سیاست گذاری مسکن ایران در جهت فئودالیسم زمین شهری و مسکن حرکت می کند. سیاستی که بیش از هرچیز حامی منافع اربابان است، سیاست محدودیت بلندمرتبه سازی است.

ایده پاکت حجمی منطقی بوده و برای شکل دهی به سیما و منظر شهری مفید است اما با شیوه نظارت فعلی شهرداری در ساخت و ساز، تضمینی برای اجرای موفق آن وجود ندارد.

اجرای دستوری در طراحی و نماسازی ساختمانهای بلندمرتبه با مصالح سنتی و بدون در نظر گرفتن ضوابط و مقررات ملی تدوین شده در زلزله فاجعه بار خواهد بود.