به نظر می رسد باید با توقف عاجل در مصرف منابع آبی اعم از زیرزمینی و جاری، تغییر الگوی کشاورزی و بازبینی محل استقرار صنایع و سکونت در زیست سرزمینی تجدیدنظر شود.

امروزه فلاسفه نسبی گرا، منکر نسبی بودن ادراک نیستند و نسبی گرایی را در مقیاس های دیگری تعریف می کنند و به شکل افراطی آن معتقد نیستند.

نتیجه حضور نفت و پالایشگاه تهران در جنوب این شهر بسیاری از مولفه های منظرین سنتی منطقه مانند زمین های کشاورزی را دچار آسیب های جدی کرده است.

به نظر می رسد وزن معماری و نما در آشفتگی سیمای شهری آنقدر نیست که راه حل آشفتگی سیمای شهری تهران را در تعیین الزامات برای همه نماها جستجو کنیم.