خودتنهاانگاری نشان می‌ دهد که نسبی‌ گرایی افراطی به انزوایی ختم می شود که قضاوت در کیفیات منظر را ممکن نمی کند. نسبی گرایان باید بپذیرند که همه چیز نسبی نیست.

ساماندهی فضای كالبدی و اجتماعی شهری به صورت مطلوب می‌تواند تلاشی در راه كاهش تعارض فضای كالبدی و محتوای اجتماعی سیمای بصری شهر باتمدن و كهن كرمانشاه باشد.

باید با سرمایه گذاری در فضاهای شهری به قابهای ماندگار در تهران تاکید شده و قوانین به ارائه برنامه برای استفاده از پتانسیل های بصری شهر برای دیده شدن بپردازند.