برچسب: نهادسازی

کنترل و هدایت رشد و توسعة شهری چالش جدی شهرداری تهران (و دیگر شهرها) است. رویارویی با این چالش بی­شک نیازمند نهادسازی (نهادینه کردن موضوع از طریق پیوند آن با ارزش‌های حاکم بر جامعه و ایجاد قانون و سازوکارهای مرتبط) است. اما فروکاست نهادسازی به ایجاد یک سازمان (ولو به اسم نهاد!!) صرفا به گسترش ناکارآمد بدنة بخش عمومی (اگر از کارآمدی اشتغالزایی آن بگذریم!) منجر می­شود؛ تجربه­های پیشین نهاد تهران و یا مشهد و شکست آن­ها در دستیابی به اهدافشان گواه این موضوع است. همچنین با وجود سازمان­های برنامه‌ریز (وزارت راه و شهرسازی یا شهرداری تهران)، مجری (شهرداری تهران و دیگر سازمان­های اثرگذار بر مدیریت شهر) و ناظر (شورای شهر، وزارت راه و شهرسازی، شورای عالی شهرسازی و معماری) ایجاد سازمان دیگری با شرح وظایف موازی و بعضا ضعیفتر از آن­ها موجه نیست (مثلا در مقایسه با شورای عالی شهرسازی و معماری یا شورای شهر و یا حتی شورای موضوع قانون نظارت بر گسترش شهر تهران – 1352، به عنوان نهادهای نظارتی با پشتوانة مردمی یا بهره­مندی از حضور نمایندگان بخش­های مختلف یا جایگاه قانونگذاری). با این حال تفاهم­نامة احیاء نهاد راهبری و پایش طرح­های توسعة شهری در شهر تهران با یک فرآیند نه چندان روشن (عدم انتشار پیش­نویس ...

شوارایاری‌ها از تکثیرکردن زاده شده اند. این تکثیرکردن باید تقویت شود تا آنها را به یک نهاد توانمند تبدیل کند تا بتوانند از شهر محافظت کنند.