ایمنی، اولین مسألۀ بافت‌های فرسوده
مهدی فاطمی در ابتدای این نشست با اشاره به معیارهای بافت فرسوده که توسط شرکت شاران تهیه‌شده است، گفت: «این معیارها ابتدا با در نظر گرفتن کمبود منابع مالی و انسانی با هدف محلات در معرض خطر، تهیه و بعدها تبدیل به معیار تشخیص بافت فرسوده شد و بافت‌های ناپایدار در دسته دوم قرار گرفتند. در سال ۹۳ شورای عالی شهرسازی و معماری دستور بازنگری این معیارها را صادر کرد با این توجیه که محلات بافت فرسوده علاوه بر نوسازی بنا نیازهای اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و فضای خدماتی نیز دارند که باید در شاخص‌ها مد نظر قرار بگیرند. پس از تهیه، تصویب و ابلاغ معیارهای جدید به سازمان‌های نوسازی، بافت‌های فرسوده باید مجددا شناسایی می‌شدند». وی ادامه داد: «اکنون ما می‌خواهیم بدانیم که تعریف ناکارآمدی چیست؟ این معیارها چگونه به وجود آمده و چه کمکی به نوسازی بافت فرسوده خواهند کرد؟». سپیده شفایی به عنوان یکی از دست‌اندرکاران تهیۀ شاخص‌های بافت فرسوده و ناکارآمد در پاسخ به سؤالات مطرح‌شده گفت: «تعیین معیارهای بافت فرسوده از سال ۷۶ آغاز و در سال 84 وارد مقطع دیگری شد و در سال ۹۳ هم متعاقب آن مجدداً بازنگری شد، اما این بار موضوع بازآفرینی شهری مطرح شد. ما یک دستور کار مشخص داشتیم ...