مشارکت اجتماعی، نیاز آپارتمانهای امروز
راه حل افزایش ارتباطات اجتماعی ساکنان خانه های آپارتمانی در ساختمان های میان مرتبه (5 تا 7 طبقه) تهران، با یکدیگر چیست؟
مطابق با مقالات معتبر و آراء صاحب نظران بین المللی، از جمله عناصری که موجب ارتقاء حس تعلق ساکنان به محل سکونتشان می شود، برقراری ارتباط مناسب با یکدیگر و تعامل اجتماعی با همسایه های خویش است. جدول یک ارائه دهنده مسائل و معضلات گوناگون موجود در بحث مسکن می باشد که از میان این همه، میزان فراوانی و اهمیت «فقدان تعاملات اجتماعی» در کنار عدم ارتباط با طبیعت، در صدر معضلات مطرح شده در رابطه با مسکن امروزی، در خلال مقالات بین المللی قرار دارد (جدول1).
![عدم تعامل اجتماعی ساکنان، معضل مسکن آپارتمانیِ امروزی](https://nazaronline.ir/wp-content/uploads/2018/06/Social-problems-of-housing.png)
از جمله ویژگی های خانه های ایرانی، علاوه بر ارتباط تنگاتنگ آن ها با طبیعت، برخورداری از فضاهای مناسب و دعوت کننده جهت ارتباط اعضای خانه با هم و با همسایه های خویش بوده است.
چنانچه فضاهایی چون ایوان ها، بام خانه ها و حیاط، به واسطه برخورداری از کیفیت فضایی مناسب، امکان حضور طولانی مدت ساکنان، گذران اوقات فراغت در کنار سایر اعضای خانه و یا همسایه ها را، خصوصا بعد از ظهرها و شب ها، فراهم میکردند که این امر، امکان بسیار مناسبی، جهت شکل گیری خاطرات فردی و جمعی اعضای خانواده و در نتیجه ایجاد حس تعلق به خانه بود.
اما آپارتمان های امروزی بیشتر به سلول های انفرادی و ایزوله و فارغ از فضاهایی جهت تعامل و ارتباط ساکنان با هم و سایر همسایه ها تبدیل شده اند. به گونه ای که ساکنان آپارتمان های امروزی به محل سکونت خود، بیشتر به عنوان سرپناه و خوابگاهی جهت گذران زندگی می نگرند تا محلی ایجاد پیوند و تعالی و تعلق خاطر.
از طرفی در شهرهای امروزی با توجه به رشد جمعیت، تقاضای روز افزون برای مسکن، قیمت بالای زمین و مسکن و شرایط اقتصادی کنونی کشور، امکان طراحی و ساخت خانه هایی به سبک و سیاق شهرهای گذشته ایرانی، به خصوص در کلان شهرهایی چون تهران، راه حلی چندان منطقی و عملی نمی نماید.
از طرفی ساخت و سازهای رایج در مسکن آپارتمانی امروزی نیز در جهت استحصال سود حداکثری برای سازندگان، تمام تلاش خود را معطوف به ساخت هر چه سریع تر این ساختمان ها و بدون توجه به فضاهایی چون تراس ها و بام ها کرده، نیازهای ارتباطی و معنایی ساکنان را به کلی نادیده گرفته و معضلات اجتماعی و روانی فراوانی را به بار آورده است.
لذا راه حل مناسب، با در نظر گرفتن محدودیت های زندگی امروزی و مسکن آپارتمانی در ساختمان های میان مرتبه، استفاده صحیح و مناسب از فضاهایی چون تراس و بام این ساختمان ها است، به نحوی که این فضاها به جای تبدیل شدن به محلی جهت انبار وسایل اضافی، قرارگیری تاسیسات ساختمانی، پهن کردن رخت ها و مواردی از این دست، به فضاهایی قابل دسترس و با کیفیت فضایی قابل قبول تبدیل شوند تا امکان حضور و استفاده هر چه بیشتر ساکنان در این فضاها را فراهم آورند و از این طریق بخشی از ارتباط ساکنین با هم و تعاملات اجتماعی از دست رفته آن ها، جبران شود.
![عدم تعامل اجتماعی ساکنان، معضل مسکن آپارتمانیِ امروزی](https://nazaronline.ir/wp-content/uploads/2018/06/Persian-houses-on-the-terrace.jpg)