پایگاه تحلیلی - خبری نظرآنلاین

رسانه راهبردی - انتقادی پژوهشکده نظر

شبکه‌های مجازی، تیغ دودم (۱)

شبکه‌های اجتماعی مجازی، تیغ دودم (۱)

فراگیری و سرعت انتقال اطلاعات و نظرات در شبکه‌های مجازی، آنچنان ارتباط‌های قوی و متناوبی را میان اعضای جامعه به وجود آورده که هرگز در تاریخ زندگی انسان سابقه نداشته است.

نگارگری به مثابه رسانۀ حکومتی در گذر زمان

نگارگری به مثابه رسانۀ حکومتی در گذر زمان

هنر همواره در جوامع مختلف مصداق «روح دوران» بوده است. در ایران نیز نگارگری در ادوار مختلف یکی از مهم‌ترین ابزارها بوده و همچنین بیانگر بایدها و نبایدها به‌ویژه از جانب قدرت‌ها است

صفحه اصلی
منتخب
نظر آنلاین

یادداشتی در مورد سرمایه‌گذاری و رونق صنعت گردشگری

حقوق تجارت الکترونیکی شامل مجموعه‌ای از اصول و قواعد حقوقی که مسائل حقوقی مرتبط با تجهیزات و خدمات رایانه‌ای و استفاده از رایانه به صورت آنلاین (برخط) و یا به صورت آفلاین (خارج از خط) است.ورود تكنولوژي‌هاي نوين ارتباطي و در رأس آن‌ها اينترنت، ‌در حوزه‌هاي مختلف موجب پيدايش مسائل حقوقي فراواني شده است. مسائل جرايم اينترنتي، حمايت از حقوق مالكيت فكري و معنوي در فضاي مجازي، تجارت الكترونيكي، معاملات تكنولوژي و تجهيزات رايانه‌اي، حفاظت از اطلاعات شخصي در فضاي مجازي نمونه‌هايي از مسايل حقوقي نوين هستند. هر يك از اين حوزها نيز به نوبۀ خود داراي دسته‌بندي‌هاي ديگري هستند.نقش فناوري اطلاعات در توسعۀ صنعت گردشگري از دو بعد قابل بررسي است، ‌يكي به كارگيري فناوري اطلاعات در اطلاع‌رساني و ارائۀ خدمات گردشگري كه به معناي استفادۀ همه‌جانبه از پتانسيل‌هاي صنعت فناوري اطلاعات در جهت توسعۀ زيرساخت‌هاي صنعت گردشگري است و ديگري گردشگري مجازي كه به معناي گردش و سفر به صورت الكترونيكي و شامل الكترونيكي‌شدن منابع گردشگري است كه خود موجب ترغيب و تشويق افراد جهت بازديد از مكان‌هاي بازديدشده در فضاي مجازي و در نتيجه رونق گردشگري خواهد بود.   دولت و سازمان‌هاي متولي گردشگري، ‌صاحبان و سرمايه‌گذاران بخش خصوصي و شركت‌هاي فعال در فناوري اطلاعات و ارتباطات

صفحه اصلی
یادداشت
نظر آنلاین

اکولوژی ، منظر و طراحی اکولوژیک منظر

در معاهدۀ اروپا منظر اینگونه تعریف شده است: «بخشی از سرزمین، آن طور که توسط مردم ادراک می‌شود و ویژگی‌های آن نتیجۀ برهم‌کنش عوامل طبیعی و انسانی است»، این تعریف اهمیت عامل انسانی را به رسمیت می‌شناسد و تأیید می‌کند که منظر ریشه در فرهنگ دارد. در زبان‌های عربی و فارسی نیز به ترتیب، واژه‌های «مشهد» و «منظر» برای این مفهوم استفاده می‌شوند که هر دو واژه‌هایی عربی و به معنای چشم‌انداز هستند. منظر به طور استثنایی یک مفهوم چندلایه و پیچیده است که بخشی از آن را طبیعت و بخش دیگر را فرهنگ تشکیل می‌دهد. بنابراین درک مناظر نیازمند یک دیدگاه «تاریخی و تکاملی» است. مناظر در حال تغییرات پی‌در پی، در بازه‌های زمانی کوتاه و بلند هستند. درک عمیق از این دگرگونی‌های تکاملی، چه طبیعی باشند و چه متأثر از عامل انسانی، بینشی را به دست می‌دهد که تنها از خلال مشاهده یا توصیف ویژگی‌های منظر موجود به دست نمی‌آید. منظر همچنین از نظر فضایی و زمانی سیال است و همزمان دربرگیرندۀ ارزش‌ها و باورهای غیرعینی است. کنکاش در معانی، ادراکات و مفاهیم چندگانه، ظرفیت منظر به عنوان یک چهارچوب میان‌رشته‌ای و زمینه‌گرا را نشان می‌دهد. علاوه بر آن، پاسخگویی منظر به مکان و فرهنگ، با توجه به

طرح جامع
نظرگاه
نظرگاه

بیانیۀ نشست «جایگاه طرح جامع در مدیریت امروز شهر تهران»

مساله: پس از هیجانات و نابسامانی‌های ناشی از جنگ، در دهه دوم انقلاب علی‌رغم توسعه دیدگاه‌های بنیادی در اداره نظام سیاسی کشور نسبت به قبل، رویکرد مشخص و برنامه توسعه علمی برای اداره شهر وجود نداشت و روال برنامه‌ریزی اقتدارگرایانه از بالا به پایین تثبیت شد . در این دوره همچنان شهر تهران براساس بخشنامه‌ها و دستورالعمل اداره می‌شد. افزایش شدید قیمت زمین و مسکن با اتخاذ سیاست فروش تراکم در غیاب طرح جامع توسعه، نتیجه بلند مرتبه سازی و فروش تراکم بود. به تدريــج جايگزين كردن برنامــه و طرح به جاي بخشنامه و دستورالعمل، بين برخي از مســئولان تقويت شد و به تصميم براي همكاري شــهرداري و وزارت مسكن و شهرســازي در تهيه طــرح جامع جديد تهران انجامید. هدف از تهيه طرح جامع جديد تهران، دست يابي به ســندي بود كه بتواند ضمن تشــخيص و تحليــل مســايل تهــران در سطوح فراملي و ملي، منطقه اي و شهري، راهبردهاي مناســب را در هر ســه سطح براساس منافع عموم تدويــن کند و ظرف زندگی و تحولات اجتماعی شهر را مدیریت کند. پس از گذشت حدود یک دهه از تصویب آخرین طرح جامع و طرح‌های تفصیلی مناطق، مدیریت شهر تهران معطوف به کنارگذاشتن طرح‌ جامع و اداره شهر به شیوه بخشی و

صفحه اصلی
یادداشت
نظر آنلاین

تبلیغات فرهنگی غیر شهری در بستری شهری

تبلیغات فرهنگی در شهر یکی از رویکردهای تبلیغی در شهرهای امروز است. این رویکرد در سال‌های اخیر در ایران و به خصوص پایتخت، بسیار مورد توجه بوده است. یکی از دلایل توجه به این رویکرد تبلیغی- فرهنگی در سطح شهر را تأثیر آن بر فرهنگ‌سازی شهروندان می‌دانند. در حقیقت در کنار تبلیغات تجاری، شهر بستر مناسبی برای انتقال پیام‌های فرهنگی مرتبط با خود شهر و از جمله فرهنگ شهرنشینی نیز دانسته می‌شود. مضمون بسیاری از تبلیغات فرهنگی تهران در سال‌های اخیر فرهنگ شهروندی را مد نظر قرار نمی‌دهد، بلکه بسیاری از موضوعات سیاسی، وقایع اجتماعی و مذهبی نیز در آن گنجانده شده‌اند. در این نوشتار به موضوعیت تبلیغات فرهنگی با مضامین غیر مرتبط با شهر، در سطح شهر تهران پرداخته شده است. تبلیغات محیطی و تکرار آن‌ها می‌تواند احتمال دیده‌شدن پیام را افزایش دهد و بر تأثیرگذاری آن بیفزاید. احتمال دریافت ناخودآگاه پیام از طریق شهروندان در حالی که روزانه در معرض آن قرار دارند افزایش می‌یابد. این تبلیغات مستمر سرانجام نگاه‌ها را به سوی خود جلب نموده و استمرار در اکران رسانه با محصور و تسلیم کردن مخاطبان، ایشان را به تبعیت از آن چه مورد نظر است، سوق می‌دهد. البته باید توجه داشت که اگر تکرار از آستانه

شریان‌های
منظر شهری
فرنوش مخلص

شهرهای شریانی و ادراک در آنها

زمانی که انسان اجتماع را شناخت، جامعه را تشکیل داد و وارد دورۀ مدنی حیات خود شد، شهرها متولد شدند. ادراک شهرها حاصل اعمال و کنش‌های اجتماعی مردم در قالب مفاهیم، زبان، رفتار، فعالیت‌ها و … است. در حقیقت ادراک مردم، از روایت‌ها و پدیده‌های اجتماعی شهر و تداوم آنها در خلال تعامل‌های روزمره شکل می‌گیرد و هویت شهری مفهوم می‌بابد. در زندگی‌های شریانی، ادارکات عموماً به صورت فردی صورت می‌گیرد و اولین نتیجه آن جایگزینی مفاهیم اجتماعی با مجموعه‌ای از تصاویر و انفصال فرد از جامعه و مفاهیم خاطره‌انگیز شهر است. نتیجۀ آن، چندپارگی ادراک از شهر، حذف تدریجی بدنه‌های مدنی شهر و رواج فردگرایی در جامعه است. شهرهای شریانی و ماشینی و حیات شریانی آنها، به عنوان ساختاري از دانش شهرسازی مدرن معرفی می‌شوند که مطابق با نوع خاصي از درک و طبقه‌بندي جهان طبیعي و اجتماعي هستند. می‌توان گفت، نتیجه این رویکرد شهری، بر اساس سه تحول بنیادي در ادراک شهر استوار است : – فردگرایی در ادراک آنچه امروزه از زندگی در شریان‌های شهری ادراک می‌شود، مجموعه‌ای از تصاویر در حال گذر است. تصاویری مستقل از فرایند هویت‌ساز و فرهنگی شهر، در ذهن مخاطب متصور می‌گردد. و از نتایج این باور، گسیختگی مفهومی و اجتماعی در