





پژوهشکده هنر، معماری و شهرسازی نظر کرسی علمی ترویجی با موضوع «ویلاسازی در خلاء نظریه؛ از بحران بوم تا ایده ویژن» برگزار میکند. به گزارش نظرآنلاین، کرسی علمی ترویجی «ویلاسازی در خلاء نظریه» برگزار می شود. ارائهدهندگان:دکتر بابک داریوشعضو هیئت علمی مؤسسه پژوهشی فرهنگشهرمدیر مؤسسه مطالعات معماری ویلا مهندس امیرعباس ابوطالبیپژوهشگر موسسه پژوهشی فرهنگشهرسردبیر مجله ویلا ناقد:دکتر علی سامانی مجدمدیر مرکز تحقیقاتی زیستمحیطی زندهرود مکان:گالری نظرگاهتهران، خیابان دکتر قریب، شماره

ادعای امکان مطلوبیت بی ریختی به شکلی گسترده را شاید بتوان مقارن با ظهور پست مدرنیسم و در پی آن مکتب فکری واسازی (Deconstruction)، دانست.

برای بازگرداندن قنات به شبکه زیرساخت آبی شهر تهران در عین حفظ ارزشهای ذهنی آن نیازمند نگاهی کل نگر نسبت به این میراث ارزشمند فرهنگی هستیم.

تقلید از الگوهای اروپایی، غافل شدن از جغرافیا و اجتماع و عدم مطالعات موجب عدم موفقیت پروژه هایی مانند میدان هفتتیر در گذر زمان می شود.

به نظر میرسد خیابان شهریار نتواند به یک فضای جمعی برای اکثریت شهروندان تهرانی تبدیل شود و مختص اقلیتی باقی می ماند.

آنچه فراتر از سیاه پوشی تقویمی در برنامه های شهرداری لازم است، پرورش نگاهِ اینجا و اکنونی به عاشورای حسینی و محرم است.

پژوهشکده نظر آمادگی دارد در خصوص هر یک از ابعاد قانونی، فلسفی، هنری و اجرایی پروژه معماری منظر خیابان حافظ با افراد مطلع به گفتگو بنشیند.

پژوهشکده هنر، معماری و شهرسازی نظر کرسی علمی ترویجی با موضوع «ویلاسازی در خلاء نظریه؛ از بحران بوم تا ایده ویژن» برگزار میکند. به گزارش نظرآنلاین، کرسی علمی ترویجی «ویلاسازی در خلاء نظریه» برگزار می شود. ارائهدهندگان:دکتر بابک داریوشعضو هیئت علمی مؤسسه پژوهشی فرهنگشهرمدیر مؤسسه مطالعات معماری ویلا مهندس امیرعباس ابوطالبیپژوهشگر موسسه پژوهشی فرهنگشهرسردبیر مجله ویلا ناقد:دکتر علی سامانی مجدمدیر مرکز تحقیقاتی زیستمحیطی زندهرود مکان:گالری نظرگاهتهران، خیابان دکتر قریب، شماره 23 زمان:چهارشنبه،30 مهر 1404ساعت 15 تا 17 برای مشاهده اینستاگرام گالری نظرگاه اینجا کلیک کنید.

از مهمترین مسائلی که در زیرگذر ولیعصر به چشم می خورد ایجاد احساس ناامنی و سردرگمی برای زنان بوده که نیازمند تامل است.

رخدادها عامل اصلی شکل گیری و ثبت وقایع، خاطرات و هویت جمعی شهروندان هستند و با این نگاه تاثیرگذاری شهروندان در ساختن فضاهای شهری موثر خواهد بود.

برای منظر تهران نه کالبدی-خاطره ای بودن شرط لازم و کافی است و نه سرعت تغییر آن ها، بلکه با توجه به تغییرات گسترده، دید کل نگر و درک فهمی بین الاذهانی نیاز است.

اگر شهر را به مثابه بروز یک واقعیت اجتماعی تحت کالبد و فیزیک معرفی کنیم، نمی توان در نقشه های کارتوگرافی، واقعیت های اجتماعی مرتبط با فهم شهر را بازنمایی کرد.

تصور «استعاری» از آن جایی که خود مجددا واجد کل بودگی است قادر است تا انسان مدرن را از پاره-پاره کردن جهان پیرامون برهاند و شناخت محیط در قالب منظر را تسهیل کند.