پایگاه تحلیلی - خبری نظرآنلاین

رسانه راهبردی - انتقادی پژوهشکده نظر

تصمیم گیری درمورد طراحی نما ساختمان ها با مالک است یا شهر؟ پاسخ سیدامیر منصوری به روزنامه شرق

به عنوان یک حکم کلی می‌گویم که اصالت در برنامه‌ریزی و طراحی نما با مالک است، مگر آنکه در نقاط خاصی از شهر باشد که به لحاظ عمومی و خاطره جمعی شرایط ویژه‌ای دارد. به گزارش نظرآنلاین، اعتراض به نمای یک ساختمان قدیمی در خیابان طالقانی که به رنگ صورتی درآمده بود، به سوژه بحث در فضای مجازی تبدیل شد. سیدامیر منصوری در گفت و گو با روزنامه شرق، در

نگارش قانون برای نگارش قانون

نگارش قانون برای نگارش قانون

شورای شهر تهران به تازگی کلیات لایحۀ «طراحی، پایش و نمای شهر تهران» را تصویب کرده است. اگرچه پوشش خبری تصویب این لایحه به قدری نبود که شهروندان تهرانی در جریان آن قرار بگیرند، اما انتقاد یکی از اعضای شورا (بهاره آروین)، به تصویب این لایحه، همه‌گیرتر از اصل خبر شد و تصویب این کلیات را خبر داد. در جواب این انتقاد، محمد سالاری در جواب بهاره آروین مدعی شد که دستورالعمل تصویب‌شده چیز جدیدی نیست و در حال حاضر هم پیروی از آن در دریافت جواز پایان‌کار، نقش دارد. به دنبال سابقۀ وجود چنین قانونی، به بررسی دستورالعمل سامان‌دهی نما پرداختم. به عقیدۀ من و با توجه به الزاماتی که نگارش قانون با خود دارد، این دستورالعمل بیش از آن پیچیده، آشفته و صوری است که بتواند اجرایی یا پیاده شود و یا به سامان‌دهی نمای ساختمان‌های شهر تهران کمک کند.

طرح مساله، سوال و نتیجه راهبردی

طرح مساله، سوال و نتیجه راهبردی

مشارکت شهروندی به عنوان یکی از ارکان جامعۀ مدرن در تهران تنها در کلام پذیرفته شده و در عمل فاصلۀ زیادی تا تحقق دارد و مدیریت شهری برای عمل به آن سازوکار مشخص ندارد.

نقدی بر پوستر فیلم مستند زیر صفر مرزی

نقدی بر پوستر فیلم مستند زیر صفر مرزی

پوستر فیلم مستند زیر صفر مرزی، از یک عکس عمودی تشکیل شده است. این عکس با دو خط عمود بر هم به چهار قسمت مساوی تقسیم گردیده و دو قسمت پایینی پوستر به صورت رنگی و دو قسمت بالای آن به صورت سیاه و سفید ثبت گردیده است.

صفحه اصلی
اخبار
میلاد شیراوند

تصمیم گیری درمورد طراحی نما ساختمان ها با مالک است یا شهر؟ پاسخ سیدامیر منصوری به روزنامه شرق

به عنوان یک حکم کلی می‌گویم که اصالت در برنامه‌ریزی و طراحی نما با مالک است، مگر آنکه در نقاط خاصی از شهر باشد که به لحاظ عمومی و خاطره جمعی شرایط ویژه‌ای دارد. به گزارش نظرآنلاین، اعتراض به نمای یک ساختمان قدیمی در خیابان طالقانی که به رنگ صورتی درآمده بود، به سوژه بحث در فضای مجازی تبدیل شد. سیدامیر منصوری در گفت و گو با روزنامه شرق، در این رابطه گفت: مسئله نما، یک مسئله سهل و ممتنع است. در کشور ما دو نگاه اصلی درباره نما و کنترل نما وجود دارد. یک گروه کسانی هستند که معتقدند نما حق صاحب ملک است و اوست که با اصل تسلیط و تمسک به حدیث نبوی «الناس مسلطون علی اموالهم»، حق دارد درباره نمای ملکش تصمیم بگیرد. قاعده دیگری هم هست که عده زیادی هم به آن معتقدند و می‌گویند نما از نظر تأثیری که در بخش عمومی شهر دارد و به‌عنوان یکی از ویژگی‌های منظر شهری و ویژگی‌های عمومی شهر نقش‌آفرینی می‌کند، در حوزه حقوق عمومی است و متولی شهر، شهرداری یا وزارت مسکن موظف است درباره طراحی نما تصمیم بگیرد. او ادامه می‌دهد: چیزی که من می‌توانم اضافه کنم، این است که هر دو این دیدگاه‌ها در نقاط

صفحه اصلی
مصاحبه
محمدجواد حیدری

مصاحبه با ایمان ملاجعفری در مورد نگارخانه‌ای به وسعت یک شهر

مصاحبۀ نظرآنلاین با ایمان ملاجعفری : طرح نگارخانه‌ای به وسعت یک شهر، تا امروز دوبار از سوی سازمان زیباسازی شهر تهران، یکبار اردیبهشت ۹۴ و بار دیگر خرداد ۹۵ در سطح پایتخت اجرا شده است. «نگارخانه‌ای به وسعت یک شهر» پروژه‌ای است که طی آن تمامی ‌سازه‌های تبلیغاتی اعم از تجاری و فرهنگی سطح شهرتهران که در اختیار شهرداری تهران است، به محل نمایش تصویر آثار هنری داخلی و خارجی تبدیل شد. امسال (۱۳۹۸)، برزین ضرغامی، مدیرعامل سازمان زیباسازی شهرتهران گفت: پروژه «نگارخانه‌ای به وسعت یک شهر» در دوره‌های قبل مورد استقبال قرار گرفت و موفق بود و بازتاب جهانی داشت که امسال هم اجرا می‌شود. در همین باره نظرآنلاین با ایمان ملاجعفری، نقاش گفتگو کرده است:   نظرآنلاین: در مورد پروژۀ «نگارخانه‌ای به وسعت یک شهر» که در دو دوره اجرا شد، به نظر شما آیا این اقدام از نظر زیبایی‌شناسی و تأثیرات ذهنی روی ساکنان شهرها، کار مطلوبی است؟ ایمان ملاجعفری : قاعدتاً جواب این سؤال باید بله یا خیر باشد. من در پاسخ به اینکه دیدن آثار هنری از نظر زیبایی‌شناسی کار مطلوبی است یا نه در هر حال پاسخ بله را انتخاب می‌کنم، ولی میزان این مطلوبیت به شیوۀ دیدن آثار هنری و چندین عامل دیگر

معیار بافت فرسوده
اخبار
نظرگاه

بیانیۀ گالری نظرگاه برای نشست «معیار بافت فرسوده ، از واقعیت تا خیال»

مسأله: در سال  ۸۵ و بعد از زلزله بم، سه معیار ریزدانگی، نفوذناپذیری و ناپایداری برای شناسایی محلات فرسوده  و تعیین اولویت اقدام در آنها از سوی شورای عالی شهرسازی و معماری برای کل کشور تعیین شد. به تدریج این معیار‌ها صرفاً مبنای تشخیص بافت فرسوده شدند. در حالی که در ابتدا برای تعیین اولویت در ارائه تسهیلات و با هدف نجات بخشی معرفی شده بودند. حاصل اشتراک این سه معیار تقلیل ۱۴۰۰۰ هکتار بافت ناپایدار و نا ایمن تهران به ۳۲۶۸ هکتار بود. در عمل ۳۰درصد از مساله به رسمیت شناخته شد و ۱۰ هزار هکتار بافت ناامن از ضرورت ایمن‌سازی مستثنی شدند. در نتیجه نه تنها امکاناتی به آنها تعلق نگرفت بلکه با تعمیم شرایط عادی شهر دست آنها برای نوسازی هم بسته شد. این امر منجر به بروز اتفاق زیرپوستی ناشی از یک اشتباه در تعریف معیار گردید: بی تفاوتی نسبت به ۷۵ درصد بافت‌های نا ایمن شهر در طرح‌های جامع و تفصیلی که راهکاری خاص برای آنها تدبیر نشد. در سال ۹۶، شرکت بازآفرینی شهری به استناد ابلاغ شورایعالی شهرسازی و معماری، معیارهای جدید تشخیص بافتهای فرسوده را تهیه کرد. در دستورالعمل جدید دامنه و تنوع معیارها توسعه یافته و اقسام محرومیت‌ها در بخش‌های مختلف بعنوان

پهنۀ فرهنگی رودکی
نظرگاه
نظرگاه

تهیۀ سند یکپارچۀ مدیریت، هدایت و کنترل، لازمۀ موفقیت طرح پهنۀ فرهنگی رودکی

نشست «پهنۀ رودکی، ارزیابی ظرفیت فرهنگی پهنه» با سخنرانی یاسر جعفری، معاون فنی و طرح‌های شهری سازمان زیباسازی شهرداری تهران، سید علی‌اکبر موسوی مشاور طرح پهنۀ فرهنگی رودکی و محمد آتشین‌بار عضو هیأت علمی پژوهشکدۀ نظر، ۱۹ تیر ۹۸ در گالری نظرگاه برگزار شد. در ابتدای این نشست محمد آتشین‌بار با اشاره به اینکه پروژۀ پهنۀ رودکی برای اولین‌بار، اواسط دهۀ ۷۰ توسط وزارت فرهنگ و ارشاد مطرح شد، گفت: «در این محدوده دو قطب فرهنگی شهر تهران، یعنی تئاتر شهر و تالار وحدت قرار دارد. در آن زمان از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد پیشنهاد شد که می‌توان از پتانسیلی که در این محدوده وجود دارد، بهره برد تا اینکه در سال گذشته مدیریت شهری تهران طرح تبدیل این محدوده به پهنۀ فرهنگی را ارائه داد که البته یکی از طرح‌های موضعی و موضوعی طرح جامع نیز است».  وی ادامه داد:  «وقتی از دور به این طرح نگاه می‌کنیم، با توجه به اینکه دو قطب فرهنگی بسیار مهم در آنجا قرار دارند و همچنین کافه‌هایی نیز در اطراف آن‌ها شکل گرفته، اجرای این طرح خیلی خوب به نظر می‌آید، اما سؤال اصلی که در این پروژه مطرح است این است که آنجا واقعا چقدر قابلیت تبدیل‌شدن به پهنۀ فرهنگی

کیفیت معماری
شهر
سیده شیرین حجازی

کیفیت معماری در نوسازی بافت‌های فرسودۀ تهران

آیا در نوسازی بافت‌های فرسوده می‌توان به مقولۀ کیفیت معماری پرداخت وقتی محدودیت‌های اقتصادی در این بافت‌ها امکان نوسازی را به حداقل می‌رساند‌‌؟ آیا اساساً می‌توان از ساکنان این بافت‌ها که داشتن یک سرپناه نهایت خواسته‌شان است توقع رعایت کیفیت‌های معماری را داشت؟ آنچنان که ویترویوس برای معماری سه جنبۀ ایستایی، کارایی و زیبایی قائل بود می‌توان کیفیت‌های اولیۀ معماری را در سه مؤلفه خلاصه کرد: کیفیت ساخت، کیفیت عملکردی و کیفیت زیبایی‌شناختی. بی‌شک مؤلفه‌های کیفی گسترده‌تر و مفصل‌تر از این سه مورد است اما در شرایط پیچیدۀ بافت‌های فرسوده، تأمین همین موارد نیز با دشواری همراه است. به نظر می‌رسد که در وضعیت فعلی بافت‌های فرسودۀ تهران، ناپایداری سازه‌ای و فقدان زیبایی و تناسبات بصری بیشتر مشهود است. جنبه‌های عملکردی معماری با مداخلات پیوستۀ ساکنان در بناهای موجود و الحاقات متعدد پاسخ گفته شده است. در واقع ساکنان صرفاً در جهت تأمین نیازهای عملکردی، انواع مداخلات را در کالبد بنا انجام می‌دهند که غالباً فاقد سازۀ مناسب و بی‌توجه به زیبایی بصری است. عمدۀ دلیل این اتفاق به محدودیت اقتصادی ساکنان باز می‌گردد که با هزینۀ حداقلی، سعی در تأمین بیشترین کارایی دارند. بنابراین در بافت‌های فرسوده زیبایی بصری و کیفیت ساخت، برای ساکنان موضوعیت ندارد و یا حداقل

صفحه اصلی
مصاحبه
محمدجواد حیدری

مصاحبه با محمدصالح شکوهی بیدهندی دربارۀ نهاد طرح جامع تهران

اردیبهشت ۱۳۹۸، نهاد راهبری و پایش طرح‌های توسعۀ شهری، با تفاهم شهردار، وزیر راه و شهرسازی و رئیس شورای اسلامی شهر تهران، احیا شد. این نهاد سال ۸۹ به دنبال خروج وزارت مسکن از تفاهم سه‌گانه منحل شده و به کار خود پایان داده بود. نظرآنلاین دربارۀ نهاد جدید، بایدها و نبایدهای آن با محمدصالح شکوهی بیدهندی، عضو هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت گفتگو کرده است: نظرآنلاین : نهاد جدید راهبری و پایش طرح های توسعۀ شهری که سال ۸۹ منحل شده بود، به چه دلیل دوباره احیا شد؟ محمدصالح شکوهی بیدهندی : در ابتدا باید به دلایل شکل‌گیری و سپس انحلال نهاد اول اشاره کرد. با کنارگذاشته‌شدن غیرقانونی طرح سامان‌دهی آتک از سوی شهردار وقت تهران، در طول دهۀ هفتاد ضرورت همگرایی دولت و شهرداری تهران برای تهیۀ طرح جامع جدید تهران احساس شد. در اواخر دهۀ هفتاد، ضلع سومی هم به این مجموعه اضافه شد. شکل‌گیری شورای اسلامی شهر باعث شد مفهوم مشارکت شهروندی جدی‌تر از گذشته در دستور کار قرار گیرد. در نهایت، در سال ۱۳۸۲ تفاهم‌نامه‌ای میان سه مجموعۀ «وزارت مسکن و شهرسازی»، «شهرداری تهران» و «شورای اسلامی شهر» منعقد شد. بر اساس این تفاهم‌نامه، نهاد مشترکی تشکیل شد که مسئولیت تهیۀ طرح جامع جدید