طراحی محیط و منظر حوزۀ گسترده‌‌ای از رشته‌های علمی وابسته را در برگرفته و بر همین اساس، معماران منظر می‌بایست در تکنیک‌ها و روش‌های مختلف تخصصی آموزش بینند. در این راستا طراح منظر می‌تواند با کاربست تحلیل‌ها و تحقیقات میان‌رشته‌ای راه را برای یافتن بهترین طرح پاسخگو هموار نموده و در این میان همواره مسئلۀ خلاقیت را در نظر داشته باشد. ایشان همچنین باید از ابزارهای گوناگون جهت کنترل عوامل تأثیر‌گذار بر فرایند طراحی استفاده کنند. در این میان به‌کارگیری شیوه‌های گرافیکی و دیاگرام‌های تحلیلی چه با استفاده از ابزارهای ترسیمی و چه مدل‌های رایانه‌ای می‌تواند طراح محیط را در کاربست عوامل اساسی طرح، یاری رساند. علاوه بر درنظرداشتن تمام عوامل مورد نیاز در روند طراحی منظر برنامه‌های دانشگاهی نیز می‌بایست به اندازۀ کافی انعطاف‌پذیر بوده تا بتوانند به خوبی علوم طبیعی را با ویژگی خلاقانۀ این حرفه ترکیب نمایند. در این راستا، می‌بایست دیالوگی بین تمامی رشته‌های علمی وابسته و نهادهای تصمیم‌گیرنده و از سوی دیگر خلاقیت طراح منظر صورت گیرد. بر همین اساس باید پروژه‌های طراحی محیط و منظر شامل دیاگرام‌ها و کارهای گرافیکی‌ای باشد که دانشجویان معماری منظر در عین داشتن روش‌های خلاق خود، در راستای ارائۀ طرح نهایی از آن بهره گیرند. هنگامی که دانش کافی

هرمنوتيك و نشانه‌شناسى، ابزارى كارآمد براى شناخت معناى شهرند. شهر، پيكره‌اى معنادار است و كاركردگرايى آن تنها بخشى از حقيقت شهر به شمار می‌آيد. هرمنوتيك، با روش‌هاى علمى و آمارى قادر به كشف تفسير جمعى شهروندان از شهر است. جوامع بشرى در تاريخ در تلاش بودند كه شهرى آرمانى بر روى كرة زمين ايجاد كنند و بهشت وعده داده‌شده را به واقعيتى عينى در جهان ماده مبدل كنند. شهر، همچون ساختار اثر هنرى داراى دو مؤلفة فرم و محتوا است. فرم شهر بايست در نهايت، كمپوزيسيونى زيبا از اجزايى باشد كه هريك به تنهايى واجد دو مؤلفة زيبايى و عملكرد مطلوب است. از يك سو، تجربة زندگى و حيات آرمانى نوع بشر است كه به اين تركيب، يعنى منظر شهر، شكل می‌دهد و از سوي ديگر، اين سيما و منظر شهر است كه تجربة زندگى آرمانى و حيات معنوى نوع بشر را مجسم و محسوس می‌کند. صورت و محتوا در اين نگاه هرمنوتيكى، پشت‌وروى يك سكه است كه جدايى آنها از يكديگر امكان‌پذير نيست. پس می‌توان از طريق فرم، معنا را دريافت و از طريق معنا، به آفرينش فرم دست يازيد. عملى كه در پى كشف معناى فر‌م‌ها و انواع نشانه‌ها باشد، عملى هرمنوتيكى است كه غايت و هدف آن