باتوجه به نقدهای پیشین پیرو گستردگی و عمق سرفصل های درسی و تخصص در رشته شهرسازی، یکی از مسائل مبتلابه کشور در حیطه تولیدات پژوهشی و بویژه پایان نامه ها و رساله های دانشگاهی رشته شهرسازی، کیفیت و دستاوردهای مربوطه است. از آنجایی که هزینه های زیادی از جمله سرمایه انسانی نیروی خبره به عنوان استاد راهنما و مشاور و نیروی جوان دانشجو، پول، منابع و …همگی در خدمت به ثمر نشستن حاصل تحصیل چندساله یک فرد (عموما جوان) قرار می گیرند به نظر می رسد کیفیت و کاربردی نمودن پایان نامه های رشته شهرسازی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.
در واقع اگر پژوهش ها را در سه دسته بنیادی، توسعه ای و کاربردی در نظر بگیریم عموما در ایران و بجز رشته های دانشگاهی محدودی، غالبا می توان گفت موضوع پایان نامه ها به سوی مطالعات بنیادی و توسعه ای پیش رفته است تا پژوهش های کاربردی. اما باتوجه به گستردگی حیطه اجرایی در رشته شهرسازی و تعدد شهرها و شهرداری ها و حتی در حیطه ضوابط، راهنماها و اسناد طرح های توسعه شهری در مقیاس بالاتر، این امکان بخوبی وجود دارد تا مطالعات کاربردی تری در دانشکده های شهرسازی انجام پذیرد.
در واقع موضوع مطالعات فعلی در موارد زیادی به تکرار مباحث مشابه و صرفا با تغییر نمونه های موردی اختصاص یافته است. فارغ از عدم نوآوری و بدعت موضوع، در روش شناسی نیز این آسیب دیده می شود و محدودیت روش و ابزارهای بکار رفته موجب شباهت زیاد فرآیند و دستاوردهای مطالعات گردیده است.
از جمله موضوع های پرتکرار و در موارد بسیاری بدون کاربردی شدن می توان به موضوع های حیطه بافت فرسوده، کیفیت محیط، سرزندگی شهری، حس تعلق مکانی، امنیت شهری، فضاهای مناسب برای گروه های آسیب پذیر و بسیاری از این دست اشاره نمود که علیرغم اهمیت موضوع به دلیل کمبود بدعت و نوآوری و استفاده از منابع روز و بعضا تکرار و کپی برداری از پایان نامه های مشابه و داوری و راهبری با دقت پایین که قادر به تشخیص این تکرار و کپی برداری و عدم بدعت نبوده، به سمت خوبی پیش نرفته است.
در حالیکه همه موضوع های مثال زده شده فوق می توانستند در صورت موقعیت یابی و نیازسنجی از نهادهای اجرایی و ذی نفوذ به صورت کاربردی تر به ثمر برسند. وجود تعداد زیاد دانشکده های شهرسازی که دارای نیروی جوان و پرانرژی هستند می تواند بجای آسیب دیدن از این تکرار موضوع و روش و یا کاربردی نبودن مطالعات به دغدغه های روز شهرهای کشور بپردازد و زمینه حل معضلات حقیقی کشور را فراهم سازد.
به نظر می رسد با اختصاص بودجه و ساختار نظارتی و اجرایی لازم بین نهادهای دولتی (مانند وزارت راه و شهرسازی و وزارت کشور) و یا شهرداری ها با دانشکده های شهرسازی می توان پس از شناسایی اولویت های پژوهشی و دانشجویان مستعد، علاوه بر حمایت پایان نامه های کاربری در فرآیند تهیه آنها، برای اجرایی نمودن مطالعات نیز برنامه ریزی گردد تا زمینه ای برای ارتباط بین دانشگاه و جامعه حرفه ای و اشتغال بهتر فارغ التحصیلان نیز فراهم آید.
