپذیری عین و ذهن فضا قابل اثبات است.

منظر به عنوان پدیده ای عینی – ذهنی که نسبی و پویا بودن از ویژگی های مهم آن است، در تفسیر فضا عینیت و ذهنیت را توأمان و غیر قابل انفکاک می داند.

نظریه نحو فضا بر اتصال توپولوژیکی اجزای فضا درون مکان های ساخته شده برای توضیح الگوهای ذهنی و رفتاری متمرکز است.

اگر بخواهیم تغییری در جهت ارتقاء کیفیت مسیرهای حرکت شهرهای امروز صورت گیرد باید ریشه تعریف حرکت و ارزش های حرکت مطلوب را بازنگری کنیم.

همپیوندی به عنوان یکی از مهمترین عوامل تعیین کننده میزان حرکت در خیابان هاست و می بایست در سازماندهی فضایی محلات مورد توجه قرار بگیرد.

نحوه خیابان‌کشی و ساختار پیکره‌بندی آن تأثیر مستقیم، در نحوه حرکت و شناخت افراد از شهر دارد. بنابراین خیابان الگویی برای نحوه رفتار و زندگانی افراد هست.