نحو فضا

با تغییر در تعریف فضا و بهره گیری از رویکرد منظر در تفسیر پدیده ها، تفکیک ناپذیری عین و ذهن فضا قابل اثبات است.

نظریه نحو فضا بر اتصال توپولوژیکی اجزای فضا درون مکان های ساخته شده برای توضیح الگوهای ذهنی و رفتاری متمرکز است.