یکی از عواملی که منجر به تفاوت ادراک انسان‌ها از یک شرایط ثابت در فضای شهری می‌شود، حضور سایر شهروندان است. این حضور می‌تواند با کمیت و تعدد افراد حاضر در یک فضا ارزیابی شود و از سوی دیگر می‌تواند با اهداف مشترک و وجود روحیۀ جمعی حاکم بر یک فضا سنجیده شود. اما در مورد حس تعلق مکانی به نظر می‌رسد بیشتر از تراکم بالای جمعیتی، وجود اهداف مشترک و روحیۀ جمعی در یک مکان بتواند به حس تعلق بهتر بینجامد. کما اینکه مکان‌های بسیاری دیده می‌شود که دارای تراکم بالای جمعیتی هستند اما این تراکم لزوماً به افزایش حس تعلق نرسیده است و بالعکس. برای مثال در معابر پیاده مشاهده می‌شود تراکم بالای جمعیت در حال تردد، با نوع فعالیت اجباری، نمی‌تواند هم‌افزایی مثبتی از نظر اجتماعی و به تبع حس تعلق در پی داشته باشد. بررسی وضعیت حس تعلق مکان در میدان آزادی شهر تهران میدان آزادی شهر تهران، میدانی است یادمانی، وسیع و با خاصیت ورودی شهر که پذیرای اقوام مختلف کشورمان ایران و شهر تهران است. به عنوان یک فضای شهری بسیاری از مسافران تازه‌وارد به شهر تهران در این میدان توقف می‌کنند و با یادمان جزیره میانی میدان عکس یادگاری می‌گیرند؛ اما این مسافران