پایگاه تحلیلی - خبری نظرآنلاین
رسانه راهبردی - انتقادی پژوهشکده نظر
به عنوان یک حکم کلی می‌گویم که اصالت در برنامه‌ریزی و طراحی نما با مالک است، مگر آنکه در نقاط خاصی از شهر باشد که به لحاظ عمومی و خاطره جمعی شرایط ویژه‌ای دارد. به گزارش نظرآنلاین، اعتراض به نمای یک ساختمان قدیمی در خیابان طالقانی که به رنگ صورتی درآمده بود، به سوژه بحث در فضای مجازی تبدیل شد. سیدامیر منصوری در گفت و گو با روزنامه شرق، در
جایگاه مراسم اربعین در جهت پاسخ‌دادن به ابراز موجودیت اجتماعی آنجا درک می‌شود که انسداد موجود بر سر راه شکل‌گیری سایر مراسم فرهنگی در معادله گنجانده شود.
در دی ماه ۱۳۹۶، تبدیل باغ‌های کن به عنوان آخرین بازماندۀ فضای سبز پیرامون تهران به پارک عمومی در دستور کار شورای عالی شهرسازی و معماری قرار گرفت.1 آخوندی، وزیر راه و شهرسازی وقت در این خصوص می‌گوید: «در مورد بارگذاری بیشتر در باغات شهر تهران و به ویژه باغات کن تأکید می‌کنم که شورای عالی با هر گونه بارگذاری اعم از سبک و سنگین مخالف است». وی یادآور شد: «در حال حاضر دولت به شهرداری تهران سالانه ۴۵۰۰ میلیارد تومان کمک می‌کند که می‌تواند در قبال این کمک، صیانت از باغات کن و تبدیل آن به پارک عمومی را هم مطالبه کند»2. این خبر را از دیدگاه‌های مختلف می‌توان مورد نقد و بررسی قرار داد. سؤال اصلی این است که آیا با رویکرد حاکم بر شهرداری تهران در زمینۀ طراحی پارک و فضای سبز عمومی، تبدیل باغ‌های کن به پارک اقدام درستی است یا خیر؟ پیشگیری از بارگذاری بیشتر در باغ‌های پیرامون تهران، اقدام لازم و مهمی است که تأثیرات مثبتی خواهد داشت. چگونگی این تبدیل و تغییر باعث نگرانی است؛ زیرا به تبدیل باغ‌های کن به «پارک عمومی» اشاره شده است. این خبر پیش از خوشحالی برای آینده تنها بازماندۀ میراث فضای سبز تهران، نگران‌کننده است. چرا که
رشد و توسعۀ هر جامعه متناسب با به‌کارگیری توانایی‌های موجود در آن جامعه بوده که یکی از راه‌های تحقق آن، تأمین بستر کالبدی مناسب برای حضور فعال افراد و ایجاد فرصت‌های مساوی برای اقشار مختلف در جابه‌جایی و دسترسی به ساختمان‌های عمومی و فضاهای شهری است. براساس آمار، در حال حاضر ۱۰ تا ۱۲ درصد از جمعیت کشور را افراد دارای معلولیت‌های مختلف و نزدیک به ۳میلیون نفر از شهروندان را کم‌توانان جسمی تشکیل می‌دهند، افرادی که حق دارند همانند سایرین از حقوق شهروندی بهره‌مند شوند اما به دلیل نامناسب‌بودن فضاها و محیط‌های شهری، حتی از کمترین حقوق خود بی‌بهره‌اند. اگرچه بنابر قانون مصوب جامع حمایت از حقوق جانبازان و معلولان، که بیش از ۳۵ ماه از تصویب آن می‌گذرد، کلیۀ دستگاه‌های اجرایی موظف به رعایت و اجرای مناسب‌سازی معابر و فضاهای شهری شده‌اند و ۱۶ دستگاه مختلف در کشور نیز بر اجرای کامل این قانون دخالت دارند، ولی متأسفانه به دلیل عدم هماهنگی‌های لازم از ضمانت اجرایی برخوردار نیستند. علاوه بر این اگرچه در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مفاهیم بسیاری در اصول ۲۱، ۲۸ و ۲۹ قابل تعمیم به حقوق انسانی و اسلامی معلولان و جانبازان است، هنوز این قوانین ضمانت اجرایی ندارند و معلولان در ایران همچنان
گزارش نشست «تکمیل دموکراسی، کدام روش برای تقویت نظارت بر قدرت ؟» مسأله صلاح هر قدرتی در این است که بتواند مشارکت هرچه بیشتر مردم را در سیستم ادارۀ جامعه عملی سازد. هدف مدیریت شهری امروز، زمینه‌سازی برای حضور مردم و گروه‌های ذینفع در صحنۀ مدیریت شهر است. آیا به این شعار عمل می‌کند؟ چگونه می‌توان بر آن نظارت کرد؟ شفافیت عملکرد، نقد حزبی و جریان افشاگری، سه روش برای بسط آگاهی و زمینه‌سازی مشارکت است که از سوی، احزاب، اشخاص یا مدیریت شهری به کار گرفته می‌شود. هر سه راه مذکور به دلیل ضعف تحلیل علمی، نه فقط ناقص که در نظارت بر قدرت، گمراه‌کننده محسوب می‌شود. این سؤال مطرح می‌شود که مؤثرترین و پایدارترین روش برای نظارت بر قدرت چیست؟ نتیجۀ راهبردی در سیستم مدیریت شهری که مخاطب اصلی آن عموم مردم هستند، لازم است نظارت پایدار و مؤثر مردمی بر سیستم نهاد قدرت وجود داشته باشد. به این منظور باید سیاست‌ها و راهبردهایی تعریف شود که تحقق این نوع نظارت را تضمین کند و به عنوان هدف رسانه‌ها برای کاربردی‌ساختن نظارت مردم بر مدیریت دنبال شود. «نقد راهبردی» با رویکرد علمی و مسأله‌محور می‌تواند در تولید سیستم نظارت پایدار کاربرد داشته باشد. پایداری، نگاه کل‌نگر و تحلیلی،
مبانی نظری طرح بازآفرینی شهری بر مبنای اهدافی متعالی و قابل‌توجیه شکل گرفته است اما شیوۀ اجرائی‌شدن آن بر مبنای تفاوت آشکار میان اهداف اجتماعی و اقدامات کالبدی و رویکرد اقتصادی به طرح تنها به نیات اقتصادی توسعه‌گران و در بهترین حالت ایمن‌سازی به نفع ساکنان احتمالی پاسخ خواهد داد
در سال‌های اخیر طرح شعایری مانند «تولید ملی، حمایت از کار و سرمایۀ ایرانی» و «حمایت از کالای ایرانی»، توجه مردم و مسئولین را به این مسأله جلب کرده است. شعارهای تبلیغاتی کالای ایرانی به موازات کاهش تبلیغ کالاهای خارجی، افزایش یافته‌اند. اما این شعارها به چه میزان تأثیرگذار هستند؟ به نظر می‌رسد به دلیل، وجودنداشتن برنامه و سیاستی دقیق در این باره، این مهم در سطح شعار باقی مانده است و تبلیغات کالا، خدمات و فرهنگ گاهی چنان غیرتخصصی طراحی می‌شوند که نتیجۀ عکس می‌دهند.
وقت آن رسیده که تولیدات تبلیغی یا به آژانس‌های تخصصی سپرده شوند و یا سازمان تبلیغات اسلامی و زیباسازی شهر تهران به عنوان متولیان تبلیغات فرهنگی، به تکنولوژی و نیروهای کارآمد مجهز شوند و بازخورد این قبیل تبلیغات را در فضای شهری و در واقعیت اجتماع بسنجند.
به عنوان یک حکم کلی می‌گویم که اصالت در برنامه‌ریزی و طراحی نما با مالک است، مگر آنکه در نقاط خاصی از شهر باشد که به لحاظ عمومی و خاطره جمعی شرایط ویژه‌ای دارد. به گزارش نظرآنلاین، اعتراض به نمای یک ساختمان قدیمی در خیابان طالقانی که به رنگ صورتی درآمده بود، به سوژه بحث در فضای مجازی تبدیل شد. سیدامیر منصوری در گفت و گو با روزنامه شرق، در این رابطه گفت: مسئله نما، یک مسئله سهل و ممتنع است. در کشور ما دو نگاه اصلی درباره نما و کنترل نما وجود دارد. یک گروه کسانی هستند که معتقدند نما حق صاحب ملک است و اوست که با اصل تسلیط و تمسک به حدیث نبوی «الناس مسلطون علی اموالهم»، حق دارد درباره نمای ملکش تصمیم بگیرد. قاعده دیگری هم هست که عده زیادی هم به آن معتقدند و می‌گویند نما از نظر تأثیری که در بخش عمومی شهر دارد و به‌عنوان یکی از ویژگی‌های منظر شهری و ویژگی‌های عمومی شهر نقش‌آفرینی می‌کند، در حوزه حقوق عمومی است و متولی شهر، شهرداری یا وزارت مسکن موظف است درباره طراحی نما تصمیم بگیرد. او ادامه میدهد: چیزی که من می‌توانم اضافه کنم، این است که هر دو این دیدگاه‌ها در نقاط
مهدی فاطمی در ابتدای این نشست با اشاره به معیارهای بافت فرسوده که توسط شرکت شاران تهیه‌شده است، گفت: «این معیارها ابتدا با در نظر گرفتن کمبود منابع مالی و انسانی با هدف محلات در معرض خطر، تهیه و بعدها تبدیل به معیار تشخیص بافت فرسوده شد و بافت‌های ناپایدار در دسته دوم قرار گرفتند. در سال ۹۳ شورای عالی شهرسازی و معماری دستور بازنگری این معیارها را صادر کرد با این توجیه که محلات بافت فرسوده علاوه بر نوسازی بنا نیازهای اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و فضای خدماتی نیز دارند که باید در شاخص‌ها مد نظر قرار بگیرند. پس از تهیه، تصویب و ابلاغ معیارهای جدید به سازمان‌های نوسازی، بافت‌های فرسوده باید مجددا شناسایی می‌شدند». وی ادامه داد: «اکنون ما می‌خواهیم بدانیم که تعریف ناکارآمدی چیست؟ این معیارها چگونه به وجود آمده و چه کمکی به نوسازی بافت فرسوده خواهند کرد؟». سپیده شفایی به عنوان یکی از دست‌اندرکاران تهیۀ شاخص‌های بافت فرسوده و ناکارآمد در پاسخ به سؤالات مطرح‌شده گفت: «تعیین معیارهای بافت فرسوده از سال ۷۶ آغاز و در سال 84 وارد مقطع دیگری شد و در سال ۹۳ هم متعاقب آن مجدداً بازنگری شد، اما این بار موضوع بازآفرینی شهری مطرح شد. ما یک دستور کار مشخص داشتیم
ژوئیه 1968در 31 ژوئیه 1968، این تصویر کمیک استریپ، انقلابی در آمریکا برپا کرد. اولین حضور فرانکلین آرمسترانگ، کودک سیاه پوست که با شخصیت اصلی داستان دست میدهد. اتفاقی که در دنیای واقع به هیچ وجه تصور نمیشد. فرانکلین امسال ۵۱ ساله شد. خلق این شخصیت به واسطه درخواست یک معلم مدرسه از آقای چارلز م. شولتس حاصل شد. در آن دوران دکتر مارتین لوتر کینگ، در خارج از اتاق هتل ممفیس به ضرب گلوله کشته شده بود و گیلمن میدانست بچه‌های سیاه پوست و سفید پوست هرگز با یکدیگر ارتباطی دوستانه نداشتند. این معلم مدرسته (گلیکمن) از شولز پرسید که آیا می تواند شخصیت سیاه را به طنز محبوب خود اضافه کند. این درخواست از دیگر هنرمندان عرصه داستان های مصور نیز شده بود اما ایشان از ترس پر هزینه بودن این کار برای زندگی حرفه‌ای ایشان از این عمل سر باز زدند. چارلز شولز می‌توانست این درخواست را نادیده بگیرد اما او شیفته این ایده شده بود و ریسک این کار را پذیرفت. گلیکمن ارتباط خود را با شولتز حفظ کرد، و از کودکان سیاه‌پوست خواست برای شولتس بنویسند و برای او توضیح دهند كه این کار برای آنها چه معنایی دارد. در داستان چارلی براون با شخصیت
دانش طاهرآبادی به عنوان دبیر این جلسه با اشاره به طرح توسعۀ دانشگاه تهران گفت: «این طرح که با فرض کمبود فضای آموزشی شکل گرفته ، حدود 20 سال است که مرکز شهر تهران را درگیر کرده است. بعد از تصویب محدودۀ مطالعه و ساماندهی این طرح در شورای عالی شهرسازی و معماری، مسئولین دانشگاه، طرح را به خواستۀ خود تفسیر کردند. به این ترتیب فریز املاک مردم و تخریب این محله به عنوان مهم‌ترین مرکز اجتماعی و سیاسی شهر آغاز شد». وی ادامه داد: «خوشبختانه اخیراً به مدد فضای مجازی و مطالبات مردمی و همچنین پیگیری‌های کارشناسان، شورای عالی شهرسازی و معماری در یک اقدام نادر، یک مصوبه از بالا به پایین را به خواستۀ مردم لغو کرد و املاک از فریز خارج شد. اما در این مدت دانشگاه تهران، نیمی از املاک را خریداری کرده و اکنون در مصوبۀ جدید شورای عالی شهرسازی و معماری، 6 ماه به دانشگاه تهران مهلت داده شده تا طرح را بازنگری کند. ما در این جلسه می‌خواهیم به این موضوع بپردازیم که اکنون در مرکز تهران چه باید کرد؟ ارزش‌های میراثی و فرهنگی مرکز تهران و طرح توسعه چیست؟ و طرح جدید به چه مسائلی باید توجه کند؟». احمد محیط طباطبایی، عضو
رنگ یکی از مهم‌ترین عناصر به‌کار رفته در منظر شهری است که ادراک آن به عوامل متعدد عینی و ذهنی بستگی دارد. رنگ‌ها بسته به شرایط می‌توانند اثرات مختلف روانی در افراد ایجاد کنند و بر کیفیت زندگی آنان اثر بگذارند. این نقد با رویکردی حساس به جنسیت به این مسأله مینگرد. منظر رنگی شهر بخشهای مختلفی از نماهای ساختمانی، کف‌سازی، مبلمان به عنوان عناصر ثابت و نیمه ثابت تا رنگ لباس و خودروی شهروندان به عنوان عناصر متحرک در فضا را دربرمی‌گیرد. توجه به منظر رنگي شهر، از آنجایی اهمیت پیدا می‌کند که علاوه بر خنثی‌بودن رنگ‌های به‌کاررفته در بدنه‌های شهری در ایران، زنان عموماً برای لباس یا خودرو از رنگ‌های تیره استفاده می‌کنند. بنابراین چهره شهر خنثی و با رنگ‌های تیره و مرده آکنده شده است و این‌گونه پالت رنگی در یک شهر می‌تواند به حس افسردگی شهروندان منجر شود. سؤال اصلی در اینجاست که چرا زنان آغشته به این منظر متحرک رنگی مرده و خنثی شده‌اند و آیا این رخداد ترجیح خود زنان است؟ در جوامع محلی کشور ما و پیشینه پوشش زنان در اقوام مختلف کشور، تنوع رنگی لباس‌های بسیار شاد و سرزنده به‌خوبی مشهود است؛ برای مثال می‌توان از پوشش رنگارنگ زنان لر، کرد، شمالی
از خروجی مترو، چشم‌ها و حتی بویایی، سهم 6000 متر مربع فضای سبز را احساس می‌کنند. نگاه عمیقی به دست آمده و به نظر می‌رسد اتومبیل‌ها کمتر از قبل حکومت می‌کنند. نزدیک به ایستگاه مترو، چمن، یک کمربند سبز را ایجاد می‌کند که میدان را در بر می‌گیرد. در یک مربع از چمن در نزدیکی کیوسک موسیقی، ماری، بازنشسته با موهای باز، بر روی چمن لم داده، او همچنین به میدان Nation، عادت کرده است : «ما تعداد زیادی هستیم که سگ‌هایمان را اینجا می‌آوریم. با دیگر اساتید محل، ما در حال تشکیل یک انجمن هستیم. ما می‌خواهیم یک مربع برای حیوانات ذخیره شود و ما آماده هستیم آن را حفظ کنیم». از سال 1996 هنگامی که او به منطقه نقل مکان کرد، او «به وضوح» از این تجدید سبز «که موجب کاهش آلودگی» شده است، قدردانی کرد. همیشه کمی ترافیک خودرو از قبل مشخص شده است، بازدید کننده باید آماده عبور از جاده برای کشف باغ مرکزی جدید باشد، علاوه بر این، برای سگ‌ها ممنوع است. عبور از خطوط گردشی برای رسیدن به مرکز زمین سایت، دیگر یک چالش نیست! با ظرافت کوچه‌های پشتی، شما می‌توانید خیلی آرام عبور کنید و همه ناگهان خود را در وسط باغ، در نزدیکی مجسمه
نظرآنلاین کانال علمی، تحلیلی و انتقادی است که پژوهشکدۀ نظر در زمینۀ رویدادهای هنر، محیط، منظر، شهر، معماری، میراث و گردشگری راه اندازی کرده است.
شماره تماس: 66435985-021
تمامی حقوق این وب سایت برای پژوهشکده نظر محفوظ است.
