شاید با بازنگری در تعیین الزامات و استانداردها از دریچه حذف نابرابریهای پنهان، منظر شهری عادلانه و امن تری برای زنان و همه گروههای جنسیتی و سنی فراهم شود.

نگاه به پل­های سواره روگذر به عنوان فضاهای گمشده شهری و عناصر صنعتی خشن می ­تواند به فرصتی جهت بازتعریف منظر شهری ایرانی در آینده شهرهای ایرانی تبدیل شود.

پل غازیان به جهت منظر ویژه پیرامونی و کارکرد فرعی آن به مثابه نظرگاه و همچنین جایگاه آن در خاطره جمعی، مسیری در جهت تغییر سازه ترافیکی به فضای جمعی پیموده است.

در نگاه راهبردی فضای گمشده زیر پل به عنوان فرصتی برای افزایش کیفیت زیست شهری و حضور عمومی است که با طراحی منظرین می تواند خلاقانه و همخوان با منظر بومی باشد.

با حاکمیت نگاه منظر شهری و پذیرش راهبردهای زندگی پیاده می توان از فضاهای گمشده شهری مانند پل­ها و بزرگراه ها در ایجاد فضاهای جمعی بهره برد.