منظر شهری

آنچه در سیمای شهر به عنوان تقلید نمای رومی دیده می شود، اساسا رومی نیست! یعنی از نظر فرم با هندسه، تناسبات و جزییات آن نوع از معماری نسبتی ندارد.

درختان با تنوع ساختاری و ویژگی های اکولوژیکی از مهم ترین عناصر در ساختار فضای باز شهری محسوب می شوند و نقش غیر قابل انکاری را در روح و جسم انسان بازی می کنند.

پیاده راه در صورت توجه به مسائل کیفی و کمی می تواند باعث یکپارچگی فضا شده و بر تعاملات، کنش های اجتماعی و دلبستگی بیشتر افراد به فضا بیافزاید.

دره ‌ها در تاریخ تحول و تکامل شهر امکانات بالقوه بسیار برای تجدید حیات داشته و می‌ توانند در هویت‌ بخشی به شهر و تقویت شبکه نمادین آن نقشی ویژه داشته ‌باشند. 

حضور پرندگان در منظر شهری و حضور افراد در کنار یکدیگر به منظور تماشا و غذا دادن به آنها، فرصت منحر به فردی از ادراک متفاوت شهر برای شهروندان است.

دیوار شهر، رسانه ای به روز، کم هزینه و خودجوش است که بواسطه پیوند غیر الحاقی خاطرات و نمادها خود را در منظر شهر از حذف مصون داشته و کماکان کارکرد خود دارد.

ایستگاه های تاکسی در شهر سرپناه هستند و نه عنصری از منظر شهر. موقعیت آنها در فضای شهری از نظر وسعت و شاخص بودن در دایره دید عابرین نقطه ای بسیار پر اهمیت هستند.

مدیریت شهری فارغ از بخش های جدیدتر شهر باید در برخورد با بافت های قدیم تر نیز تعریف خود از فرسودگی یا نفوذپذیری را تغییر دهد.

تصویر شهر باید خود شهر را منعکس کند. تصاویر ساختگی و غیرواقعی نه تنها از جهت اقتصادی بلکه از نظر هزینۀ روانی نیز برای جامعه مضر هستند.

در گذشته، سوگ و سیاهی زنی هم زمان بود با حضور، همدلی، کمک و رسیدگی به بازماندگان و مسئولیت اجتماعی. امروزه اما این موضوع رنگ دیگری به خود گرفته است.