مطالب دسته بندی: منظر شهری

اینکه یک معبر به مسیر دوچرخه تجهیز شود، یا پیاده راه در آن ساخته شود به تنهایی باعث خیابان کامل نامیدن آن معبر از لحاظ هویتی و عملکردی نمی شود.

هر مداخله در شهر که با توجیهات هویت بخشی، بـه دنبال بازگرداندن اسم یا تکرار شکل، مصالح و رنگ­ های گذشته باشد مبنای مستحکمی ندارند و اغلب راه گشا نخواهند بود.

تصمیم گیری و اجرایی کردن طرحهای شهری که با زندگی مردم درآمیخته است بدون مشارکت مردمی و در تناقض با خواسته و سلیقه ایشان، از نخبه گرایی مدیران شهری نشات می گیرد.

برای منظر تهران نه کالبدی-خاطره ای بودن شرط لازم و کافی است و نه سرعت تغییر آن ها، بلکه با توجه به تغییرات گسترده، دید کل نگر و درک فهمی بین الاذهانی نیاز است.

اگر شهر را به مثابه بروز یک واقعیت اجتماعی تحت کالبد و فیزیک معرفی کنیم، نمی توان در نقشه های کارتوگرافی، واقعیت های اجتماعی مرتبط با فهم شهر را بازنمایی کرد.

دو عامل مهم و تاثیرگذار در نورپردازی شهری، مشارکت مردم و همچنین ارتباط نورپردازی با ارزش های ذهنی مخاطبان است.

صرف رنگ آمیزی متکثر ممکن است برای توریستی که از آن جا گذر می کند جذاب باشد اما برای شهروندان که مخاطب اصلی فضا هستند و هر روز با آن سر و کار دارند متفاوت است.

مهمترین تاثیری که این آموزش مجازی بر شهر دارد کاهش سرزندگی و حیات شهری در فضاهای شهری اطراف دانشگاه بوده و باعث کاهش تبادلات فرهنگی می شود.

عدم تقویت همزمان ابعاد معنایی و ابعاد فیزیکی در منظر شهری، تعاملات اجتماعی را تقویت نکرده و به هویت منظر شهری آسیبهای جبران ناپذیر خواهد زد.

موسیقی سیال شهری گاهی می تواند دلیلی برای بروز همدلی، وحدت و همچنین مفهومی مشترک در میان شهروندان و یا هم محلی ها باشد.

با حاکمیت نگاه منظر شهری و پذیرش راهبردهای زندگی پیاده می توان از فضاهای گمشده شهری مانند پل­ها و بزرگراه ها در ایجاد فضاهای جمعی بهره برد.

بیابان شهری جایی است که اگرچه درخواست و حضور انسانی هست ولی به نیازهای یک باهم ‌بودگی انسانی در آن توجه نمی ‌شود.