پایگاه تحلیلی - خبری نظرآنلاین
رسانه راهبردی - انتقادی پژوهشکده نظر
اینستالیشن «گذر» اثر محسن رافعی چیدمانی تعاملی و مکان-ویژه است. اثری که به ابعاد سه متر و نیم در ده متر است که با لوله‌های داربست، پارچه کنفی و الوار چوبی ساخته شده و بر روی حوض محوطه ورودی ساختمان خانه هنرمندان ایران از سمت خیابان موسوی نصب شده است.
موقعیت جغرافیایی کلان‌شهر تهران در دامنۀ جنوبی رشته‌کوه‌های البرز و به طبع آن وجود رودهای متعدد در ساختار شهر، آن را در معرض خطر سیل
گرافيتی یکی از شاخه‌هاي نقاشی دیواري است که عبارت است از به تصویر کشيدن نقش‌ها، اشکال، حرف‌ها، نشانه‌ها، نمادها، الگوها و کلمه‌ها روي دیوارها یا هر مکان عمومی‌اي که بتوان از آن به‌عنوان مکانی براي نوشتن، نقاشی، کنده‌کاري و خط‌کشی کردن استفاده کرد. دیوار نگاشته‌ها، به هرگونه علامت‌گذاري گفته می‌شوند که می‌توانند در شکل‌هاي نوشتن ساده حروف‌ها تا نقاشی‌هاي استادانه ظاهر شوند (کوثري، ۱۳۸۹). گرافیتی ، که مفرد آن گرافيتو است، واژه‌اي برگرفته از زبان ایتاليایی است. نقاشی دیواري به تصاویر یا حروف به کار برده شده در اماکن عمومی بر روي سطوحی نظير دیوارها یا پل‌ها که براي عموم قابل رؤیت باشند، گفته می‌شود. درواقع، گرافیتی در گذر زمان تغييرات زیادي یافته و به خراب کردن و از ریخت انداختن شناخته می‌شود. به مفهوم پوشاندن سطح یا دیوار با اسپري، ماژیک‌هاي رنگی غير قابل پاك کردن،» دیوارنگاري نوین «و یا با سایر مواد است. وقتی نقاشی دیوارنگاري بدون رضایت مالک صورت می‌گيرد، نوعی ونداليسم (خرابکاري/ خراب‌کردن اموال عمومی) تلقی می‌شود که در بسياري از کشورهاي جهان جرم تلقی می‌شود و تنبيهاتی قانونی براي آن وجود دارد (کوثري، ۱۳۸۹). از نقاشی دیواري به منزله شيوه‌اي براي ارسال پيام‌هاي اجتماعی، سياسی و شکلی از تبليغات استفاده می‌شود. این دیدگاه‌هاي متفاوت و
توجه بیشتر به مسائل فرهنگی و اجتماعی دانشجویان به دورۀ اصلاحات بازمی‌گردد. در سال ۱۳۷۶ معاونت فرهنگی و اجتماعی به صورت مستقل در وزارت علوم ایران شکل گرفت. اهداف و وظایف این معاونت نشان از تأکید بر مسائل فرهنگی و اجتماعی دانشجویان دارد، ولی مسأله قابل تأمل، عدم توجه به فضاهای کالبدی است که قرار بوده بسیاری از این اهداف در آنها محقق شوند. این در حالی است که اهمیت این مسأله در«سند دانشگاه اسلامی» به عنوان یک طرح فرادست ملی و سند فرهنگی کشور دیده شده است. دانشجویان با ورود به محیط دانشگاه با تجارب جدیدی روبرو می‌شوند. شکل‌گیری هویت اجتماعی سیاسی و تغییرات در هویت فردی، این مقطع تحصیلی را به مرحلۀ گذار ویژه‌ای بدل نموده که نیازمند توجه خاص است. محیط دانشگاه تجارب گوناگونی را فراهم می‌کند که توجه دانشجویان را به موضوع هویت جلب کرده و موجب می‌شود که آنها به راه حلهای جایگزین مربوط به هویت بیاندیشند. از آنجایی که در این شرایط فرد، دانش جدیدی را جذب دانش موجود خود می‌نماید، پدیده «درون‌سازی» روی می‌دهد. درون سازی عبارت است از «تلاش فرد در جهت سازگار‌شدن با ساختارهای محیطی از طریق همسان‌سازی آن با ساخت‌های خود». ویژگی‌های خاص شخصیتی، فرهنگی، اجتماعی و هویتی قشر دانشجو
فضاهای شهری قلب تپندۀ شهرها هستند که تعاملات اجتماعی شهروندان عامل سرزندگی آنها به حساب می‌آیند. راحتی و آسایش یکی از عوامل کلیدی مؤثر در میزان و نوع حضور افراد در یک فضای عمومی شهری هستند؛ اما یکی از تفاوت‌های بارز ادراک آسایش در فضاهای درونی با بیرونی به میزان سازگاری افراد در فضای بیرونی نسبت به فضاهای داخل ساختمان باز می‌گردد که یک عامل ذهنی و روانی متأثر از عوامل عینی است. از مهم‌ترین عوامل مؤثر بر سازگاری روانی نیز عامل کنترل ادراکی بر محیط است که شهرسازان با دانستن این عامل می‌توانند میزان سازگاری روانی و بالتبع حضور شهروندان در محیط را در شرایط عدم آسایش ارتقا بخشند و متأسفانه این عامل تاکنون تقریباً در پژوهش‌ها و فعالیت‌های حرفه‌ای مرتبط مغفول مانده است و یکی از اهداف اصلی این نقد متمرکزکردن اقدامات مربوط به ارتقای آسایش محیط بر این جنبه عینی و ذهنی است. کنترل ادراکی چیست و چگونه بدست می آید؟ اصولاً کنترل درک‌شده و اینکه افراد بفهمند که راهکارهای معینی برای تغییر در محیط و بهبود شرایط آسایش محیطی در دسترس‌شان هست و دانش استفاده از این راهکارها را نیز داشته باشند، به‌طور ویژه¬ای بر رضایت آنان تأثیر می‌گذارد. این محیط شامل محیط داخلی ساختمان و
بعد از دو سال مشاوره و رأی شورای شهر پاریس، آن ایدالگو (شهردار پاریس) در سپتامبر ۲۰۱۶ تصمیم گرفت اتوبان شهری که در حاشیۀ شمالی رودخانۀ سن قرار دارد را به پارکی به مساحت ۸ هکتار تبدیل کند تا بتواند برای پاریسی‌ها، فرانسوی‌ها و تمام عاشقان پاریس، مفید باشد. دادگاه تجدید نظر اداری در روز ۲۱ ژوئن به قانونی بودن پیاده‌راه‌سازی لبۀ شمالی رودخانۀ سن (بخش شمالی رودخانۀ سن منطقه بورژوازی پاریس محسوب می شود) رأی مثبت داد. جلسات قضایی پیاپی بالاخره در روز جمعه پایان یافت. دادگاه تجدید نظر اداری پاریس با قانونی‌بودن این تصمیم که توسط شهردار پاریس اتخاذ شده بود و نیز به گفته او تضمینی برای پایداری و دوام بلندمدت پارک حاشیه‌ای رودخانۀ سن است، موافقت کرد. بعد از دو سال مشاوره و رأی شورای شهر پاریس، آن ایدالگو (شهردار پاریس) در سپتامبر ۲۰۱۶ تصمیم گرفت اتوبان شهری که در حاشیۀ شمالی رودخانۀ سن قرار دارد را به پارکی به مساحت ۸ هکتار تبدیل کند تا بتواند برای پاریسی ها، فرانسوی‌ها و تمام عاشقان پاریس، مفید باشد. این ،یک تصمیم مهم انتقال و تبدیل اکولوژیکی و بهبود محیط زیستی است که با حمایتی قوی روبرو شده است. بر اساس بررسی و نظرسنجی های “انجمن مطالعات و
نگارخانه‌ای به وسعت یک شهر، طرحی بود که توسط سازمان زیباسازی شهر تهرن در دو دوره اجرا شد و منتقدین و مشوقینی داشت. اخیراً بحث اجرای دوبارۀ نگارخانه‌ای به وسعت یک شهر مطرح شد. در همین باره نظرآنلاین با حجت امانی ، نقاش و پژوهشگر هنر در این باره گفتگو کرده است: نظرآنلاین: در مورد پروژۀ «نگارخانه‌ای به وسعت یک شهر» که در دو دوره اجرا شد، به نظر شما آیا این اقدام از نظر زیبایی‌شناسی و تأثیرات ذهنی روی ساکنان شهر، کار مطلوبی بود؟ اجرای این پروژه در دو دوره، چه بازخوردهایی از طرف مردم و مسئولین داشته است؟ حجت امانی: بله قطعاً اجرای این پروژه، بر زیبایی‌شناسی و فرهنگ تصویری و دیداری مردم تأثیر مثبت داشته است، اما به نظر من کافی نیست. این اقدام شهرداری باعث شد که چهرۀ شهر کمابیش متفاوت شود و چشم عموم مردم با دیدن آثار فاخر هنرمندان ایرانی و گنجینه‌های ارزشمند هنر ایرانی آشنا شود. اما کارهایی از این دست به صورت دوره‌ای و کوتاه‌مدت اثرگذار نیستند و برای اثرگذاری باید به صورت یک فرهنگ درآیند. چنین اقداماتی لازم است که به صورت یک برنامۀ مدون درآیند، مرتب انجام شوند و در شاخه‌های مختلف دسته‌بندی شوند. ما در ایران هنرهای متفاوتی
اینستالیشن «گذر» اثر محسن رافعی چیدمانی تعاملی و مکان-ویژه است. اثری که به ابعاد سه متر و نیم در ده متر است که با لوله‌های داربست، پارچه کنفی و الوار چوبی ساخته شده و بر روی حوض محوطه ورودی ساختمان خانه هنرمندان ایران از سمت خیابان موسوی نصب شده است.
در میان یافته‌های شهر سوخته، سفالینه‌ای هست که در آن بزی در پنج حرکت به سمت درختی می‌جهد. این سفالینه به‌عنوان نخستین پویانمایی در دنیا مطرح شده است.
و از جمله چیزهاییکه عجیبه است در این شهر این است که صورت پطر اول را در بالای اسبی گذارده‌اند. اسب و صورت مزبور را از برنج و مس ساخته‌اند.
اولین بار بوی نامطبوع در تهران، دی ماه ۱۳۹۷ استشمام شد. پیش از آغاز زمستان ۹۸، بوی زباله‌مانند تهران در روزهای آلوده، دوباره حس می‌شد. زباله‌های آرادکوه و کارخانۀ سیمان مازوت‌سوز متهمان ردیف اول بوی بد تهران بودند که پس از چندین هفته شناسایی و اعلام شدند. اخیرا شینا انصاری، مدیر کل محیط زیست شهرداری تهران، مازوت را تنها شریک جرم دانست و منابع را در سطح شهر تشخیص داد. هدف این نقد، تشویق مسئولان به اصرار بر گفته‌های قبلی‌شان نیست. هدف نشان‌دادن این نکته است که مدیران شهری تا چه حد در تشخیص بدیهیات، لَخت و کرخت عمل می‌کنند تا حدی بعد از گذشت بیش از یکسال از انتشار بوی نامطبوع ناشناخته، محیط زیست شهرداری تهران، به تازگی با ردیابی مراجعات تلفنی به سامانۀ ۱۳۷، فرضیۀ انتشار بو از اطراف تهران را رد کرده است. سال گذشته، تهران چند روز بدبو در تقویم خود داشت، امسال اخبار تهران چند خبر تکراری در روزهای متفاوت تقویم خود داشت. اخبار تکراری‌ای که ملکۀ ذهن شهروندان شد: تهران ۲۷ کانون بوی نامطبوع در جنوب دارد که همه همین دوسال به جنوب تهران اضافه شده‌اند. ۱۲ آذر ۹۸| محسن بندپی: ۲۷ کانون بوی نامطبوع در جنوب تهران وجود دارد که برای آنها اقداماتی
تبعات سیاسی جراحی ساختار ناکارآمد نیروی انسانی شهرداری تهران، مانع پرداختن به این موضوع است. تا زمانی که بیماری جدی گرفته نشود، اقدام به درمان محال است.
بی‌نظمی رویه‌های قانونی در سال‌های پس از انقلاب اسلامی از یک سو و پرهیز حاکمیت از وضع قوانین شکل‌دهنده، موجب بروز دو صفت مهم در معماری امروز ایران گردید.
نظرآنلاین کانال علمی، تحلیلی و انتقادی است که پژوهشکدۀ نظر در زمینۀ رویدادهای هنر، محیط، منظر، شهر، معماری، میراث و گردشگری راه اندازی کرده است.
شماره تماس: 66435985-021
تمامی حقوق این وب سایت برای پژوهشکده نظر محفوظ است.
