برچسب: بافت فرسوده

ساخت پاتوق های محلی از سوی سازمان نوسازی در خصوص بافت فرسوده به جای اقدامات مبتنی بر نجات بخشی، به مثابه آرایش صورت انسانی است که جسمش در تب می سوزد.

اگر جمع سه واژه بافت فرسوده، تجمیع و منطق فایده گرایانه را جنگ جدید سرمایه بنامیم، حاصل آن بازتولید فرسودگی بافتها و متلاشی شدن اجتماعی و فرهنگی محلات است.

طرح تفصیلی، کمترین توجهی به وضعیت زیستی حال و آینده ساکنانی که ملک آنها در طرح بازگشایی قرار می گیرد، نمی کند.

عدم انعطاف ‌پذیری برنامه نوسازی در افزایش تاب آوری و پیش بینی زیرساخت برای بحرانها، ساکنان با زندگی در بافت فرسوده در ریسک بالای قرار دارند.

پیشنهاد دولت درباره الزام به ساخت زمین های ناساخته در شهرهای کوچک می تواند تا حدودی ربر قیمت مسکن تأثیرگذار باشد؛ اما در تهران چندان تأثیرگذار نخواهد بود.

اقدامات شهرداری تهران در زلزله اخیر نشان داد که نه راهبرد مشخصی وجود دارد و نه اقدامات عملیاتی حساب شده ای از سوی شهرداری با تخریب بافت صورت خواهد گرفت.

در سه سطح ساختاری، نهادی و خرد در نوسازی بافت فرسوده موفقیتی به دست نیاورده‌ایم. تلاش‌‌‌ها صورت گرفته اما تداوم نوسازی به صورت کامل محقق نشده است.

در شرایط اضطرار باید از رویایِ ایده ‏آل فاصله گرفت و با اولویت‏ دهی به عوامل، برخی سطوح کیفی را که می‏توان دوباره به آن‏ها رسید موقتاً معلق کرد.

جداسازی عامل ناپایداری به عنوان اصلی‌ترین معیار از سایر معیارها، یک اقدام استراتژیک برای پیشبرد برنامه نوسازی است.

نجات بافت فرسوده نیازمند این است که «نهاد اجتماعی بافت» متشکل از سازمان‌ها با تشریک مساعی اولویت اصلی را نجات بافت فرسوده در شهرهای مختلف قلمداد کنند.

بافت فرسوده یکی از انواع مختلف بافت‌های آسیب‌پذیر شهر هستند که به دلیل فرسودگی کالبدی، عدم برخورداری از دسترسی مناسب سواره، تاسیسات خدماتی و زیرساخت‌های شهری ارزش محیطی و اقتصادی پایینی دارند. یکی از معضلات مهم در این زمینه برقراری ارتباط منطقی میان دو حوزه علمی و عملی است؛ زهرا نژاد بهرام اجرایی ساختن مبانی نظری مربوط به تشخیص بافت فرسوده را از طریق تعیین معیارها و شاخصه‌ها صحیح میسر دانسته و پرداختن به مولفه‌های صرفاً کمی و کالبدی را راه حل افزایش کیفیت زندگی در بافت فرسوده مردود می‌داند. سید امیر منصوری معضل اصلی را تعریف نادرست از هدف اصلی سازمان عمران و بهسازی در مناطق فرسوده عنوان کرد؛ در نیاز حیاتی مقاوم سازی در برابر زلزله به حاشیه کشیده شده و نیازهای ثانویه نظیر افزایش کیفیت حیات اجتماعی پررنگ‌تر شده که سپردن آن به سازمان های دیگر نظیر شهرداری منطقی تر به نظر می‌رسد. شناخت همه‌جانبه معضل در پیش رو  اولین گام برای رفع آن محسوب می‌شود. در مساله بافت فرسوده عمکرد سازمان عمران و بهسازی با مبهم بودن تعریف فرسودگی از طریق تعیین مولفه‌ها و هدف اصلی از رفع فرسودگی در بافت مورد نظر مواجه است. زهرا نژاد بهرام  با اشاره به کالبدی و فیزیکی بودن شاخص‌هایی ...

مهدی فاطمی در ابتدای این نشست با اشاره به معیارهای بافت فرسوده که توسط شرکت شاران  تهیه‌شده است، گفت: «این معیارها ابتدا با در نظر گرفتن کمبود منابع مالی و انسانی با هدف محلات در معرض خطر، تهیه و بعدها تبدیل به معیار تشخیص بافت فرسوده شد و بافت‌های ناپایدار در دسته دوم قرار گرفتند. در سال ۹۳ شورای عالی شهرسازی و معماری دستور بازنگری این معیارها را صادر کرد با این توجیه که محلات بافت فرسوده علاوه بر نوسازی بنا نیازهای اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و فضای خدماتی نیز دارند که باید در شاخص‌ها مد نظر قرار بگیرند. پس از تهیه، تصویب و ابلاغ معیارهای جدید به سازمان‌های نوسازی، بافت‌های فرسوده باید مجددا شناسایی می‌شدند». وی ادامه داد: «اکنون ما می‌خواهیم بدانیم که تعریف ناکارآمدی چیست؟ این معیار‌ها چگونه به وجود آمده و چه کمکی به نوسازی بافت فرسوده خواهند کرد؟». سپیده شفایی به عنوان یکی از دست‌اندرکاران تهیۀ شاخص‌های بافت فرسوده و ناکارآمد در پاسخ به سؤالات مطرح‌شده گفت: «تعیین معیارهای بافت فرسوده از سال ۷۶ آغاز و در سال 84 وارد مقطع دیگری شد و در سال ۹۳ هم متعاقب آن مجدداً بازنگری شد، اما این بار موضوع بازآفرینی شهری مطرح شد. ما یک دستور کار مشخص داشتیم ...