مطالب دسته بندی: منظر شهری

بازیابی ارتباط شهروندان با شهر با دادن مسئولیت و وظایفی مربوط به شهر آغاز می شود و خانه (حریم خصوصی شهروندان)، بهترین محل برای شروع این امر است.

منظر شهری به معنای ایجاد یک تجربۀ مشترک از شهر است، بنابراین آهستگی رابطۀ نزدیک با ایجاد این تجربۀ مشترک داشته و می ‌توان گفت «منظر شهر ماحصل آهستگی است».

سازگاری سنت ما در تلازم با قرائت تمامیت­ خواه مدرنیسم وارداتی که با زمینه در تناقض است در کنار کالایی شدن ساختمان، دستیابی به سیما در شهر را دشوار کرده است.

نگاه به پل­های سواره روگذر به عنوان فضاهای گمشده شهری و عناصر صنعتی خشن می ­تواند به فرصتی جهت بازتعریف منظر شهری ایرانی در آینده شهرهای ایرانی تبدیل شود.

به نظر می رسد الگوهای رابطه فعلی شهر و کوه می تواند مانند گذشتگان بر پایه نگاهی کل نگر به این عنصر عظیم چند بعدی، بازتعریف شوند و مورد استفاده قرار گیرند.

پل غازیان به جهت منظر ویژه پیرامونی و کارکرد فرعی آن به مثابه نظرگاه و همچنین جایگاه آن در خاطره جمعی، مسیری در جهت تغییر سازه ترافیکی به فضای جمعی پیموده است.

آنچه به عنوان خاطره ذهنی در ذهن نمود پیدا ‌می ‌کند، نیاز به ماده در خارج دارد. اما این عینیت نیست که نقش آفرینی ‌می ‌کند بلکه ابزاری برای خاطره انگیزی است.

در محدوده ارگ کریمخانی شیراز، حفظ پهنه به عنوان مرکز شهر و حمایت از زندگی روزمره ساکنین در کنار گردشگری گردشگران؛ نگاهی با هویت تر در کنار بهبود ارزشهای سایت است.

اینکه مدیریت شهر تهران در فصل بهار به اعمال تغییرات کالبدی می ‌پردازد، امر مثبتی است، اما بهتر است که به سمت منظری حرکت کند که موقتی‌ بودن و تغییر در ذاتش باشد.

در نگاه راهبردی فضای گمشده زیر پل به عنوان فرصتی برای افزایش کیفیت زیست شهری و حضور عمومی است که با طراحی منظرین می تواند خلاقانه و همخوان با منظر بومی باشد.

نمادهای تکلیفی شهر به عنوان یک استراتژی قدرتمند برای برندسازی و ایجاد تصویری رسانه ای در سطح بین الملل اهمیت داشته و ارتباطی مفهومی با اجتماع برقرار نخواهد شد.

مراقبت از عناصر تاریخی و طبیعی و همچنین محدود کردن حرکت وسایل نقلیه در فضاهای باز شهری و تاکید بر تعامل پیاده می بایست در اولویت قرار داده شود.